ผมอยู่มหาลัยเอกชนอยู่เเห่งหนึ่ง (ตอนนี้อยู่ปี1) ตอนนี้ผมก็เรียนมาได้2เดือนเเล้ว ผมมีถานะปานกลาง(เเต่ก็จนอยู่)เพราะเเม่ผมหาเงินคนเดียวส่วนพ่อนะหรอพ่อไปดีเเล้ว ตอนนี้ผมรู้สึกไม่ดีเลยที่การใช้ชีวิตในสังคมในมอ.เพราะคนอื่นล้วนเเต่มีถานะมีเงินกันทั้งนั้นเวลาผมอยู่ในกลุ่มเพื่อนๆรู้สึกไม่ดีเลยเพราะเพื่อนผมเวลาว่างๆก็จะเอาสมราท์โฟนมาเล่นกัน ส่วนตัวผมนะหรอไม่มีอะมีเเค่โนเกียเก่าๆเครื่องนึง เวลาคุยเรื่องสมราท์โฟนผมรู้สึกอึดอัดนะก็เราไม่มีไง ส่วนเวลาเพื่อนไปเที่ยวหรือดูหนัง เราก็จะปฏิเสธกับกลุ่มเพื่อนตลอดทำไมหนะหรอก็ไม่มีเงินไงเเค่ค่าข้าวก็หมดไปเเล้วเพราะได้มาวันนึงก็เเค่กินข้าว3มื้อเอง ส่วนเงินที่ใช้เที่ยวไม่มีหรอกครับ5555 เรื่องเพื่อนขอให้จบย่อหน้านี้ดีกว่า
มาเรื่องความรักบ้าง...อั๊ยยะ!! ตอนที่ผมเข้ามอ.บังเอิญผมไปเจอเพื่อนเก่าสมัยประถม(เพื่อนคนหละห้องนะ)ก็ไม่ได้สนิทกันเลยเเต่พอมาเจอเธออีกทีในมอ.เธอน่ารักขึ้นมากเลย(เธออยู่คนละคณะเเถมได้คัดเลือกเป็นดาว!!)ผมคงเผลอไปชอบเธอสะหละ เเต่ก็มีคนมาจีบเธอเยอะอยู่ เเต่ให้ทำไงเล่า! สรุปความรักครั้งนี้ถามว่าผมชอบเธอมั๊บชอบเเต่ผมก็ห้ามใจเอาไว้ว่าเราคงไม่ดีพอหรอกมั้ง!เเต่การเเอบรักใครก็ทำให้โลกสวยขึ้นจริงมั๊ย
เเต่ถ้าหากมีโอกาสผมก็จะไปบอกให้เค้ารู้ว่าผมเเอบชอบเเต่จริงๆโคตรกลัวเลยว่าผลลัพธ์จะออกมาทางไหน
สุดท้ายถามว่าท้อเเท้มั๊ยท้อครับเเต่เเม่ผมฝึกให้ผมเป็นคนอดทนเป็นคนดีไม่เดือดร้อนใคร ผมยอมรับว่าผมเป็นคนดีครับไม่สูบ ไม่กินเหล้าไม่ออกลู่นอกทางครับ มีความอดทนใจเย็น เเล้วก็เป็นคิดได้ครับ สุดท้ายเรื่องที่ผมเล่ามาทั้งหมดก็เป็นความในใจที่อยากระบายครับ(ถามว่าผมเรียนเอกชนทำไมนะหรอก็มันเดินทางสะดวกครับ ผมกู้ กยศ.จ่ายค่าเทอม ส่วนราชฏัชมันไกลครับเดินทางลำบากไหนอาจจะอยู่หออีกเเพงนะหออะไหนจะค่าน้ำอีก)สุด้ทายขอฝากถึงพวกเพื่อนๆด้วยนะครับในการใช้ชีวิตมหาลัยถ้าเราไม่ปรับตัวให้ทันก็อาจจะเสียขบวนในมอได้นะครับคบเพื่อนให้ดูด้วยครับเพื่อนไม่ดีก็คบได้เเต่อย่าทำตามเค้า ชีวิตยังมีพรุ่งนี้เสมอคนเราเลือกเกิดไม่ได้เเต่เลือกอนาคตที่อยากจะเป็นได้ถ้าทำอย่างสุดใจ!!
ชีวิตในมหาลัยที่ท้อเเท้!! โปรดบอกผมทีควรจะทำยังไง!!
มาเรื่องความรักบ้าง...อั๊ยยะ!! ตอนที่ผมเข้ามอ.บังเอิญผมไปเจอเพื่อนเก่าสมัยประถม(เพื่อนคนหละห้องนะ)ก็ไม่ได้สนิทกันเลยเเต่พอมาเจอเธออีกทีในมอ.เธอน่ารักขึ้นมากเลย(เธออยู่คนละคณะเเถมได้คัดเลือกเป็นดาว!!)ผมคงเผลอไปชอบเธอสะหละ เเต่ก็มีคนมาจีบเธอเยอะอยู่ เเต่ให้ทำไงเล่า! สรุปความรักครั้งนี้ถามว่าผมชอบเธอมั๊บชอบเเต่ผมก็ห้ามใจเอาไว้ว่าเราคงไม่ดีพอหรอกมั้ง!เเต่การเเอบรักใครก็ทำให้โลกสวยขึ้นจริงมั๊ย
เเต่ถ้าหากมีโอกาสผมก็จะไปบอกให้เค้ารู้ว่าผมเเอบชอบเเต่จริงๆโคตรกลัวเลยว่าผลลัพธ์จะออกมาทางไหน
สุดท้ายถามว่าท้อเเท้มั๊ยท้อครับเเต่เเม่ผมฝึกให้ผมเป็นคนอดทนเป็นคนดีไม่เดือดร้อนใคร ผมยอมรับว่าผมเป็นคนดีครับไม่สูบ ไม่กินเหล้าไม่ออกลู่นอกทางครับ มีความอดทนใจเย็น เเล้วก็เป็นคิดได้ครับ สุดท้ายเรื่องที่ผมเล่ามาทั้งหมดก็เป็นความในใจที่อยากระบายครับ(ถามว่าผมเรียนเอกชนทำไมนะหรอก็มันเดินทางสะดวกครับ ผมกู้ กยศ.จ่ายค่าเทอม ส่วนราชฏัชมันไกลครับเดินทางลำบากไหนอาจจะอยู่หออีกเเพงนะหออะไหนจะค่าน้ำอีก)สุด้ทายขอฝากถึงพวกเพื่อนๆด้วยนะครับในการใช้ชีวิตมหาลัยถ้าเราไม่ปรับตัวให้ทันก็อาจจะเสียขบวนในมอได้นะครับคบเพื่อนให้ดูด้วยครับเพื่อนไม่ดีก็คบได้เเต่อย่าทำตามเค้า ชีวิตยังมีพรุ่งนี้เสมอคนเราเลือกเกิดไม่ได้เเต่เลือกอนาคตที่อยากจะเป็นได้ถ้าทำอย่างสุดใจ!!