หลังจากได้ดูรอบสื่อเมื่อ 25 มิถุนายน ที่ผ่านมา
สิ่งแรกที่ต้องขอชื่นชม คือการแสดงของนักแสดงวัยรุ่น ที่มีหน้าเก่าผสมหน้าใหม่ หน้าเก่าทำได้ดี
แต่ที่ประทับใจคือหน้าใหม่ทั้งสอง น้องอาย (คนที่เล่นเป็นผี) กะ น้องเบส (น้องชายของผี) เล่นได้ดีกว่าที่คาดหวังไว้มาก
รวมแล้วทุกคนแสดงได้ถึงอารมณ์ดราม่าที่หนังต้องการจะสื่อ (ติดที่บางคนอาจเล่นเวอร์ และแสดงออกเวอร์ไปหน่อยในบางฉาก)

ลำดับถัดมาที่ถือว่าดีเลยคือบรรยากาศความตื่นเต้นน่ากลัว ที่เอาอยุ่ตลอดเรื่อง ความมีเงื่อนงำ ความลับและการทิ้งปมไว้ให้ติดตาม
แม้ปมและจุดหักมุมที่ใส่ออกมาจะดูเยอะไปหน่อยจนทำให้รู้สึกเวิ่นเว้อ
แต่โดยรวมแล้วก็นับถือในความกล้าของผู้ทำที่ผูกเรื่องมาให้หักมุมเยอะขนาดนี้

แม้โครงเรื่องโดยรวมจะยังไม่อาจทิ้งห่างจากโครงเรื่องพลอตผีสูตรสำเร็จทั่วไป
แต่วิธีดำเนินเรื่องถือว่าแปลกใหม่ และสอบผ่านฉลุยเลยทีเดียว
ต้องยกยอดให้กับความกล้าหาญของทีมผู้สร้างที่ตัดสินใจใช้ผู้กำกับถึงสามคน
และสามคนก็มีสไตล์การเล่าเรื่องที่แข็งแรงชัดเจนในแนวทางของตนเอง
แต่กลับออกแบบเรื่องมาให้มีภาพรวมสอดประสานกันอย่างลงตัว

สิ่งที่ควรกล่าวถึงมากกว่าอย่างอื่นก็คือ...แก่นเรื่อง
ที่มีเนื้อหากล่าวถึงวัยรุ่นยุคสมัยนี้ ในบริบทที่แรงและโดน
โดยปกติแล้ว ในหนังที่มีตัวละครวัยรุ่น มักถูกออกแบบให้มีความไร้เหตุผล เป็นตัวละครสมองกลวงที่ใช้ชีวิตโลดโผนจนนำจุดจบมาสู่ตนเอง
แต่ตัวละครใน summer กลับนำเสนอแง่มุมที่ต่างออกไปในมุมมอง...ที่ว่าวัยรุ่นต้องทำพฤติกรรมแบบที่ผู้ใหญ่อย่างเราๆไม่เข้าใจ
บางทีอาจเป็นผลพวงมาจากการถูกกดดันโดยสังคมที่แก่งแย่งแข่งขัน
และแรงกดดันจากสถาบันครอบครัว ความทะเยอทะยาน เและเข้มงวดของผู้เป็นพ่อเป็นแม่ก็ได้
หนังเรื่องนี้จึงไม่ได้ชี้เป้าไปที่ความพลาดของวัยรุ่นเพียงอย่างเดียว แต่ยังหมายถึงความพลาดในระบบองค์รวม ของสังคม และของพวกผู้ใหญ่อย่างเราๆด้วย

สำหรับตัวละครผี ที่ปรากฏอยู่ในเรื่อง แม้ในบางการกระทำของเธอที่เราดูในแวบแรกนั้น ดูราวกับเป็นผีที่ต้องการล้างแค้นอย่างไม่มีเหตุผล
แต่เมื่อกลับมาขบคิดดูดีๆแล้ว บางที...การกลับมาของผีจอยในแต่ละ section นั้น เธอไม่ได้มาเพื่อทำให้คนกลัว
หวาดผวา และขนหัวลุกจนนั่งไม่ติดที่เพียงอย่างเดียว (เหมือนกับที่เราเห็นในหนังหลายๆเรื่อง)
แต่เธอมาเพื่อบอกอะไรบางอย่าง แก่ทั้งเรา คนดู และตัวละครที่ต้องเผชิญหน้ากับเธอในเรื่อง
อาจเป็นเพียงการเตือน เป็นการกระตุ้นย้ำให้นึกถึงความผิดพลาดที่ทำลงไป หรือเป็นเพียงการทวงถามถึงสิ่งสำคัญที่หลงลืมไปเท่านั้น
สิ่งสำคัญนั้นคือ...ความรัก มิตรภาพ และความห่วงหาอาทร นั่นเอง

ในความคิดของผู้เขียน ที่ตีความผีจอยจากการดูในเรื่อง แอบคิดไปว่า...บางทีผีจอยอาจไม่มีอยู่จริงในเรื่องเลยก็ได้
บางทีเธออาจเป็นแค่สิ่งที่ผุดออกมาจากก้นลึกในจิตใจของตัวละครนั้นๆ ที่วาดภาพเธอไปต่างๆนา ตามแต่จินตนาการของพวกเขา
(เพราะสังเกตเลยว่าผีจอยในสายตาของตัวละครแต่ละตัว มักจะเปลี่ยนแปลงไป ไม่เหมือนเดิมเลยสักครั้ง
ในสายตาของเก้าเธอเป็นอีกอย่าง ในสายตาปันปันเธอก็เป็นอีกอย่าง ในสายตาของน้องชายและแม่เธอ ก็เป็นอีกอย่าง)
เธออาจเป็นความรู้สึกผิด เป็น quilt เป็นสิ่งที่ติดค้างอยู่ในใจเราก็ได้
คือ shadow หรือด้านมืดข้างในหัวใจของคน ตามหลักของนักจิตวิทยาชื่อก้องโลกอย่าง คาร์ล จุง
เมื่อคนเราทำอะไรผิด หรือรู้สึกติดค้างในเรื่องใดเรื่องหนึ่งอยู่ สิ่งนั้นจะปรากฏออกมาในรูปแบบของปีศาจ
เปรียบเหมือนเงาที่ตามหลอกหลอนเรา

แล้วคุณล่ะ... จอย ในสายตาของพวกคุณ เป็นแบบไหนกัน?