ช่วงนี้งานช่างที่บ้านเยอะแยะจุกจิกค่ะ สี ไฟฟ้า ประปา เล็ก ๆ น้อย ๆ ไปทั่ว ผู้ชายในบ้านก็มีกัน 2 คน คือ แฟนเรากับพ่อ
คุยไปคุยมา พ่อก็เริ่มบ่นแฟนเราให้ฟังว่า ทำงานช่างในบ้านไม่เป็น น้ำ ไฟ ก็ต่อไม่ได้
คือพ่อเราอ่ะ ทำเป็นทุกอย่างค่ะ งานช่างในการดำรงชีพนี่ได้หมด อันไหนทำไม่เก่งอย่างน้อยก็รู้ว่าอะไรคืออะไร ประมาณว่าเป็น ผู้ชายห้องชายคา เลยก็ว่าได้
แต่แฟนเราอ่ะ นอกจากจะไม่เป็นแล้ว ยังไม่ค่อยจะมีเซ็นส์อีก แล้วเป็นคนไม่ละเอียด พิถีพิถันด้วย (อืมมมม ด้อยมาก)
เราก็อธิบายพ่อไปว่า พ่อก็เห็นพื้นฐานครอบครัวเค้าแล้ว ตั้งแต่เกิดจนโต อยู่แต่กับแม่ กับพี่สาว พ่อเค้าก็เป็นคนที่ไม่ชอบทำงาน ทั้งงานบ้าน งานช่าง ทำแต่สวนแต่ไร่ ใครจะสอนเค้าต่อไฟต่อน้ำ ซ่อมบ้าน
พ่อก็อืมๆๆๆ พ่อเข้าใจ แต่คนที่เป็นหัวหน้าครอบครัวมันต้องเป็นบ้าง แล้วพ่อก็เริ่มสาธยาย สิ่งที่ลูกผู้ชายเค้าควรเป็น
เราฟังจนพ่อหยุด แล้วก็แยกย้าย
สิ่งที่เราคิดขึ้นมาในหัวตอนนั้นคือ พ่ออยากได้ลูกเขยแบบแฟนเก่าเรา ที่เป็นงานช่างเหมืิอนพ่อ
แฟนเก่าเราบ้านเป็นอู่ โตมากับพ่อที่เป็นช่าง มีพี่น้องเป็นชายล้วน 3 คน เป็นธรรมดาที่เขาจะคล่องจะเป็น เมื่อก่อนว่างๆ เขาไปเที่ยวบ้านเรา ก็ช่วยพ่อทำงานนู่นนี่นั่น ทั้งไฟฟ้า ประปา งานไม้ งานเหล็ก
แบบนี้ที่พ่อชมชอบว่าเหมาะสมที่จะเป็นหัวหน้าครอบครัว
สำหรับเรา เห็นด้วยว่างานช่างในบ้านก็ควรเป็นไว้ แก้ไขปัญหาในบ้าน แต่ระดับพ่อเรากับแฟนเก่าเนี่ยะ ทำงานช่างเป็นงานอดิเรก คือชอบอ่ะ ขลุกอยู่ได้ทั้งวัน ไม่มีให้ซ่อมก็รื้อบ้าง ต่อเติมบ้าง ไปเรื่อย ๆ
เราก็ชอบข้อดีข้อนั้นของแฟนเก่านะ แต่ข้อเสียอย่างอื่นที่ตาม ๆ มา ทำให้เราเลือกที่จะใช้ชีวิตอยู่ด้วยไม่ไหว
แฟนเก่าเราเค้าจะรักเพื่อนมากกว่าครอบครัว คือจริงๆไม่รู้ว่ารักใครมากกว่า แต่สิ่งที่แสดงออกมาคืออยู่นอกบ้านมากกว่าในบ้าน ติดสาวมากกว่าติดแม่(อันนี้มีแต่คนบอกว่าก็ดีแล้วไง แต่งกันไปจะได้ติดเมีย แต่เราว่าแปลกๆ) ... เค้าเห็นว่างานบ้าน ซักผ้า รีดผ้า ถูบ้าน ล้างจาน ทำอาหาร เป็นเรื่องของผู้หญิง ... เค้าเคยบอกว่า ถ้าแต่งงานแล้วให้ออกจากงาน มาอยู่บ้าน เลี้ยงลูก .... คือเค้าจะอีโก้จัดในความเป็นชายของเค้า ชอบโชวพาวเวลาที่อยู่กัยเพื่อน จนลามมาถึงเรื่องตัดขาด ที่อิจฉาเราเมื่อเราได้ดีกว่า ไม่แสดงความยินดีแถมยังมีเกทับ (ชอบพูดว่างานเรากระจอก ใครๆก็ทำได้) ... เราว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เรารับไม่ได้ ว่าผู้หญิงจะต้องตามหลังผู้ชายตลอดรึไง
แต่เขยพ่อเราเนี่ยะ ทำงานบ้านให้แทบทุกอย่างเลย ช่วยกันทำหมด (ยกเว้นรีดผ้า เค้ารีดไม่เป็น) เพราะเค้าบอกว่า เห็นแม่เค้าทำงานเหนื่อยคนเดียวมาแต่เด็ก รู้ว่าผู้หญิงทำงานบ้านเหนื่อย ... เค้าไม่อิจฉาหรือเกทับเรา เวลาหน้าที่การงานเราเจริญเติบโต แสดงความยินดีด้วยทุกครั้ง และบอกว่าเค้าเองก็จะพยายามมั่ง จะได้เจริญด้วยกันทั้งคู่ ...
แฟนเก่าเราจะไม่ว่า เวลาเราช้อปปิ้ง เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋าเลย เค้าบอกว่า ผู้หญิงก็เงี๊ยะ ... แต่เขยพ่อเราจะปรามเราตลอด ให้ประหยัด
คือข้อดีข้อเสียมันมีแตกต่างกันๆไปอ่ะนะคะ เป็นไปได้ก็อยากได้แบบที่ดีไปทุกเรื่อง ... เรา รู้ว่าผู้ชายที่เก่งงานช่างไม่ได้เป็นหรือคิดแบบนี้ทุกคน แต่มีใครเจอแบบเรามั่งมั้ยคะ ... เราไม่รู้จะพูดกับพ่อยังไง หรือบอกให้แฟนทำตัวยังไง ... แอบเซ็งทุกครั้งที่พ่อบ่นเรื่องนี้ (ช่วงนี้ยิ่งถี่) ... ไม่รู้จะว่ายังไง
พ่อติเขย ไม่เก่งเหมือนคนเก่่า
คุยไปคุยมา พ่อก็เริ่มบ่นแฟนเราให้ฟังว่า ทำงานช่างในบ้านไม่เป็น น้ำ ไฟ ก็ต่อไม่ได้
คือพ่อเราอ่ะ ทำเป็นทุกอย่างค่ะ งานช่างในการดำรงชีพนี่ได้หมด อันไหนทำไม่เก่งอย่างน้อยก็รู้ว่าอะไรคืออะไร ประมาณว่าเป็น ผู้ชายห้องชายคา เลยก็ว่าได้
แต่แฟนเราอ่ะ นอกจากจะไม่เป็นแล้ว ยังไม่ค่อยจะมีเซ็นส์อีก แล้วเป็นคนไม่ละเอียด พิถีพิถันด้วย (อืมมมม ด้อยมาก)
เราก็อธิบายพ่อไปว่า พ่อก็เห็นพื้นฐานครอบครัวเค้าแล้ว ตั้งแต่เกิดจนโต อยู่แต่กับแม่ กับพี่สาว พ่อเค้าก็เป็นคนที่ไม่ชอบทำงาน ทั้งงานบ้าน งานช่าง ทำแต่สวนแต่ไร่ ใครจะสอนเค้าต่อไฟต่อน้ำ ซ่อมบ้าน
พ่อก็อืมๆๆๆ พ่อเข้าใจ แต่คนที่เป็นหัวหน้าครอบครัวมันต้องเป็นบ้าง แล้วพ่อก็เริ่มสาธยาย สิ่งที่ลูกผู้ชายเค้าควรเป็น
เราฟังจนพ่อหยุด แล้วก็แยกย้าย
สิ่งที่เราคิดขึ้นมาในหัวตอนนั้นคือ พ่ออยากได้ลูกเขยแบบแฟนเก่าเรา ที่เป็นงานช่างเหมืิอนพ่อ
แฟนเก่าเราบ้านเป็นอู่ โตมากับพ่อที่เป็นช่าง มีพี่น้องเป็นชายล้วน 3 คน เป็นธรรมดาที่เขาจะคล่องจะเป็น เมื่อก่อนว่างๆ เขาไปเที่ยวบ้านเรา ก็ช่วยพ่อทำงานนู่นนี่นั่น ทั้งไฟฟ้า ประปา งานไม้ งานเหล็ก
แบบนี้ที่พ่อชมชอบว่าเหมาะสมที่จะเป็นหัวหน้าครอบครัว
สำหรับเรา เห็นด้วยว่างานช่างในบ้านก็ควรเป็นไว้ แก้ไขปัญหาในบ้าน แต่ระดับพ่อเรากับแฟนเก่าเนี่ยะ ทำงานช่างเป็นงานอดิเรก คือชอบอ่ะ ขลุกอยู่ได้ทั้งวัน ไม่มีให้ซ่อมก็รื้อบ้าง ต่อเติมบ้าง ไปเรื่อย ๆ
เราก็ชอบข้อดีข้อนั้นของแฟนเก่านะ แต่ข้อเสียอย่างอื่นที่ตาม ๆ มา ทำให้เราเลือกที่จะใช้ชีวิตอยู่ด้วยไม่ไหว
แฟนเก่าเราเค้าจะรักเพื่อนมากกว่าครอบครัว คือจริงๆไม่รู้ว่ารักใครมากกว่า แต่สิ่งที่แสดงออกมาคืออยู่นอกบ้านมากกว่าในบ้าน ติดสาวมากกว่าติดแม่(อันนี้มีแต่คนบอกว่าก็ดีแล้วไง แต่งกันไปจะได้ติดเมีย แต่เราว่าแปลกๆ) ... เค้าเห็นว่างานบ้าน ซักผ้า รีดผ้า ถูบ้าน ล้างจาน ทำอาหาร เป็นเรื่องของผู้หญิง ... เค้าเคยบอกว่า ถ้าแต่งงานแล้วให้ออกจากงาน มาอยู่บ้าน เลี้ยงลูก .... คือเค้าจะอีโก้จัดในความเป็นชายของเค้า ชอบโชวพาวเวลาที่อยู่กัยเพื่อน จนลามมาถึงเรื่องตัดขาด ที่อิจฉาเราเมื่อเราได้ดีกว่า ไม่แสดงความยินดีแถมยังมีเกทับ (ชอบพูดว่างานเรากระจอก ใครๆก็ทำได้) ... เราว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เรารับไม่ได้ ว่าผู้หญิงจะต้องตามหลังผู้ชายตลอดรึไง
แต่เขยพ่อเราเนี่ยะ ทำงานบ้านให้แทบทุกอย่างเลย ช่วยกันทำหมด (ยกเว้นรีดผ้า เค้ารีดไม่เป็น) เพราะเค้าบอกว่า เห็นแม่เค้าทำงานเหนื่อยคนเดียวมาแต่เด็ก รู้ว่าผู้หญิงทำงานบ้านเหนื่อย ... เค้าไม่อิจฉาหรือเกทับเรา เวลาหน้าที่การงานเราเจริญเติบโต แสดงความยินดีด้วยทุกครั้ง และบอกว่าเค้าเองก็จะพยายามมั่ง จะได้เจริญด้วยกันทั้งคู่ ...
แฟนเก่าเราจะไม่ว่า เวลาเราช้อปปิ้ง เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋าเลย เค้าบอกว่า ผู้หญิงก็เงี๊ยะ ... แต่เขยพ่อเราจะปรามเราตลอด ให้ประหยัด
คือข้อดีข้อเสียมันมีแตกต่างกันๆไปอ่ะนะคะ เป็นไปได้ก็อยากได้แบบที่ดีไปทุกเรื่อง ... เรา รู้ว่าผู้ชายที่เก่งงานช่างไม่ได้เป็นหรือคิดแบบนี้ทุกคน แต่มีใครเจอแบบเรามั่งมั้ยคะ ... เราไม่รู้จะพูดกับพ่อยังไง หรือบอกให้แฟนทำตัวยังไง ... แอบเซ็งทุกครั้งที่พ่อบ่นเรื่องนี้ (ช่วงนี้ยิ่งถี่) ... ไม่รู้จะว่ายังไง