++ ขอพื้นที่นี้เป็นที่แชร์ประสบการณ์ที่แสนอึดอัดของตัวเอง ขอระบายหน่อยเถอะคะ มันหมดความอดทนจริงๆ ++
      เรื่องนี้เป็นเรื่องของเพื่อนสนิท 3 คน โดยมีเราเป็นคนกลางที่รับรู้เรื่องราวฉาวโฉ่ รับรู้ถึงนิสัยความเห็นแก่ตัว ความอยากได้ อยากมีของผู้ชายหนึ่งคน ที่เอาคำพูดหวานหู ความเชื่อใจมาใช้เพื่อหาผลประโยชน์ให้ตัวเอง
     ขอย้อนกลับไปเมื่อประมาณ 4 ปีที่แล้ว เราได้มีโอกาสเข้าไปทำงานในโรงงานแห่งหนึ่ง ตอนนั้นยังเรียนไม่จบดี ก็อาศัยว่าทำงานไปเรียนไป ไม่ได้คิดอะไรมาก อยากช่วยแบ่งเบาพ่อแม่ แล้วก็หาโอกาสทดลองใช้ชีวิตไปในตัว ถ้าถามว่าทางบ้านลำบากถึงขั้นต้องตะเกียกตะกายไปเป็นสาวโรงงานรึ ก็ป่าว แต่เพราะพอใกล้เรียนจบเวลามันเหลือเยอะ เรียกง่ายๆว่าวางมาก ก็เลยลองไปทำดู เคยลองทำงานมาหลายแบบ จำพวกงานบริการที่นักเรียน นักศึกษาชอบทำก็เคยลองคะ แต่รู้สึกหดหู่ที่ต้องมานั่งปั้นยิ้ม และแบกรับอารมณ์ของชาวบ้าน เลยสรุปมาจบที่โรงงานทำไอซีขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง
     การเริ่มต้นที่นี่ เราถือว่ามันโอเคเลยนะ ไม่เหมือนสาวโรงงานที่ดูตามละคร ที่ต้องนั่งทำงานหลังขดหลังแข็ง มีพัดลมตัวใหญ่หนึ่งตัวช่วยเป่าระบายความร้อน โรงงานนี้เป็นโรงงานทำไอซี เพราะฉะนั้น ทุกพื้นที่ในโรงงานถูกควบคุมอุณหภูมิให้มีความเย็นพอเหมาะเพื่อไม่ให้เกิดผลกระทบต่อตัวงานที่ทำ พนักงานที่นี่ไม่มียูนิฟอร์ม อยากใส่อะไรก็ใส่ ทำให้สาวๆทั้งหลายแข่งกันแต่งตัวสุดฤทธิ์  สำหรับเรา เรียกการกระทำเหล่านี้ว่าเว่อร์  แต่ก็เอาเถอะ ความชอบของแต่ละบุคคล เกริ่นเรื่องตัวเองมาพอสมควรละ ทีนี้ขอเข้าเรื่องเลยละกันคะ 
     เรามีเพื่อนสนิท ที่รู้จักกันที่โรงงานแห่งนี้ เธอเป็นสาวประเภทสอง เรียกง่ายๆคือเป็นกระเทยนี่แหละค่ะ ขอตั้งนามสมมุติให้เพื่อนคนนี้ว่าโจโจ้ละกันคะ  เพื่อนเราคนนี้เป็นสาวประเภทสองที่ค่อนข้างจะเจียมตัวมากนะ ในความรู้สึกเรา เพราะนางจะบอกเราเสมอว่า เกิดเป็นแบบนางต้องทำใจ จะมาหวังให้ใครรักเราจริงๆ คงยาก เพื่อนเราคนนี้เป็นคนขยันมาก ทำโอทีต่อกะทุกวัน ทีแรกเราคิดว่านางเป็นคนงก เพราะนางไม่ค่อยได้ใช้จ่ายอะไร เท่าที่เห็นๆ นะคะ ไม่ค่อยฟุ้งเฟ้อเหมือนคนอื่นๆ แต่มารู้สาเหตุที่มาของความขยันที่หลังว่าเป็นเพราะแอบปิ้ง กับชายหนุ่มอีกกะหนึ่ง เลยเป็นสาเหตุให้นางทำโอทีต่อกะทุกวัน เพื่อจะได้เจอกับผู้ชายคนนี้ ขอตั้งนามสมมุติให้ผู้ชายคนนี้ว่า ต่อ ก็แล้วกัน 
     นายต่อคนนี้เป็นเพื่อนสนิทของพี่ชายเราเองคะ เราเคยเจอบ่อยๆเวลาพี่ชายเราตั้งวงเหล้ากับเพื่อน (เรากับพี่ พักอยู่หอพักด้วยกันนะึคะ) แต่ไม่ค่อยได้สุงสิงกันเท่าไหร่ รู้จักก็แต่ว่าผู้ชายคนนี้ชื่อต่อ เป็นเพื่อนพี่ชายแค่นั้น เพราะเวลาที่เค้าตั้งวงกินเหล้ากัน เราก็หมกตัวอยู่ในห้อง มีแต่ผู้ชายคะ ไม่อยากยุ่ง แล้วนายต่อคนนี้ก็ย้ายหอมาอยู่ที่ตึกเดียวกันกับเรา แต่คนละชั้นกัน วันเวลาผ่านไปเรื่อยๆ ชีวิตเป็นปกติเหมือนเดิมทุกวันคะ จนกระทั่งวันนึงโจโจ้ เพื่อนสาวประเภทสองของเราบุกมาที่หอเราคะ แล้วนางก็โทรมาหาเราถามว่าเราอยู่มั้ย ช่วยมาเปิดประตูคีย์การ์ดให้หน่อย เราก็เลยเออออไม่ได้คิดอะไร คิดแค่ว่านางคงแวะมาหาเรา แต่ผิดคลาด!! นางแวะมาหานายต่อคะ เราก็ทำหน้างง เพราะที่ผ่านมารู้แค่ว่าแอบปิ้ง แต่ไม่รู้ว่าไปกันถึงขั้นไหน นางก็เลยเล่าให้เราฟัง ว่าคบกับนายต่อมาระยะนึงแล้ว มาหาที่นี่ก็บ่อย แต่ไม่เคยบอกเรา เพราะนายต่อขอไว้ ว่าไม่ให้บอก แต่วันนี้โทรมาหาต่อหลายรอบ นายต่อไม่รับโทรศัพท์และปิดเครื่องใส่ นางเลยไม่เข้าใจว่าเป็นอะไร ก็เลยมาหา อารมณ์เราคิดว่านางคงอยากรู้มากกว่าว่านายต่อคนนี้ทำอะไรอยู่ 
++ เรื่องยาวมากเลย ขอต่อในคอมเม้นนะคะ ++																															
						 
												
						
					
เกิดเป็นคนกลางลำบากใจ (เก็บความลับของคนอื่นมา 3 ปี)ปัจจุบันหมดความอดทน!!!
เรื่องนี้เป็นเรื่องของเพื่อนสนิท 3 คน โดยมีเราเป็นคนกลางที่รับรู้เรื่องราวฉาวโฉ่ รับรู้ถึงนิสัยความเห็นแก่ตัว ความอยากได้ อยากมีของผู้ชายหนึ่งคน ที่เอาคำพูดหวานหู ความเชื่อใจมาใช้เพื่อหาผลประโยชน์ให้ตัวเอง
ขอย้อนกลับไปเมื่อประมาณ 4 ปีที่แล้ว เราได้มีโอกาสเข้าไปทำงานในโรงงานแห่งหนึ่ง ตอนนั้นยังเรียนไม่จบดี ก็อาศัยว่าทำงานไปเรียนไป ไม่ได้คิดอะไรมาก อยากช่วยแบ่งเบาพ่อแม่ แล้วก็หาโอกาสทดลองใช้ชีวิตไปในตัว ถ้าถามว่าทางบ้านลำบากถึงขั้นต้องตะเกียกตะกายไปเป็นสาวโรงงานรึ ก็ป่าว แต่เพราะพอใกล้เรียนจบเวลามันเหลือเยอะ เรียกง่ายๆว่าวางมาก ก็เลยลองไปทำดู เคยลองทำงานมาหลายแบบ จำพวกงานบริการที่นักเรียน นักศึกษาชอบทำก็เคยลองคะ แต่รู้สึกหดหู่ที่ต้องมานั่งปั้นยิ้ม และแบกรับอารมณ์ของชาวบ้าน เลยสรุปมาจบที่โรงงานทำไอซีขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง
การเริ่มต้นที่นี่ เราถือว่ามันโอเคเลยนะ ไม่เหมือนสาวโรงงานที่ดูตามละคร ที่ต้องนั่งทำงานหลังขดหลังแข็ง มีพัดลมตัวใหญ่หนึ่งตัวช่วยเป่าระบายความร้อน โรงงานนี้เป็นโรงงานทำไอซี เพราะฉะนั้น ทุกพื้นที่ในโรงงานถูกควบคุมอุณหภูมิให้มีความเย็นพอเหมาะเพื่อไม่ให้เกิดผลกระทบต่อตัวงานที่ทำ พนักงานที่นี่ไม่มียูนิฟอร์ม อยากใส่อะไรก็ใส่ ทำให้สาวๆทั้งหลายแข่งกันแต่งตัวสุดฤทธิ์ สำหรับเรา เรียกการกระทำเหล่านี้ว่าเว่อร์ แต่ก็เอาเถอะ ความชอบของแต่ละบุคคล เกริ่นเรื่องตัวเองมาพอสมควรละ ทีนี้ขอเข้าเรื่องเลยละกันคะ
เรามีเพื่อนสนิท ที่รู้จักกันที่โรงงานแห่งนี้ เธอเป็นสาวประเภทสอง เรียกง่ายๆคือเป็นกระเทยนี่แหละค่ะ ขอตั้งนามสมมุติให้เพื่อนคนนี้ว่าโจโจ้ละกันคะ เพื่อนเราคนนี้เป็นสาวประเภทสองที่ค่อนข้างจะเจียมตัวมากนะ ในความรู้สึกเรา เพราะนางจะบอกเราเสมอว่า เกิดเป็นแบบนางต้องทำใจ จะมาหวังให้ใครรักเราจริงๆ คงยาก เพื่อนเราคนนี้เป็นคนขยันมาก ทำโอทีต่อกะทุกวัน ทีแรกเราคิดว่านางเป็นคนงก เพราะนางไม่ค่อยได้ใช้จ่ายอะไร เท่าที่เห็นๆ นะคะ ไม่ค่อยฟุ้งเฟ้อเหมือนคนอื่นๆ แต่มารู้สาเหตุที่มาของความขยันที่หลังว่าเป็นเพราะแอบปิ้ง กับชายหนุ่มอีกกะหนึ่ง เลยเป็นสาเหตุให้นางทำโอทีต่อกะทุกวัน เพื่อจะได้เจอกับผู้ชายคนนี้ ขอตั้งนามสมมุติให้ผู้ชายคนนี้ว่า ต่อ ก็แล้วกัน
นายต่อคนนี้เป็นเพื่อนสนิทของพี่ชายเราเองคะ เราเคยเจอบ่อยๆเวลาพี่ชายเราตั้งวงเหล้ากับเพื่อน (เรากับพี่ พักอยู่หอพักด้วยกันนะึคะ) แต่ไม่ค่อยได้สุงสิงกันเท่าไหร่ รู้จักก็แต่ว่าผู้ชายคนนี้ชื่อต่อ เป็นเพื่อนพี่ชายแค่นั้น เพราะเวลาที่เค้าตั้งวงกินเหล้ากัน เราก็หมกตัวอยู่ในห้อง มีแต่ผู้ชายคะ ไม่อยากยุ่ง แล้วนายต่อคนนี้ก็ย้ายหอมาอยู่ที่ตึกเดียวกันกับเรา แต่คนละชั้นกัน วันเวลาผ่านไปเรื่อยๆ ชีวิตเป็นปกติเหมือนเดิมทุกวันคะ จนกระทั่งวันนึงโจโจ้ เพื่อนสาวประเภทสองของเราบุกมาที่หอเราคะ แล้วนางก็โทรมาหาเราถามว่าเราอยู่มั้ย ช่วยมาเปิดประตูคีย์การ์ดให้หน่อย เราก็เลยเออออไม่ได้คิดอะไร คิดแค่ว่านางคงแวะมาหาเรา แต่ผิดคลาด!! นางแวะมาหานายต่อคะ เราก็ทำหน้างง เพราะที่ผ่านมารู้แค่ว่าแอบปิ้ง แต่ไม่รู้ว่าไปกันถึงขั้นไหน นางก็เลยเล่าให้เราฟัง ว่าคบกับนายต่อมาระยะนึงแล้ว มาหาที่นี่ก็บ่อย แต่ไม่เคยบอกเรา เพราะนายต่อขอไว้ ว่าไม่ให้บอก แต่วันนี้โทรมาหาต่อหลายรอบ นายต่อไม่รับโทรศัพท์และปิดเครื่องใส่ นางเลยไม่เข้าใจว่าเป็นอะไร ก็เลยมาหา อารมณ์เราคิดว่านางคงอยากรู้มากกว่าว่านายต่อคนนี้ทำอะไรอยู่
++ เรื่องยาวมากเลย ขอต่อในคอมเม้นนะคะ ++