ณ.วังจุฑาเทพ... ผ่านไปยี่สิบปี
ท่านชายทั้งหลายได้มาเจอกัน คุยกันอย่างเปิดอก
ชายภัทร "ชายพีร์โชคดีจริงๆ ลาออกจากทหารอากาศไปเป็นนักบินเอกชน เล่นแอร์ที่ต่างประเทศสบายไปเลยซินะ พี่นี่ซิโคตรซวยเลยพยาบาลสวยๆอดกินเลย เมียตามประกบตลอดเวลา ไล่แดกหัวใครต่อใครในโรงพยาบาลซะจนพี่อายแทบแย่"
ชายพีร์ "ใครบอกว่าผมโชคดี เพียงขวัญเช็คผมตลอดเลย ให้ผมออนไลน์ตลอด แม่งซื้อไอโฟนให้ เสร็จแล้วมันใช้แอพใหม่ตามดูการเคลื่อนไหวผม พี่ชายใหญ่อะดิ นักศึกษามาขอเกรด คงแจกเกรดกันซะตัวเบาไปเลย"
ชายใหญ่ "ใครว่า พี่โดนมะปรางล่อซะเกือบตาย เฟซบุ๊คก็โดนตรวจ อีเมล์ก็โดนอีก เงินทองก็โดนยึดหมด จะเอาเงินที่ไหนไปเลี้ยงเด็กว่ะเนี่ย สาดดดด กลับบ้านแม่งดมหมดทุกจุด เสื้อผ้าก็โดน เมียรึหมาว่ะเนี่ย"
ชายรุจ "โคตรซวยเลยพี่ชายใหญ่ ผมดิตอนแรกๆรสาก็ไว้ใจดีอยู่ หลังๆเริ่มให้คนเฝ้าผมตลอด ผมไม่ชอบถามว่า "ทำไม" แค่นั้นแหละ แม่งทำกระแดะงอนเป็นเด็กๆ น่ารักตายห่า เสร็จแล้วก็ทำเฉยไม่สน ให้คนตามผมต่อ ผมแม่งควายจริงๆ"
ชายเล็ก "นี่แสดงว่า ผมโชคดีสุด ผมมีบ้านแม่งเกือบทุกจังหวัดที่ผมไปทำงาน สร้อยฟ้าก็ไม่เคยตามผมไปไหน บอกว่าชอบอยู่แต่ในวัง เอาแต่ดูกล้องวงจรปิดของบ้านทุกหลังที่ผมมี รวมถึงกล้องที่ทำงานผมด้วย ขนาดในรถผม ยังติดกล้องวงจรปิด ควายเอ๋ย... ใครคิดเทคโนโลยีนี้ว่ะ ให้เงินผมใช้วันละห้าสิบบาท ที่เหลือต้องใช้บัตรเครดิต แล้วก็คอยตรวจสอบสลิบบัตรเครดิตตลอด แม่งยังกะอยู่ในคุก"
ชายพีร์ "ใช้ๆๆๆๆๆ สำคัญที่สุด เพียงขวัญจะเอามือถือผมไปตรวจดูตลอดเลย เบอร์ใครที่เมมไว้ก็จะโทรเช็ค เวลาอยู่บ้านก็จะเป็นคนเก็บมือถือเอาไว้คอยดูว่าใครโทรมา นี่มันละเมิดสิทธิส่วนบุคคลสุดๆ กูจะไปร้องมูลนิธิปวีณาได้ป่าวว่ะเนี่ย"
.........................................................................................................
ขำๆนะครับ อ่านแล้ว อย่าคิดมาก
เบื้องหลัง... วังจุฑาเทพ(ผ่านไปยี่สิบปี)
ท่านชายทั้งหลายได้มาเจอกัน คุยกันอย่างเปิดอก
ชายภัทร "ชายพีร์โชคดีจริงๆ ลาออกจากทหารอากาศไปเป็นนักบินเอกชน เล่นแอร์ที่ต่างประเทศสบายไปเลยซินะ พี่นี่ซิโคตรซวยเลยพยาบาลสวยๆอดกินเลย เมียตามประกบตลอดเวลา ไล่แดกหัวใครต่อใครในโรงพยาบาลซะจนพี่อายแทบแย่"
ชายพีร์ "ใครบอกว่าผมโชคดี เพียงขวัญเช็คผมตลอดเลย ให้ผมออนไลน์ตลอด แม่งซื้อไอโฟนให้ เสร็จแล้วมันใช้แอพใหม่ตามดูการเคลื่อนไหวผม พี่ชายใหญ่อะดิ นักศึกษามาขอเกรด คงแจกเกรดกันซะตัวเบาไปเลย"
ชายใหญ่ "ใครว่า พี่โดนมะปรางล่อซะเกือบตาย เฟซบุ๊คก็โดนตรวจ อีเมล์ก็โดนอีก เงินทองก็โดนยึดหมด จะเอาเงินที่ไหนไปเลี้ยงเด็กว่ะเนี่ย สาดดดด กลับบ้านแม่งดมหมดทุกจุด เสื้อผ้าก็โดน เมียรึหมาว่ะเนี่ย"
ชายรุจ "โคตรซวยเลยพี่ชายใหญ่ ผมดิตอนแรกๆรสาก็ไว้ใจดีอยู่ หลังๆเริ่มให้คนเฝ้าผมตลอด ผมไม่ชอบถามว่า "ทำไม" แค่นั้นแหละ แม่งทำกระแดะงอนเป็นเด็กๆ น่ารักตายห่า เสร็จแล้วก็ทำเฉยไม่สน ให้คนตามผมต่อ ผมแม่งควายจริงๆ"
ชายเล็ก "นี่แสดงว่า ผมโชคดีสุด ผมมีบ้านแม่งเกือบทุกจังหวัดที่ผมไปทำงาน สร้อยฟ้าก็ไม่เคยตามผมไปไหน บอกว่าชอบอยู่แต่ในวัง เอาแต่ดูกล้องวงจรปิดของบ้านทุกหลังที่ผมมี รวมถึงกล้องที่ทำงานผมด้วย ขนาดในรถผม ยังติดกล้องวงจรปิด ควายเอ๋ย... ใครคิดเทคโนโลยีนี้ว่ะ ให้เงินผมใช้วันละห้าสิบบาท ที่เหลือต้องใช้บัตรเครดิต แล้วก็คอยตรวจสอบสลิบบัตรเครดิตตลอด แม่งยังกะอยู่ในคุก"
ชายพีร์ "ใช้ๆๆๆๆๆ สำคัญที่สุด เพียงขวัญจะเอามือถือผมไปตรวจดูตลอดเลย เบอร์ใครที่เมมไว้ก็จะโทรเช็ค เวลาอยู่บ้านก็จะเป็นคนเก็บมือถือเอาไว้คอยดูว่าใครโทรมา นี่มันละเมิดสิทธิส่วนบุคคลสุดๆ กูจะไปร้องมูลนิธิปวีณาได้ป่าวว่ะเนี่ย"
.........................................................................................................
ขำๆนะครับ อ่านแล้ว อย่าคิดมาก