เป็นเรื่องของเพื่อนร่วมงานเก่านะคะ พี่เค้าโทรมาหาเชอรี่เมื่อวานโทรมาเล่าให้ฟัง
ก่อนหน้านั้น เค้ามาโพสในเฟสบุ๊คเชอรี่ว่า "เชอรี่พี่เจอกับลูกชายพี่แล้วนะ เมื่ออาทิตย์ก่อน"
พอเชอรี่ได้อ่านดังนั้น ก็รีบบอกว่าพี่โทรมาหาหนูมาเม้าส์กันด่วน !!!
ขอสมมุติชื่อพี่คนนี้ว่าพี่ แก้วนะคะ
พี่แก้วเป็นผู้หญิงตัวคนเดียวในกรุงเทพค่ะ เชอรี่ได้ทำงานกับพี่แก้ว
เมื่อ 3-4 ปีที่ผ่านมาเป็นเซลด้วยกัน พี่แก้วชอบเล่าเรื่องตัวเองให้ฟัง
รวมถึงเรื่องที่พี่แก้วเคยท้องไม่มีพ่อ ตอนสมัยวัยรุ่น แล้วพอคลอด
พี่แก้วทิ้งลูกไว้ที่สถานสงเคราะห์บ้านเด็กอ่อนพญาไท เมื่อสิบกว่าปีก่อน(เวลาตอนนั้นที่เล่า)
พี่แก้วเล่าว่า แกมีความจำเป็นจริงๆที่ทำแบบนั้น แกตัวคนเดียว
แฟนแกไม่รับเป็นพ่อเด็กและแกก็อายุน้อยมาก โดยมีพี่สาวคนเดียวคอยให้คำปรึกษา
และพี่สาวบอกให้ทำแบบนั้นจะเป็นการดีกว่า
พี่แก้วเล่าว่า มีครอบครัวฝรั่งมารับอุปการะลูกชายเค้าไปป่านนี้ไม่รู้เป็นยังไงบ้าง
พี่แก้วบอกว่า ไม่รู้จะไปตามหาลูกได้ที่ไหน
ตอนนั้นเชอรี่คิดว่า พี่ยกให้คนอื่นไปแล้วก็อย่าไปตามหาเค้าอีกเลย
แต่เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว บ้านเด็กอ่อนพญาไท ติดต่อไปที่พี่สาวพี่แก้วที่บ้านนอก
เพื่อจะบอกว่า ลูกชายของพี่แก้ว ที่ไม่ได้เจอหน้ากันถึง 20 ปีนั้น
ตอนนี้เค้ามาที่เมืองไทยมากับครอบครัว เพื่อจะขอพบแม่ที่แท้จริงของเค้า
เชอรี่ถามพี่แก้วว่า พี่รู้สึกยังไงบ้างตอนได้เจอกันครั้งแรก
พี่เค้าบอกว่า ก็ดีใจพูดไม่ออก ไม่รู้จะพูดอะไร ลูกชายเข้ามากอดแน่เลย
พี่แก้วอวดรูปบนเฟสบุ๊คของน้องให้ดูค่ะ น้องหล่อมากๆ อายุ 20 ปี
ตอนนี้เพิ่งเข้ามหาวิทยาลัยปีแรก เรียนหมอ ในประเทศสวีเดน
น้องพูดไทยไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว ครอบครัวใหม่เป็นสวีดิชค่ะ
เค้าเจอไปนัดเจอกันที่บ้านเด็กพญาไท โดยมีเจ้าหน้าที่เป็นล่ามให้
เมื่อวานเชอรี่นั่งฟังพี่เค้าเล่า เชอรี่ก็ดูรูปน้องเค้าไปด้วย
บอกเลยค่ะว่าน้ำตาไหล ปลื้มแทนพี่แก้วจริงๆ
เห็นพี่แก้วบอกว่า น้องเค้าอายุ 20 ปีแล้วเป็นสิทธิ์ของเค้า
ที่จะได้รู้ว่าจริงๆแล้วแม่เค้าเป็นใคร และพ่อแม่บุญธรรมก็พาเค้ามาเจอกัน
เชอรี่ถือว่ามันเป็นปฏิหารย์ของความรัก
ทำให้เด็กชายกับผู้ให้กำเนิดได้กลับมาเจอกันอีก
หลังจากได้เจอลูกชาย พี่แก้ว ก็บอกเชอรี่ว่า พี่จะเรียนภาษาอังกฤษเพิ่ม
พี่อยากคุยกับเค้าได้เข้าใจมากกว่านี้
พี่แก้วบอกว่า น้องเค้ามีครอบครัวที่ดีแล้วเค้าเองก็ดีใจด้วยจริงๆ
และเค้าก็ขอโทษที่ทิ้งน้องไปแบบนั้น ลูกชายบอกแม่ผู้ให้กำเนิดว่า "ผมเข้าใจแม่ยังเด็กในตอนนั้น"
จบแบบง่ายๆเท่านี้ค่ะ ไม่ขอโพสรูปใดๆเพื่อเป็นการให้เกียรติเจ้าของเรื่องค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจ๊ะ
**ติดแท็กครอบครัว ถ้าผิดขออภัยด้วยค่ะ **
มีเรื่องราวดีๆมาแบ่งปันค่ะ
ก่อนหน้านั้น เค้ามาโพสในเฟสบุ๊คเชอรี่ว่า "เชอรี่พี่เจอกับลูกชายพี่แล้วนะ เมื่ออาทิตย์ก่อน"
พอเชอรี่ได้อ่านดังนั้น ก็รีบบอกว่าพี่โทรมาหาหนูมาเม้าส์กันด่วน !!!
ขอสมมุติชื่อพี่คนนี้ว่าพี่ แก้วนะคะ
พี่แก้วเป็นผู้หญิงตัวคนเดียวในกรุงเทพค่ะ เชอรี่ได้ทำงานกับพี่แก้ว
เมื่อ 3-4 ปีที่ผ่านมาเป็นเซลด้วยกัน พี่แก้วชอบเล่าเรื่องตัวเองให้ฟัง
รวมถึงเรื่องที่พี่แก้วเคยท้องไม่มีพ่อ ตอนสมัยวัยรุ่น แล้วพอคลอด
พี่แก้วทิ้งลูกไว้ที่สถานสงเคราะห์บ้านเด็กอ่อนพญาไท เมื่อสิบกว่าปีก่อน(เวลาตอนนั้นที่เล่า)
พี่แก้วเล่าว่า แกมีความจำเป็นจริงๆที่ทำแบบนั้น แกตัวคนเดียว
แฟนแกไม่รับเป็นพ่อเด็กและแกก็อายุน้อยมาก โดยมีพี่สาวคนเดียวคอยให้คำปรึกษา
และพี่สาวบอกให้ทำแบบนั้นจะเป็นการดีกว่า
พี่แก้วเล่าว่า มีครอบครัวฝรั่งมารับอุปการะลูกชายเค้าไปป่านนี้ไม่รู้เป็นยังไงบ้าง
พี่แก้วบอกว่า ไม่รู้จะไปตามหาลูกได้ที่ไหน
ตอนนั้นเชอรี่คิดว่า พี่ยกให้คนอื่นไปแล้วก็อย่าไปตามหาเค้าอีกเลย
แต่เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว บ้านเด็กอ่อนพญาไท ติดต่อไปที่พี่สาวพี่แก้วที่บ้านนอก
เพื่อจะบอกว่า ลูกชายของพี่แก้ว ที่ไม่ได้เจอหน้ากันถึง 20 ปีนั้น
ตอนนี้เค้ามาที่เมืองไทยมากับครอบครัว เพื่อจะขอพบแม่ที่แท้จริงของเค้า
เชอรี่ถามพี่แก้วว่า พี่รู้สึกยังไงบ้างตอนได้เจอกันครั้งแรก
พี่เค้าบอกว่า ก็ดีใจพูดไม่ออก ไม่รู้จะพูดอะไร ลูกชายเข้ามากอดแน่เลย
พี่แก้วอวดรูปบนเฟสบุ๊คของน้องให้ดูค่ะ น้องหล่อมากๆ อายุ 20 ปี
ตอนนี้เพิ่งเข้ามหาวิทยาลัยปีแรก เรียนหมอ ในประเทศสวีเดน
น้องพูดไทยไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว ครอบครัวใหม่เป็นสวีดิชค่ะ
เค้าเจอไปนัดเจอกันที่บ้านเด็กพญาไท โดยมีเจ้าหน้าที่เป็นล่ามให้
เมื่อวานเชอรี่นั่งฟังพี่เค้าเล่า เชอรี่ก็ดูรูปน้องเค้าไปด้วย
บอกเลยค่ะว่าน้ำตาไหล ปลื้มแทนพี่แก้วจริงๆ
เห็นพี่แก้วบอกว่า น้องเค้าอายุ 20 ปีแล้วเป็นสิทธิ์ของเค้า
ที่จะได้รู้ว่าจริงๆแล้วแม่เค้าเป็นใคร และพ่อแม่บุญธรรมก็พาเค้ามาเจอกัน
เชอรี่ถือว่ามันเป็นปฏิหารย์ของความรัก
ทำให้เด็กชายกับผู้ให้กำเนิดได้กลับมาเจอกันอีก
หลังจากได้เจอลูกชาย พี่แก้ว ก็บอกเชอรี่ว่า พี่จะเรียนภาษาอังกฤษเพิ่ม
พี่อยากคุยกับเค้าได้เข้าใจมากกว่านี้
พี่แก้วบอกว่า น้องเค้ามีครอบครัวที่ดีแล้วเค้าเองก็ดีใจด้วยจริงๆ
และเค้าก็ขอโทษที่ทิ้งน้องไปแบบนั้น ลูกชายบอกแม่ผู้ให้กำเนิดว่า "ผมเข้าใจแม่ยังเด็กในตอนนั้น"
จบแบบง่ายๆเท่านี้ค่ะ ไม่ขอโพสรูปใดๆเพื่อเป็นการให้เกียรติเจ้าของเรื่องค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจ๊ะ
**ติดแท็กครอบครัว ถ้าผิดขออภัยด้วยค่ะ **