ออกตัวก่อนเลยว่า เป็นคนห่างวัด และยิ่งวัดในเมืองนี่ไม่อยากจะแวะเวียนเข้าทำบุญเท่าไร เพราะแต่ละวัดที่เจอดูหรูหรา พระในเมืองแต่ละรูปที่เคยเจอแต่ละคนมีของอำนวยความสะดวกพวกสมาร์ทโฟน โน็ตบุค หรูหรากว่าเราๆซะอีก [สมัยก่อนเคยไปเป็นเพื่อนพี่เพื่อซื้อโน็ตบุคมือสอง นัดแนะเจอที่วัดแห่งนึง ถึงรู้ว่าคนขายเป็นพระ ต้องการขายเพื่อจะเปลี่ยนมาใช้Mcbook]
เมื่อวานเวลาประมาณ 10 โมงกว่าก็ไปส่งแฟนตามปกติที่ตลาดท่าน้ำนนทบุรี ระหว่างเอาของเข้าร้านแล้วกลับมาขึ้นรถ เจอพระรูปนึง เดินกะเผลกๆช้าๆ ใช้ไม้พลาสติกที่เป็นเหมือนด้ามไม้ถูพื้นทั่วไปในการพยุงตัว เดินอยู่ริมถนนแดดร้อนๆ ท่านคงเลี่ยงที่จะเดินบริเวณที่ร่มเพราะผู้คนเดินกันขวักไขว่ เห็นแล้วสงสารท่าน ตอนแรกถามแฟนก็คิดว่าเป็นพระวัดบางขวางที่อยู่หลังตลาด แต่พอส่งแฟนเห็นท่านเดินเลยซอยเข้าวัดไป เลยตัดสินใจจอดปาดหน้าท่าน แล้วนิมนต์ขึ้นรถเพื่อไปส่งที่วัด
จากการพูดคุย ถึงรู้ว่าท่านอายุปาไป 94 แล้ว บวชมา 68 พรรษา จำ พ.ศ. ที่บวชได้ และบอกว่าเป็นปีที่ญี่ปุ่นบุกไทย นั่งรถMazdaรับจ้าง มาตลาดเพื่อหาซื้อไม้พลาสติคสำหรับพยุงตัว หลวงตาเล่าว่าเมื่อก่อนเดินปกติ แต่เพราะนั่งรถสามล้อรับจ้างแล้วไปถูกรถชน เลยทำให้เดินกะเผลกๆ ส่วนตายังดี อ่านหนังสือพิมพ์ได้โดยไม่ต้องใช้แว่นสายตา มีแค่หูที่อื้อ และขาที่ถูกรถชนเท่านั้น ระหว่างทางแกก็หยิบพระเครื่องมาให้ ไอ้ผมก็ไม่ใช่คนเล่นพระอะไร บอกหลวงตาว่าไม่เป็นไร แกก็จะมอบให้เลยรับมา แล้วไปส่งที่วัดที่ห่างจากตลาดประมาณ 7-8 โล ถามแกว่าตอนเช้ามาตลาดอย่างไร แกบอกเดินข้ามถนนแล้วมานั่งรถmazdaรับจ้าง แล้วเดินไปตลาดหาซื้อไม้ค้ำยันสำหรับเดินได้เป็นไม้พลาสติคมา
หลังจากส่งท่านที่วัด โดยไม่ได้ถามชื่อหลวงตาแต่อย่างใด ก็คิดในใจว่าท่านแข็งแรงมาก แล้ววัดทำไมไม่มีคนไหนไหว้วานให้ไปหาซื้อของแทนเหรอ ท่านถึงต้องลำบากมาเดินหาซื้อเอง แล้วไม้พลาสติคแบบนั้น จะค้ำยันได้ดีเหรอ โทรเล่าให้แฟนฟัง แล้วกลับบ้านมาเก็บกวาดบ้าน พร้อมทั้งตั้งสเตตัสใน fb อยากจะหาซื้อไม้เท้าให้ท่าน แต่ไม่รู้ราคา จนน้องสาวมาเห็นสเตตัสเลยโทรมาบอกว่าจะขอร่วมทำบุญสมทบทุนซื้อไม้เท้าให้ท่าน
กว่าจะเก็บกวาดบ้านเสร็จก็ปาไปเกือบเย็นแล้ว เพราะต้องจัดบ้านใหม่หลังทาสีเสร็จ หาข้อมูลร้านที่ขายอุปกรณ์การแพทย์ แล้วแวะซื้อ ตอนแรกตั้งใจจะเอาไปให้วันที่ว่าง แต่ดูแล้วคงอีกยาว เพราะทำงานตั้งแต่เช้า เลิกงานก็มืดค่ำ เมื่อวานเลยตัดสินใจไปรับแฟนแล้วพาไปถวายไม้เท้า กับนมแล้วปัจจัยที่น้องโอนเงินแล้วเหลือหลังจากซื้อไม้เท้าให้ท่านด้วยกันตอนเกือบ 6โมงเย็น
บังเอิญกับการทำบุญที่ทำให้เจอวัดเล็กๆทรุดโทรมมากอยู่เกือบกลางใจเมือง
เมื่อวานเวลาประมาณ 10 โมงกว่าก็ไปส่งแฟนตามปกติที่ตลาดท่าน้ำนนทบุรี ระหว่างเอาของเข้าร้านแล้วกลับมาขึ้นรถ เจอพระรูปนึง เดินกะเผลกๆช้าๆ ใช้ไม้พลาสติกที่เป็นเหมือนด้ามไม้ถูพื้นทั่วไปในการพยุงตัว เดินอยู่ริมถนนแดดร้อนๆ ท่านคงเลี่ยงที่จะเดินบริเวณที่ร่มเพราะผู้คนเดินกันขวักไขว่ เห็นแล้วสงสารท่าน ตอนแรกถามแฟนก็คิดว่าเป็นพระวัดบางขวางที่อยู่หลังตลาด แต่พอส่งแฟนเห็นท่านเดินเลยซอยเข้าวัดไป เลยตัดสินใจจอดปาดหน้าท่าน แล้วนิมนต์ขึ้นรถเพื่อไปส่งที่วัด
จากการพูดคุย ถึงรู้ว่าท่านอายุปาไป 94 แล้ว บวชมา 68 พรรษา จำ พ.ศ. ที่บวชได้ และบอกว่าเป็นปีที่ญี่ปุ่นบุกไทย นั่งรถMazdaรับจ้าง มาตลาดเพื่อหาซื้อไม้พลาสติคสำหรับพยุงตัว หลวงตาเล่าว่าเมื่อก่อนเดินปกติ แต่เพราะนั่งรถสามล้อรับจ้างแล้วไปถูกรถชน เลยทำให้เดินกะเผลกๆ ส่วนตายังดี อ่านหนังสือพิมพ์ได้โดยไม่ต้องใช้แว่นสายตา มีแค่หูที่อื้อ และขาที่ถูกรถชนเท่านั้น ระหว่างทางแกก็หยิบพระเครื่องมาให้ ไอ้ผมก็ไม่ใช่คนเล่นพระอะไร บอกหลวงตาว่าไม่เป็นไร แกก็จะมอบให้เลยรับมา แล้วไปส่งที่วัดที่ห่างจากตลาดประมาณ 7-8 โล ถามแกว่าตอนเช้ามาตลาดอย่างไร แกบอกเดินข้ามถนนแล้วมานั่งรถmazdaรับจ้าง แล้วเดินไปตลาดหาซื้อไม้ค้ำยันสำหรับเดินได้เป็นไม้พลาสติคมา
หลังจากส่งท่านที่วัด โดยไม่ได้ถามชื่อหลวงตาแต่อย่างใด ก็คิดในใจว่าท่านแข็งแรงมาก แล้ววัดทำไมไม่มีคนไหนไหว้วานให้ไปหาซื้อของแทนเหรอ ท่านถึงต้องลำบากมาเดินหาซื้อเอง แล้วไม้พลาสติคแบบนั้น จะค้ำยันได้ดีเหรอ โทรเล่าให้แฟนฟัง แล้วกลับบ้านมาเก็บกวาดบ้าน พร้อมทั้งตั้งสเตตัสใน fb อยากจะหาซื้อไม้เท้าให้ท่าน แต่ไม่รู้ราคา จนน้องสาวมาเห็นสเตตัสเลยโทรมาบอกว่าจะขอร่วมทำบุญสมทบทุนซื้อไม้เท้าให้ท่าน
กว่าจะเก็บกวาดบ้านเสร็จก็ปาไปเกือบเย็นแล้ว เพราะต้องจัดบ้านใหม่หลังทาสีเสร็จ หาข้อมูลร้านที่ขายอุปกรณ์การแพทย์ แล้วแวะซื้อ ตอนแรกตั้งใจจะเอาไปให้วันที่ว่าง แต่ดูแล้วคงอีกยาว เพราะทำงานตั้งแต่เช้า เลิกงานก็มืดค่ำ เมื่อวานเลยตัดสินใจไปรับแฟนแล้วพาไปถวายไม้เท้า กับนมแล้วปัจจัยที่น้องโอนเงินแล้วเหลือหลังจากซื้อไม้เท้าให้ท่านด้วยกันตอนเกือบ 6โมงเย็น