และแล้วก็มาถึงคราวของผม เมื่อบ้านผม โดนระเบิด วันนี้

ผมเป็นคนใต้ ทำงานอยู่ที่ อ.รือเสาะ จ.นราฯ เมื่อคืนนอนอยู่ที่บ้าน ราวๆ ตี 4 กว่าๆ แม่โทร.มาหาผม แปลกครับ แม่โทร.มาป่านนี้
พอรับสายปุ๊บ แม่บอกด้วยเสียงที่สั่นๆ รับรู้ได้เลยว่ากำลังกลัว บอกว่า เจอระเบิดซุกอยู่หน้าบ้าน บ้านแม่อยู่ที่อ.บันนังสตา จ.ยะลา
ที่บ้านเปิดเป็นร้าน ซ่อมทีวี เครื่องใช้ไฟฟ้า ตอนเช้าแม่ก็จะขายข้าวยำ อาหารเช้าต่างๆ ที่คนอื่นเอามาวางบ้าง เพื่อเป็นรายได้เข้าครอบครัว
พอได้ยินแม่บอกแบบนั้น ผมถามเลยครับว่า แม่รู้ได้ไงว่าเป็นระเบิด แม่ผมบอกว่า เห็นเก้าอี้ที่แม่เก็บไว้ใต้โต๊ะ มันขยับออกมา
และพอก้มลงไปดู เห็นเป็นถุงผ้า แม่ลองจับดูมันหนักๆ และแม่เห็นสายไฟ จึงมั่นใจเลยครับว่าน่าจะเป็นระเบิด เลยโทร.แจ้งตำรวจ
ผมเองก็ไม่รู้จะทำไงนอกจากจะบอกให้แม่ถอยห่าง พอมาราวๆ 6โมงเช้ากำลังทหาร และตำรวจก็ได้มาครับ และเก็บกู้ไม่ได้
ทำให้เกิดการระเบิดขึ้น ทำให้หน้าร้านที่แม่ขายข้าวยำ อาหารต่างๆ เสียหายไปหมดเลยครับ โชคดีที่คราวนี้ไม่มีใครเป็นอะไร
เพราะมาเจอก่อน ตอนนี้ผมเองใจอยากจะไปหาแม่ที่นังตามาก แต่ไปไม่ได้ เพราะวันนี้แฟนที่อยู่รพ.กำลังจะคลอดลูกให้กับผม
ผมไม่มีอะไรมากมายหรอกครับ เพียงแค่อยากระบายเรื่องในใจที่ผมรู้สึกอึดอัดใจอย่างมาก นี่ไม่ใช้ครั้งแรกที่เกิดขึ้นกับคน
ในครอบครัวผม คราวก่อนก็ครั้งนึงแล้ว ที่โดนกลุ่มโจรใต้ขึ้นบ้านที่ติดกับบ้านผมซึ่งบ้านหลังนั้นตอนนั้นยังสร้างไม่เสร็จ ถล่มทหารที่อยู่ในวัด
ซึ่งบ้านของผมอยู่หน้าวัดพอดี คราวนั้นก็เกือบจะไม่รอดแล้ว มาคราวนี้อีก ผมอยากฝากเสียงเล็กๆให้ถึงรัฐบาลว่า อยากให้รัฐบาลจริงจังในเรื่องนี้ ทุ่มเทอย่างจริงๆจังในเรื่องนี้ เพราะนี้ไม่ใช่ครั้งสุดท้ายแน่นอน เหตุการณ์ลักษณะนี้จะยังคงเกิดขึ้นอีกเรื่อยๆ ผมยังคงยืนยันว่าจะสนับสนุนรัฐบาลนี้เสมอครับ

ที่ผมมาโพสตอนนี้เพราะเพิ่งกลับจาก รพ.ครับ ไม่มีเวลาจะโพสตั้งแต่ตอนเช้า
ขอบคุณเพื่อนๆสมาชิกที่ร่วมอ่านนะครับ แค่อยากจะระบาย เพราะรู้สึกเครียดจริงๆ

น้องชายผมกำลังเก็บกวาดสิ่งของ


กำลังเจ้าหน้าที่กำลังตรวจสอบวัตถุพยาน หลักฐานต่างๆ






พ่อผมใส่เสื้อเหลือง กับแม่ผม


ดูรูปเพิ่มเติมที่เฟสของน้องชายครับ

ขอบคุณที่อ่านกระทู้นี้ครับ