หนูจับตาดูพฤติกรรมของคุณพ่อโดยที่ไม่บอกเเม่มาสองเดือนเเล้วค่ะ  เขาคุยกิ๊กกันทาทางเฟซ เเล้วออกไปนัดพบกันข้างนอก  ตอนเเรก หนูก็พยายามไม่สนใจ เพราะเชื่อว่า สักวัน พ่อคงจะเลิกพฤติกรรมเเบบนี้ ครอบครัวของเราเป็นครอบครัวปกติค่ะ  เเม่กับพ่อช่วยกันทำงาน ไม่มีใครเกี่ยงใคร ฐานะปานกลาง เพียงเเต่ว่า เเม่สุขภาพไม่ค่อยเเข็งเเรง เขาเคยประสบอุบัติเหตุรถชนจนกระดูกสันหลังหักเเต่สาวๆตอนเรายังไม่เกิด เคราะห์ดีที่ไม่ตาย ได้หมอที่เก่งมากๆในสมัยนั้น เลยไม่พิการ เเต่ก็เป็นอัมพฤกษ์  ทำงานเเล้วเหนื่อยง่าย ไม่ค่อยมีเวลาเอาอกเอาใจพ่อเท่านั้น
                   ยิ่งอายุมากเเม่เรายิ่งไม่ค่อยเเข็งเเรงค่ะ  บ่อยครั้งที่เเม่มีปากเสียงกันกับพ่อ โดยที่หนูไม่รู้ว่าเรื่องอะไร (เเต่ตอนนี้เดาออกเเล้วค่ะ..)เเรกๆก็ทะเลาะกันทุกวันเป็นปกติ  เเต่ต่อมา พ่อเริ่มติดมือถือ ติดโน้ตบุ๊ค ไม่ค่อยช่วยเเม่ทำงาน  ตื่นก็สาย  ชอบทิ้งหนังสือพิมพ์ในบ้านเเล้วไม่เก็บ.. ไม่สนใจหนู ไม่สนใจน้อง เวลามารับเราที่โรงเรียนก็มารับช้ามาก  ปกติโรงเรียนเลกบ่ายสามกว่าๆ เขาจะมารับห้าโมงกว่า พอเราขอร้องให้มารับเร็ว เขาก็จะมาเร็วเพียงครั้งเดียว (หนึ่งคำขอ ต่อหนึ่งครั้ง) เเล้วหลังจากนั้น จะมารับสายตลอด
                  ครั้งนึง หนูให้พี่ที่รู้จักกันมารับตลอดอาทิตย์.. พ่อเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร ไม่สนใจ เขาออกไปข้างนอกตั้งเเต่เช้า เเล้วกลับบ้านห้าทุ่มเกือบทุกวัน พออาทิตย์ต่อมา เขาไปรับหนูกับน้องที่โรงเรียนเเล้วไม่เจอ ก็โทรศัพท์มาต่อว่า ว่าทำไมให้คนอื่นไปรับเเล้วไม่บอก?

                 เอ่อ.... ถ้าเกิดว่าหนูไม่ให้พี่มารับ ช่วงนั้น เเกก็คงไม่รู้เลย ว่าหนูไม่ได้กลับบ้าน ไม่ได้สนใจ...
                 เเม่ก็ทำงานไป  เขามีสังคมที่มีความสุขดีค่ะ  เลยไม่อยากเล่าให้เขาฟัง.. เเต่หนูเบื่อพ่อค่ะ  หนูเคยเเกล้งขอยืมมือถือพ่อ เเล้วเปิดดูในไลน์ กับเฟซ  มีเเต่ข้อความน่าสะอิดสะเอียนที่เขาคุยกับกิ๊ก  คำพูดเพราะๆ(เลี่ยนๆ)ในเเบบที่เขาไม่เคยคุยกับเเม่  ที่ร้ายกว่านั้น ฝ่ายหญิง คือครูสอนศิลปะวิชาชีพเสริมสวย มีลูกสาวเรียนอยู่เอเเบค เเถมเเต่งหน้าโบ๊ะอย่างกับว่า ถ้าเลาะเอาเเป้งที่หน้าไปลงกระทะล่ะก็  คงได้ปาท่องโก๋ไม่ต่ำกว่าสามคู่... เเถมเขายังรู้อีกด้วย ว่าพ่อหนูเเต่งงานเเล้ว เพื่อนๆของพ่อที่อยู่ในเฟซก็รู้จักเเม่  พวกเขาช่วยกันเชียร์ ช่วยกันปิดบัง.. ทั้งๆที่เเม่หนูไม่เคยบกพร่องหน้าที่ของภรรยา เพราะเเม่ทำกับข้าวเก่ง งานบ้านงานเรือนดีทุกอย่าง สวย หุ่นดี เป็นกุลสตรี... เพียงเเค่ร่างกายไม่เเข็งเเรงพอที่จะรองรับความต้องการของพ่อก็เท่านั้น

             หลังๆพ่อก็พูดจาไม่ดีกับเเม่ นิดหน่อยก็หาเรื่องทะเลาะ เเม่ทำได้เเค่ร้องไห้เงียบๆ ไม่พูดอะไร สุดท้ายหนูก็มารู้ว่า เเม่รู้อยู่เเล้ว เเต่เเม่ไม่อยากมีปัญหากับพ่อ เเม่เลยปล่อยไป.. ป้าที่เป็นพี่สาวเเม่ก็มาเตือนพ่อ  บอกว่ามันบาปกรรม อย่าทำ เเกก็ไม่เชื่อ ไปคุยกันกับกิ๊กเหมือนเดิม จนหลังๆ กิ๊กทำตัวเป็นเจ้าเข้าเจ้าของ มีสั่งบอกพ่อให้เลิกคุยกับผู้หญิงคนอื่น (พ่อมีกิ๊กหลายคน เเต่ละคน รักสนุกไม่ผูกพันธ์)เเต่กิ๊กเบอร์หนึ่งคนนี้ ชื่อ "เเคท" (อยากให้เห็น เผื่อจะรู้ตัว) เเสดงตัวมาก ญาติฝั่งกิ๊กรับรู้  น้องสาวกิ๊กก็รู้ว่าคบกัน เเรกๆก็หวานจ๋อย มีส่งรูปวาบหวิวให้กัน คะขา ฝันดีนะที่รัก  ทานอะไรหรือยัง??? เป็นห่วงจัง งุงิ ฯลฯ
               มีเลี้ยงหมูในเฟซบุ๊ค ไม่ดูเเลหมูก็งอน(ปัญญาอ่อน)  มีมาขู่พ่อ เรื่องที่ว่าไม่สนใจมาตอบเฟซ ไปคุยกับคนอื่น (เมียเค้าอยู่กันมายี่สิบปี ยังทิ้งได้ นับประสาอะไรกับยัยป้าหน้าเเป้งปาท่องโก๋...) สั่งพ่อให้บล๊อกผู้หญิงคนอื่นที่คุยด้วย  เอาเเต่ใจ(หนูอ่านจากเฟซมือถือพ่อค่ะ) มีขู่ทิ่งท้ายว่า ถ้าไม่ทำตาม "รู้ใช่ไหม ว่าอะไรจะเกิดขึ้น?...."
          
                   หนูเเอบอ่านไลน์พ่อ เพื่อนเขาก็ถามว่า ทำไมไม่คุยกับกิ๊ก ทิ้งกิ๊กให้เปลี่ยวทำไม พ่อก็ตอบกลับว่า ป้าคนนั้นเอาเเต่ใจ(เรียกป้าเพราะหน้าเเก่)ไม่อยากคุยด้วย มีเเต่ทุกข์..(เหอๆ)

                    พ่อไม่ตอบข้อความกิ๊กเบอร์หนึ่งหลายวันค่ะ เพราะไปหาสับรางคนที่คุยสบายกว่า เเต่ญาติฝั่งนั้นก็ส่งเฟซมาต่อว่า กิ๊กก็ส่งเฟซมาต่อว่า ว่าทำไมไม่โทรหา ส่งภาพยาฆ่าเเมลงที่หน้าวอร์ เดี๋ยวน้องสาวฝั่งนั้นก็มาพูดว่า กิ๊กจะฆ่าตัวตายถ้าไม่สนใจ...(เคยทำเเล้ว เเต่ญาติมาช่วยได้ทัน) หนูไม่เข้าใจ... พวกเขาเป็นผู้ใหญ่  ต่างฝ่ายต่างมีลูก ที่โตๆกันเเล้วทั้งนั้น... ทำไม ถึงทำตัวปัญญาอ่อนได้ขนาดนี้ (คุยกันงุงิเหมือนเด็ก 14 15 ทั้งๆที่ต่างฝ่ายก็ 40 50)
      
                
        ตอนนี้หนูอยู่เเค่ ม.5 มีน้องเล็กอยู่ ป.2 ถ้าเป็นไปได้ หนูก็อยากให้เเม่อยู่ได้โดยที่ไม่มีพ่อ.. ประเด็นคือ เเม่ไม่ได้เครียดเรื่องพ่อมีกิ๊กเลย เเต่เวลาที่พ่อหงุดหงิดกับกิ๊ก ก็จะมาหาเรื่องทะเลาะเเม่ บอกว่าเป็นเพราะเเม่พ่อเลยไปมีคนอื่น...(กล้าพูดได้ยังไง...) เเม่ก็เหนื่อย พอพ่อไม่ช่วยทำงาน รายได้ก็ลดลง.. จนเเม่เกือบไม่มีเงินจ่ายค่าเทอม  บางครั้ง เเทบจะไม่มีเงินค่าน้ำมันรถด้วยซ้ำ เพราะพ่อเป็นคนคุมบัญชีรายได้ทั้งหมด เเทบจะเรียกได้ว่า เเม่หนูเป็นทาสไปเเล้ว

เเม่ท้อ นั่งร้องไห้กับหนู หนูขอทำงานพิเศษ เเต่เเม่อยากให้ตั้งใจเรียน  ทั้งๆที่เวลาพ่อป่วยเพราะเอาเเต่เเชทไม่หลับไม่นอน คนที่ดูเเลพ่อก็เป็นเเม่ ไม่ใช่ไอ้ป้าหน้าหนาปลากะโห้นั่น  ทำไม พ่อกลับยังชื่นชอบที่จะจมอยู่กับเรื่องเเบบนั้น..   สำหรับเขา ความรัก ความผูกพันธ์ คุณค่าของมันน้อยกว่าเซ็กส์เชียวหรือ..

           เเม่เคยบอกพ่อ ว่าให้เขาไปอยู่กับกิ๊ก เเต่เขาไม่ไปค่ะ... เขาจะอยู่เเบบนี้ มีลูก มีครอบครัว เเต่จะเอาเวลา ความรัก เเละทุกอย่าง ไปทุ่มให้ผู้หญิงโสเภณีเเพศยาคนนั้น.... จนเเม่เหนื่อยที่จะเถียง เพราะถ้าทะเลาะกัน พ่อจะไม่มีวันยอมจนกว่าตัวเองจะชนะ  จะหาเรื่องเล็กน้อยทุกอย่าง จนเเม่เถียงสู้ไม่ได้ หมดเเรงไปเอง


            หนูไม่มีความคิดอะไรดีๆเลย ว่าจะทำยังไงต่อไป... ขอความกรุณาผู้ใหญ่ทุกคนในบอร์พันทิบด้วยนะคะ.. เพราะหนูคิดอะไรไม่ออก ว่าจะช่วยเเม่ได้ยังไง  ไปเรียนก็มีเเค่เรื่องนี้วนเวียนไปมาในสมอง.. หนูอยากได้พาสเวิร์ดเฟซของพ่อ เพราะที่ผ่านมา เอาเเต่อ่านในมือถือ จะเเคปภาพก็ไม่ได้  ในโน้ตบุ๊คก็ไม่ได้ตั้งจำพาสเวิร์ด  เเต่เหมือนฟ้ามีตา หนูรู้เห็นทุกอย่างเเล้วจริงๆ... เพียงเเค่ไม่สามารถหยิบมาได้เป็นชิ้นเป็นอันเท่านั้น...    
              หนูอยากเอาหลักฐานทั้งหมดมาวางไว้ตรงหน้า เเล้วพูดคุยทุกอย่าง อย่างเป็นจริงเป็นจัง เพราะถ้าเขาไม่ใช่คนเลวจนเกินไปนัก เขาอาจจะมีความละอายเเก่ใจ.. ต่อลูกสาวที่เป็นผู้สืบสันดานของเขาบ้าง
              หนูอยากทำเเค่นี้.. ในฐานะของคนที่เป็นลูก  อยากปกป้องเเม่  หรือเเม้เเต่พ่อ ให้เขารู้ว่า ที่เขาทำ มันน่าละอายขนาดไหน.. จริงอยู่ค่ะ เรื่องของผัวเมียไม่ควรยุ่ง.. เเต่หนูอยากลอง หนูสงสารน้อง.. ที่ต้องมีพ่อเเบบนี้  เเละสงสารเเม่ ที่ต้องมารับภาระเพียงคนเดียวเเบบนี้..

เรื่องเเบบนี้มันเป็นมานานกว่า 10 ปีเเล้วค่ะ.. เเต่ช่วง 5 เดือนที่ผ่านมานี้ มันหนักจริงๆ.. หนูจะต้องเข้ามหาลัย  เเม่ต้องทำงานหนักเป็นสองเท่า  
หนูสงสารเเม่ เเละรังเกียจทุกสิ่งที่พ่อทำค่ะ...

                                                 ขอบคุณผู้ใหญ่จากบอร์ดพันทิปทุกคนค่ะ....