ทอหัวใจ...ด้วยไอรัก >>> บทที่ 16 แค่ญาติกัน

วันนี้ตั้งใจจะมาเช้า แต่ก็ต้องมาบ่ายเหมือนเดิม เพราะงานรัดตัว

มีเรื่องสะเทือนใจนิดๆให้ต้องใช้ความคิดค่ะ
น้ำรู้สึกตัวเองกำลังจะขายลูกกิน เสียใจนะคะ เสียดายด้วย

น้องบลายธ์ค่ะ ลูกสาวน้ำ แต่น้ำไม่มีเวลาดูแลเลย ตั้งแต่รับเขามา
ก็เล่นด้วยไม่กี่ครั้ง ตัดชุดไม่กี่ชุด ถักชุดให้แค่ชุดนึงเอง
แล้วก็ทิ้งให้เขาโดดเดี่ยวอยู่ในตู้ลำพัง ก็เลยคิดว่าประกาศขาย
หาแม่ใหม่ให้น้องดีกว่า น้องจะได้ไม่เหงา

มาวันนี้มีแม่ใหม่เสนอสู่ขอลูกสาว มีสินสอดมารอพร้อมเลย
มันใจหายค่ะ ความรู้สึกผูกพันบังเกิด ลังเลสุดๆ จะขายดีมั้ย
เพราะสงสารน้อง หากรั้งน้องไว้ น้องก็ไม่มีเพื่อนเล่น

แม่มันไม่เคยว่างเลย ถักแต่หมวก เลี้ยงแต่หมา แต่งแต่นิยาย ขายแต่ของ
เวลาให้ลูกสาวไม่มีเลย ติดลบสุดๆ ชุดก็ให้ใส่เก่าๆ เดิมๆ วิกซื้อมาก็ไม่เคยให้ใส่เลยสักครั้ง
เป็นแม่ที่แย่มาก เลยตัดสินใจแล้ว ปล่อยลูกไปเถอะ อย่ารั้งลูกไว้เลย

แง้ๆ แม่ขอโทษนะหนูน้ำมนต์ แม่ต้องยกหนูให้แม่ใหม่ หนูจะมีบ้านใหม่
มีเพื่อนใหม่ มีแม่ที่รักหนูกว่าแม่น้ำคนนี้นะลูก

ปล. น้ำตัดสินใจถูกใช่มั้ย เพราะหากเก็บเขาไว้ เขาจะเหงาโดดเดี่ยวอยู่ในตู้ลำพัง
เพราะแม่มันไม่มีเวลาเหลียวตาไปมอง น้ำคิดเอาไว้ หากน้ำพร้อมกว่านี้
มีเวลามากกว่านี้ เลี้ยงเขาให้ดีกว่านี้ได้ น้ำจะรับน้องตัวใหม่มาดูแล

แง้ๆๆ หากน้ำตัดสินใจถูก ทำไมมันรู้สึกใจหายพิกลนะ อ่อนไหวอะไรยะหล่อน