อ่านกระทู้ห้องเฉลิมไทย มีความรู้สึกว่า
1) นักแสดง ตกเป็นเป้านิ่ง ของการวิพากษ์วิจารณ์ ตามอารมณ์ ความรู้สึก การคาดเดา หรือความคิดให้เป็น หรือไม่ให้เป็น จากคนรอบตัว
2) มีความคาดหวัง ว่านักแสดงต้องทำอย่างนั้น ต้องทำอย่างนี้ ตามที่ตัวต้องการ ตามที่ตัวเอง ชอบเสมอ ๆ
3) มีความสนใจในเรื่องส่วนตัว อย่างลึกซึ้ง และตัดสินว่านั่นถูกนี่ผิด กันเอาเอง
4) คาดหวังสูง ทั้งที่นักแสดงก็เป็นคนธรรมดา ทำมาหากิน ไปตามบทบาท อาชีพของเค้า มีอารมณ์ ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีก็เหมือนคนอื่น
อย่างน้องเจมส์จิ แค่ไม่ไปงาน ประกวด อะไรพวกนี้ ก็มีคำถามมากมายถ้าคิดกันจริงๆ แล้ว มันก็เป็นสิทธิส่วนตัว เป็นเหตุผลของเค้า ไม่น่าที่จะต้องเป็นประเด็น วิวาทะให้เปลืองกระทู้เลย ดูหนัง ดูละคร มันก็แค่บันเทิง คิดจริงจัง เป็นเรื่องราวกันเลยหรือ น่าจะทำใจให้ร่มๆ นะคะ
เห็นใจน้องเจมส์ จิ
1) นักแสดง ตกเป็นเป้านิ่ง ของการวิพากษ์วิจารณ์ ตามอารมณ์ ความรู้สึก การคาดเดา หรือความคิดให้เป็น หรือไม่ให้เป็น จากคนรอบตัว
2) มีความคาดหวัง ว่านักแสดงต้องทำอย่างนั้น ต้องทำอย่างนี้ ตามที่ตัวต้องการ ตามที่ตัวเอง ชอบเสมอ ๆ
3) มีความสนใจในเรื่องส่วนตัว อย่างลึกซึ้ง และตัดสินว่านั่นถูกนี่ผิด กันเอาเอง
4) คาดหวังสูง ทั้งที่นักแสดงก็เป็นคนธรรมดา ทำมาหากิน ไปตามบทบาท อาชีพของเค้า มีอารมณ์ ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีก็เหมือนคนอื่น
อย่างน้องเจมส์จิ แค่ไม่ไปงาน ประกวด อะไรพวกนี้ ก็มีคำถามมากมายถ้าคิดกันจริงๆ แล้ว มันก็เป็นสิทธิส่วนตัว เป็นเหตุผลของเค้า ไม่น่าที่จะต้องเป็นประเด็น วิวาทะให้เปลืองกระทู้เลย ดูหนัง ดูละคร มันก็แค่บันเทิง คิดจริงจัง เป็นเรื่องราวกันเลยหรือ น่าจะทำใจให้ร่มๆ นะคะ