แรงผลักดันสำหรับคนชอบถ่ายรูป

ผมไม่ใช่คนถ่ายรูปสวยแต่เป็นคนชอบถ่ายรูป
เวลาที่เราเดินทางไปยังสถานที่ๆหนึ่งเราไม่มีทางรู้ว่าภาพไหนจะเป็นภาพที่ดีที่สุดในทริปนั้น
อย่าคาดหวัง...แต่มุ่งหวัง เมื่อจังหวะที่เหมาะสมเรามีหน้าที่กดชัตเตอร์

ภายสวยหรือไม่อยู่ที่มุมมองของคนกด
ภาพจากตาเราเห็นเป็นมิติ เป็นพาโนรามาหรือฟิซอายด้วยซ้ำ

กล้องให้ภาพแบน มุมแคบ อยู่ที่เจ้าของกล้องว่าจะนำเสนออะไรจาก มุมแคบๆนี้ อยากให้คนอื่นเห็นอะไร
ย่อให้อยูในกรอบสี่เหลี่ยมกรอบนึงของกล้อง เหมือนง่ายแต่มันยากที่จะสื่อ
อย่ากลัวกดเสีย กลัวชัตเตอร์เยอะ กด1ครั้ง ก็เป็น1ประสบการณ์

เรียนรู้ที่ตัวเอง หามุมมองแบบตัวเอง
แล้ววันนึงเราจะมีเอกลักษณ์
ไม่ได้สอนไม่ได้เกรียน แต่อยากให้ทำ
เมืองไทยมีอะไรสวยๆเยอะ มีเซียนกล้องเยอะ
ถ่ายเมืองนอกเอารูปมาอวดคนในบ้าน ไม่สู้ถ่ายรูปในบ้่านไปอวดคนข้างนอก
ของใกล้ตัวก็สวยได้ถ้าเลือกที่จะมองแบบสร้างสรรค์ ไม่ต้องไปไกล

ดูงานคนอื่นชื่มชมได้ เอาอย่าง..แต่อย่าเลียนแบบ
หาทางของตัวเองให้คนอื่นได้ชื่นชม ได้สร้างแรงบันดาลใจต่อ
แล้วงานใหม่ๆสวยๆก็จะผุดขึ้นมาอีกมากมาย

อย่าดูถูกงานคนอื่น อย่าคิดว่างานตัวเองเด่นกว่าใคร อย่าคิดว่าตัวเองโปรเอาตัวไปเทียบเคียงกับโปรถ้ายังไม่ใช่
ไม่เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง มุมมองของคนไม่เหมือนกัน 1รูปสื่อได้มากมายตามแต่ใจคนคิด
ตามแต่ประสบการณ์คนมี
ไม่ว่าถ่ายสวยหรือไม่สวย ถ้าพอใจในงานของตัวเองก็พอ
แล้วสักวันนึง โปรหรือไม่ ผลงานมันจะบอกเอง

สวัสดีชาวpantipครับ ชื่อ armi ครับขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยคนนะครับ^^