ผมไม่ห่วง คนพูดไม่เก่ง
แต่ผมกลัว คนที่ดีแต่พูด
ผมไม่ห่วง เสิร์ทกูเกิ้ลหาคนโง่
แต่ผมกลัว ฆาตกรร้อยศพในกูเกิ้ล
ผมไม่ห่วง รัฐบาลกู้เงิน
แต่ผมกลัว พวกกู้ชาติ
ผมไม่ห่วง คนเลวที่ตรวจสอบได้
แต่ผมกลัว คนดีที่ไม่สามารถตรวจสอบ
ผมไม่ห่วง พวกใส่หน้ากากขาว
แต่ผมกลัว พวกคนดีที่ใส่หน้ากาก
ผมไม่ห่วง ชุมนุมเพื่อขับไล่รัฐบาล
แต่ผมกลัว ชุมนุมเรียกร้องให้ปิดประเทศ
ผมไม่ห่วง รัฐบาลบริหารไม่เป็น
แต่ผมกลัว รัฐบาลบริหารไม่ได้
ผมไม่ห่วง ถล่มรัฐบาลด้วยข้อมูลจริง
แต่ผมกลัว รัฐบาลจะไม่มีเวลาแก้ข่าวกับข้อมูลเท็จ
ผมไม่ห่วง รัฐบาลไม่โปร่งใส
แต่ผมกลัว ฝ่ายค้านมีเจตนาเคลือบแฝง
ผมไม่ห่วง รัฐบาลความนิยมตก
แต่ผมกลัว ฝ่ายค้านความนิยมไม่ขยับ
ผมไม่ห่วง พวกใช้เงินซื้อประเทศ
แต่ผมกลัว พวกใช้ปืนยึดแผ่นดิน
ผมไม่ห่วง พวกถูกประณามว่าขายชาติ
แต่ผมกลัว พวกรักชาติจนน้ำลายไหล
ผมไม่ห่วง คนไทยหัวใจเขมร
แต่ผมกลัว คนไทยหัวใจทาส
ผมไม่ห่วง การโยกย้ายข้าราชการที่ไม่เป็นธรรม
แต่ผมกลัว การตัดสิทธินักการเมืองตามสถานการณ์
ผมไม่ห่วง ข้าราชการถูกแทรกแซง
แต่ผมกลัว องค์กรอิสระที่เลือกข้าง
ผมไม่ห่วง ทุจริตการเลือกตั้ง
แต่ผมกลัว นายทะเบียนจะยุติการสอบสวน
ผมไม่ห่วง เผด็จการเสียงข้างมากในสภา
แต่ผมกลัว เผด็จการเสียงข้างน้อยข้างถนน
ผมไม่ห่วง เรื่องรัฐตำรวจ
แต่ผมกลัว เรื่องรัฐทหาร
ผมไม่ห่วง การแก้รัฐธรรมนูญ
แต่ผมกลัว การฉีกรัฐธรรมนูญ
ผมไม่ห่วง นายกฯไม่เข้าประชุมสภา
แต่ผมกลัว ในสภามีแต่พวกคนถ่อย
ผมไม่ห่วง ทักษิณคิด เพื่อไทยทำ
แต่ผมกลัว อภิสิทธิ์สั่ง ทหารยิง
ผมไม่ห่วง พวกที่ทำลายความเชื่อถือของคนอื่น
แต่ผมกลัว พวกที่ทำลายแม้แต่ความเชื่อถือของตัวเอง
ผมไม่ห่วง ประเทศยังไม่พร้อม
แต่ผมกลัว ประเทศไม่ยอมเริ่ม
ผมไม่ห่วง คนผิดถูกลงโทษ
แต่ผมกลัว คนถูกลงโทษไม่ใช่คนผิด
ผมไม่ห่วง การบังคับใช้กฎหมาย
แต่ผมกลัว การใช้บังคับแบบสองมาตรฐาน
ผมไม่ห่วง เรื่องการตรวจสอบ
แต่ผมกลัว เรื่องการตั้งธง
ผมไม่ห่วง หลักฐานเอาผิดคนฆ่าเอกยุทธ
แต่ผมกลัว โยงการเมืองโดยจินตนาการ
ผมไม่ห่วง เรื่องการตัดข่าวเข้าโฆษณา
แต่ผมกลัว ข้อมูลบิดเบือนในการนำเสนอ
ผมไม่ห่วง ทักษิณจะได้กลับประเทศหรือไม่
แต่ผมกลัว คนสั่งฆ่าประชาชนจะลอยนวล
ผมไม่ห่วง ตั้งเวทีผ่าความจริง
แต่ผมกลัว เดินสายเล่าความเท็จ
ผมไม่ห่วง คนในชาติจะยังไม่ปรองดอง
แต่ผมกลัว มีคนพยายามจะขยายความขัดแย้ง
ผมไม่ห่วง จำนำข้าวทำให้รัฐขาดทุน
แต่ผมกลัว ชาวนาจะอยู่ไม่ได้
ผมไม่ห่วง ข้อมูลที่ส่งต่ออย่างรวดเร็ว
แต่ผมกลัว ปัญญาชนที่เชื่อคนง่าย
ผมไม่ห่วง คนโง่ที่เข้าไม่ถึงข่าวสาร
แต่ผมกลัว คนฉลาดที่ถูกหลอก
ผมไม่ห่วง คนจะเกลียดคนเสื้อแดง
แต่ผมกลัว คนไม่เห็นความจริงที่เกิดขึ้น
และสุดท้ายผมไม่ห่วง คนไทยยังไม่เข้าใจประชาธิปไตยดีพอ
แต่ผมกลัว ยังมีคนไทยที่ฝักใฝ่เผด็จการหลงเหลืออยู่
ที่ผมไม่ห่วงและที่ผมกลัว
แต่ผมกลัว คนที่ดีแต่พูด
ผมไม่ห่วง เสิร์ทกูเกิ้ลหาคนโง่
แต่ผมกลัว ฆาตกรร้อยศพในกูเกิ้ล
ผมไม่ห่วง รัฐบาลกู้เงิน
แต่ผมกลัว พวกกู้ชาติ
ผมไม่ห่วง คนเลวที่ตรวจสอบได้
แต่ผมกลัว คนดีที่ไม่สามารถตรวจสอบ
ผมไม่ห่วง พวกใส่หน้ากากขาว
แต่ผมกลัว พวกคนดีที่ใส่หน้ากาก
ผมไม่ห่วง ชุมนุมเพื่อขับไล่รัฐบาล
แต่ผมกลัว ชุมนุมเรียกร้องให้ปิดประเทศ
ผมไม่ห่วง รัฐบาลบริหารไม่เป็น
แต่ผมกลัว รัฐบาลบริหารไม่ได้
ผมไม่ห่วง ถล่มรัฐบาลด้วยข้อมูลจริง
แต่ผมกลัว รัฐบาลจะไม่มีเวลาแก้ข่าวกับข้อมูลเท็จ
ผมไม่ห่วง รัฐบาลไม่โปร่งใส
แต่ผมกลัว ฝ่ายค้านมีเจตนาเคลือบแฝง
ผมไม่ห่วง รัฐบาลความนิยมตก
แต่ผมกลัว ฝ่ายค้านความนิยมไม่ขยับ
ผมไม่ห่วง พวกใช้เงินซื้อประเทศ
แต่ผมกลัว พวกใช้ปืนยึดแผ่นดิน
ผมไม่ห่วง พวกถูกประณามว่าขายชาติ
แต่ผมกลัว พวกรักชาติจนน้ำลายไหล
ผมไม่ห่วง คนไทยหัวใจเขมร
แต่ผมกลัว คนไทยหัวใจทาส
ผมไม่ห่วง การโยกย้ายข้าราชการที่ไม่เป็นธรรม
แต่ผมกลัว การตัดสิทธินักการเมืองตามสถานการณ์
ผมไม่ห่วง ข้าราชการถูกแทรกแซง
แต่ผมกลัว องค์กรอิสระที่เลือกข้าง
ผมไม่ห่วง ทุจริตการเลือกตั้ง
แต่ผมกลัว นายทะเบียนจะยุติการสอบสวน
ผมไม่ห่วง เผด็จการเสียงข้างมากในสภา
แต่ผมกลัว เผด็จการเสียงข้างน้อยข้างถนน
ผมไม่ห่วง เรื่องรัฐตำรวจ
แต่ผมกลัว เรื่องรัฐทหาร
ผมไม่ห่วง การแก้รัฐธรรมนูญ
แต่ผมกลัว การฉีกรัฐธรรมนูญ
ผมไม่ห่วง นายกฯไม่เข้าประชุมสภา
แต่ผมกลัว ในสภามีแต่พวกคนถ่อย
ผมไม่ห่วง ทักษิณคิด เพื่อไทยทำ
แต่ผมกลัว อภิสิทธิ์สั่ง ทหารยิง
ผมไม่ห่วง พวกที่ทำลายความเชื่อถือของคนอื่น
แต่ผมกลัว พวกที่ทำลายแม้แต่ความเชื่อถือของตัวเอง
ผมไม่ห่วง ประเทศยังไม่พร้อม
แต่ผมกลัว ประเทศไม่ยอมเริ่ม
ผมไม่ห่วง คนผิดถูกลงโทษ
แต่ผมกลัว คนถูกลงโทษไม่ใช่คนผิด
ผมไม่ห่วง การบังคับใช้กฎหมาย
แต่ผมกลัว การใช้บังคับแบบสองมาตรฐาน
ผมไม่ห่วง เรื่องการตรวจสอบ
แต่ผมกลัว เรื่องการตั้งธง
ผมไม่ห่วง หลักฐานเอาผิดคนฆ่าเอกยุทธ
แต่ผมกลัว โยงการเมืองโดยจินตนาการ
ผมไม่ห่วง เรื่องการตัดข่าวเข้าโฆษณา
แต่ผมกลัว ข้อมูลบิดเบือนในการนำเสนอ
ผมไม่ห่วง ทักษิณจะได้กลับประเทศหรือไม่
แต่ผมกลัว คนสั่งฆ่าประชาชนจะลอยนวล
ผมไม่ห่วง ตั้งเวทีผ่าความจริง
แต่ผมกลัว เดินสายเล่าความเท็จ
ผมไม่ห่วง คนในชาติจะยังไม่ปรองดอง
แต่ผมกลัว มีคนพยายามจะขยายความขัดแย้ง
ผมไม่ห่วง จำนำข้าวทำให้รัฐขาดทุน
แต่ผมกลัว ชาวนาจะอยู่ไม่ได้
ผมไม่ห่วง ข้อมูลที่ส่งต่ออย่างรวดเร็ว
แต่ผมกลัว ปัญญาชนที่เชื่อคนง่าย
ผมไม่ห่วง คนโง่ที่เข้าไม่ถึงข่าวสาร
แต่ผมกลัว คนฉลาดที่ถูกหลอก
ผมไม่ห่วง คนจะเกลียดคนเสื้อแดง
แต่ผมกลัว คนไม่เห็นความจริงที่เกิดขึ้น
และสุดท้ายผมไม่ห่วง คนไทยยังไม่เข้าใจประชาธิปไตยดีพอ
แต่ผมกลัว ยังมีคนไทยที่ฝักใฝ่เผด็จการหลงเหลืออยู่