อาบัติแม้ด้วยอาการเพียงจับ   เพียงถูกต้อง.

บรรดาอาการ  มีการจับต้องเป็นต้นนี้    อย่างกล่าวมานี้   เมื่อภิกษุ

มีความสำคัญในหญิงว่าเป็นผู้หญิง   ประพฤติล่วงละเมิดด้วยอาการแม้อย่าง

หนึ่ง     เป็นสังฆาทิเสส.    เป็นถุลลัจจัยแก่ภิกษุผู้มีความสงสัย     แม้ภิกษุ

สำคัญในหญิงว่าเป็นบัณเฑาะก์  เป็นบุรุษ  และเป็นดิรัจฉาน  ก็เป็นถุลลัจจัย

เหมือนกัน.      เป็นถุลลัจจัยแก่ภิกษุผู้มีความสำคัญในบัณเฑาะก์ว่าเป็น

บัณเฑาะก์   เป็นทุกกฏแก่ภิกษุผู้มีความสงสัย.    สำหรับภิกษุผู้สำคัญ  (ใน

บัณเฑาะก์) ว่าเป็นบุรุษ   เป็นดิรัจฉาน   และเป็นหญิงเป็นทุกกฏเหมือนกัน.

ภิกษุมีความสำคัญในบุรุษว่า  เป็นบุรุษก็ดี  มีความสงสัยก็ดี มีความสำคัญ

ว่า  เป็นหญิง  เป็นบัณเฑาะก์   เป็นสัตว์ดิรัจฉานก็ดี   เป็นทุกกฏทั้งนั้น.

แม้ในสัตว์ดิรัจฉาน  ก็เป็นทุกกฎโดยอาการทุกอย่างเหมือนกันแล. บัณฑิต


พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ เล่ม ๑ ภาค ๓ - หน้าที่ 168

ปราศจากความกำหนัด  เป็นทุกกฏ  คิดว่า จักจับรูปที่มีความกำหนัด

ไพล่ไปจับรูปที่ปราศจากความกำหนัด  เป็นทุกกฏ  คิดว่า  จักจับรูปที่ปราศ-

จากความกำหนัด  ไพล่ไปจับรูปที่มีความกำหนัด  เป็นทุกกฏเหมือนกัน.

พระมหาปทุมเถระกล่าวแล้วอย่างนี้  แม้ก็จริง, ถึงอย่างนั้นในวาทะ

ของพระเถระทั้งสองนี้  ก็วาทะของพระมหาสุมเถระเท่านั้น  ย่อมสมด้วย

พระบาลีนี้ว่า ผู้หญิง ๑  ภิกษุมีความสำคัญว่าเป็นผู้หญิง  ๑  มีความ

กำหนัด  ๑  ถูก  คลำ  จับ ต้อง  ซึ่งของเนื่องด้วยกายของผู้หญิงด้วยกาย

ต้องอาบัติถุลลัจจัย  และด้วยวินิจฉัยในอรรถกถามีอาทิว่า ก็ภิกษุใด  เอา

แขนทั้งสองรวบจับหญิงหลายคนที่ยืนรวมกันอยู่ , ภิกษุนั้น  ต้องสังฆาทิเสส


ผู้หญิงก็เหมือนทองคำเป็นวัตถุอามาส ถึงจิตไม่กำหนัดจับต้องก็เป็นอาบัติทุกกฏ



ผู้จัดละครควรศึกษาธรรมวินัยให้ดีเพื่อให้ภาพลักษณ์พระสงฆ์เป็นตัวอย่างที่ดีในสังคม