เพราะชีวิตต้องก้าวเดินจริงมั๊ย?

ถึงแม้วันนี้ต้องเหงาสักเพียงใด เขาจะทิ้งเราไปนานแค่ไหน เราจะเสียน้ำตาเยอะเท่าไร จะต้องเสียใจมากขนาดไหน ชีวิตก็ต้องเดินหน้า อาจจะมีบ้างในเวลาที่รู้สึกหดหู่ (ก็คนมันเคยมีกันนี่หว่า) แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว ขอบคุณความเหงาที่เป็นเพื่อน ขอบคุณความเสียใจที่เป็นแรงให้ก้าวเดินต่อ ขอบคุณที่เธอทิ้งเราไป มันทำให้เราว่าความรักเมื่อก่อนมันคือเธอ เธอเท่านั้น  แต่ตอนนี้มันกลับเป็นตัวเราเอง ต้องรักตัวเองในยามที่ทุกข์ ต้องรักตัวเองในยามที่เหงา และต้องรักตัวเอง เมื่อเธอกลับมาแล้วทิ้งเราไปอีกครั้ง >> T^T <<
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่