ขอคำปรึกษาค่ะ

เพื่อนเรายืมหนังสือไปห้าเดือนเต็มๆ เพิ่งเอามาคืนไม่กี่อาทิตย์ที่ผ่านมานี้ค่ะ เป็นนิยายที่เราชอบมากๆทุกเล่ม แต่สภาพที่กลับมานี่สิ ทำเราเจ็บปวดมาก

เราเป็นคนชอบอ่านหนังสือมากค่ะ โดยเฉพาะหนังสือประเภทวรรณกรรมมีค่อนข้างเยอะ เวลาเราอ่านเราจะจับเบาๆ ไม่ง้างกาง 180 องศา ไม่พับ และเมื่ออ่านค้างตอนไหนก็จะไม่คว่ำหน้าหนังสือไว้ค่ะจะใช้ที่คั่นสอดไว้แทน (ขนาดอ่านเองยังเปิดกางแค่40-50องศาเลยค่ะ เหมือนคนแง้มอ่าน)

ยอมรับว่าก็มีบางเล่มที่มีคราบน้ำบ้าง เราไม่นอยด์ เพราะเราเป็นคนทำมันเลอะ อีกอย่างมันเป็นหนังสือของเราเอง แต่..

เมื่อหลายเดือนก่อนเพื่อนยืมนิยายเราไปค่ะ ปกติเราไม่ให้ใครยืมได้ง่ายๆแต่เพื่อนคนที่ยืมเราคนนี้เป็นคนเรียบร้อยและเห็นว่าชอบอ่านนิยายเหมือนกัน(ปกติเพื่อนเราส่วนใหญ่ไม่ค่อยชอบอ่านนิยาย เขาไม่เพ้อเหมือนเรา )  เราก็ใจดีเลยบอกเขาว่ามายืมของเราอ่านก็ได้นะ เราให้ยืม มีเยอะแยะเลย มาเลือกได้ตามใจเลย แต่เขาบอกว่าเขาไม่รู้ว่าเรื่องไหนสนุกให้เราเลือกมาให้เขาเลยดีกว่า เอาเรื่องที่เราคิดว่าเขาอ่านแล้วจะชอบอะไรแบบนี้ เราก็จัดไปค่ะ ด้วยรักเพื่อนอยากให้เขามีความสุข และจากที่มองลัักษณะ+นิสัยเขาเราก็เชื่อว่าเพื่อนจะรักษาหนังสือให้เราแน่ๆ เราเลยเลือกนิยายไปให้ 5 เรื่องเลยค่ะ (ทุ่มทุนมาก ปกติไม่ค่อยให้นิยายห่างกาย) ซึ่งเป็นเรื่องที่เราอ่านแล้วชอบมากๆบอกได้เลยว่าเป็นนิยายมาสเตอร์พีคสำหรับเรา

ตอนที่เอาไปให้เพื่อนยืมอ่าน ทุกๆเล่มเราจะสอดที่คั่นไว้ พร้อมบอกวิธีการอ่านว่าให้ใช้ที่คั่นนะ ไม่พับ ไม่เลอะ กำชับว่ารักษาให้ด้วยเพราะเรารักหนังสือมาก (เราคิดว่าเพื่อนเข้าใจเพราะเขาก็เห็นอยู่แล้วว่าเราเป็นไง) เพื่อนก็อืมๆจ้าๆ ขอบใจนะ

หลังจากนั้นเราก็จะถามเพื่อนในเฟสบ้้างเวลาที่ออนเจอกันว่า เป็นไงบ้าง อ่านถึงไหนแล้ว สนุกมั้ย (ใจไม่ได้คิดจะทวงนะคะ แค่อยากรู้ฟีคแบคว่าชอบมั้้ย) เพื่อนก็บอกว่าเนี้ยๆมีนิยายที่เขาอ่านแล้วชอบมากๆอยู่สองสามเล่ม คือเรื่องของแจ่มใส ของพลอยวรรณกรรมและของดอกหญ้า2000  ตอนที่เขาบอกเราก็ดีใจมากนะเพราะเป็นเรื่องที่เราชอบก็รู้สึกว่าเจอพวกรสนิยมเดียวกัน

ช่่วงเวลาที่ยืมไป ยอมรับค่ะว่าก็หวงหนังสือตลอด คิดว่าเอ๊ะ!นานไปมั้ยยังไม่คืนเลย บางทีคุยกันเขาก็ไม่พูดเเรื่องจะคืนนิยาย เราก็ไม่กล้าทวงอ่ะ จนปลายเดือนพ.ค  เขาถึงส่งข้อความผ่านเฟสมาว่าจะคืนนิยายแล้วนะเราก็เย้ๆ เพื่อนเราก็เกริ่นๆเหมือนว่าจะขอยืมอีกอะไรแบบนี้ เราก็บอกจะยืมอีกเหรอ เขาก็บอกรู้ใจเขาจัง ใจดีฝุดๆ(เพื่อนพิมพ์มาแบบนี้) เราบอกยืมอีกก็ได้นะ แต่มีข้อแม้ว่าหนังสือต้องคืนสิ้นเดือนนี้ด้วย(มิ.ย)เพราะเราจะไม่อยู่ที่นี่แล้วจะกลับบ้านสิ้นเดือนนี้แล้ว(เรามาเรียนที่นี่) เพื่อนก็จ้าๆ

ตอนที่เอามาคืนเขาใส่ถุงมา อุตส่าห์บอกตัวเองว่าจะไม่เสียมารยาทเปิดถุงแล้วตรวจดูหนังสือว่าสภาพเป็นไงเหมือนเดิมมั้ยก็อดไม่ได้นะ แหมคนรักหนังสือเนอะ อีกอย่างเพื่อนจะยืมต่อด้วยเราเลยกะจะให้เขาเอาถุงเดิมนั่นแหละใส่เล่มใหม่กลับไป ปรากฏว่า...


มันยับเยินมากค่ะ หนังสือเราอุตส่าห์ถนุถนอมด้วยความรัก ขนาดเราเป็นเจ้าของยังไม่เคยกระทำทารุณกับเค้า(หนังสือ)หนักมือแบบนี้ จากสภาพตอนไป99.99% (เหลือ00.01%ไว้ เดี๋ยวจะหาว่าเต็มร้อยไม่มีที่ติ) กลับมานี่สภาพเหลือ 60-70% ช๊อคค่ะช๊อค ตอนนั้นช๊อคมากก
หนังสือขอบดำมาก หน้าปกถูกเปิดจนงอ มีรอยยับเป็นทาง ฟู พลาสติกที่ห่อขาดวิ่น พอเปิดไปหน้าแรก น๊อครอบสองค่ะ เพราะเจอ...
เม็ดข้าว!!! คุณพระ !!!
แถมยังมีคราบเปื้อนเหมือนน้ำแกงอีก

ตอนเห็นอยากลงไปนอกดิ้นเลยค่ะ เหมือนโดนย่ำยีที่หัวใจ

แต่ แต่ แต่!! ปัญหาคือเราไม่กล้าพูดค่ะ ว่าเราไม่ชอบใจ เราเกลียดตัวเองที่เป็นแบบนี้ เกรงใจคนอื่น หวงความรู้สึกคนอื่นมากไป รักษาน้ำใจเขา กลัวเขาเสียความรู้สึกกับเรามาก แล้วตอนนั้นในห้องมันเงียบมาก
ต่างคนต่างไม่พูดอะไร (คือฟิวส์เราเป็นแบบนี้)

มารู้ตัวอีกทีเพื่อนก็นั่งลงเลือกนิยายเล่มใหม่แล้ว เราก็นั่งมองกองหนังสือในมือด้วยน้ำตา(ตกใน) ใจแทบขาด เงยหน้าอีกทีเห็นเพื่อนเลือกหนังสือไว้สองกอง กองหนึ่งตั้งสูงเชียว อีกกองมีแค่สองสามเล่มและเป็นเล่มที่เราไม่ได้ชอบอ่านมาก ก็ไม่เอะใจ จนถึงตอนเพื่อนพูดว่า...

ได้แล้ว!!!

ไอ้เราก็นึกว่าคือกองหนังสือสองสามเล่ม ที่ไหนได้ เงิิบค่ะ มันคือกองหนังสือ...

สิบเล่ม!! ย้ำว่าสิบเล่ม!!!

แถมยังเป็นเล่มที่เราชอบ(อีกแล้ว)ทุกเล่มเลย สภาพดีมากกล้าบอกเลยว่าเหมือนใหม่ รักอ่ะบอกได้เลยว่าคือเล่มโปรดรักมากๆ ตกใจมากค่ะ พูดติดตลกว่า หูยย เยอะจังเลย อ่านจบเหรอถึงสิ้นเดือนนี้ เพื่อนบอกไม่จบหรอก เพราะฉะนั้น...

ขอคืนสิ้นปีได้มั้ย!!!

(สิ้นปีมีแพลนกลับมาสักอาทิตย์)

คุณพระ !!! เงิบค่ะพูดไม่ออก รู้แต่ทำตาโต อ้าปากค้าง ในใจคิด อ้าวก็ก่อนจะให้ยืมก็บอกไปแล้วไงว่าไม่เกินมิ.ยนะ ไงมาตอนนี้ขอเป็นสิ้นปี แล้วดูสภาพหนังสือที่คืนมาสิ มันไม่น่าให้ยืมอีกเป็นครั้งที่สองนะ  แต่ติดว่าเป็นเพื่อนนี่แหละ เคยให้น้องที่รู้จักยืมนิยายเพิ่งซื้อไปนะคะ น้องยืมไปเกือบปีหรือถึงปีก็จำไม่ได้ อีกครั้งที่ไม่กล้าทวงเพราะคนกันเอง จนน้องส่งกลับมาให้พร้อมขอโทษ สภาพหนังสือตอนไป 100 กลับมา100 แฮปปี้มากค่ะ แฮปปี้จริงๆ รู้เลยว่ารักหนังสือเข้าใจหัวอกคนรักการอ่านเหมือนกัน ชอบแบบนี้ค่ะ บอกเลยว่าถ้าน้องคนนี้จะยืมอีกก็ให้ยืมค่ะเพราะเห็นแล้วว่ารักษาให้เราได้จริงๆ (ระยะเวลาไม่ได้สำคัญเท่ากับว่าคุณรักษาให้เราได้มั้ย) อุ้ย!! นอกเรื่อง ...

กลับเข้าเรื่องก่อนนะคะ
...
สรุปคือเราไม่ให้ 4เรื่องค่ะเพราะเป็นเรื่องที่ได้มาใหม่อยู่กับเราไม่ถึงสองอาทิตย์ และต้องจำใจปล่อยไป6เรื่อง (ใจแทบขาด ไม่อยากให้เลยหลังจากเห็นสภาพเล่มเก่า) จำใจบอกเพื่อนว่าคงถึงสิ้นปีไม่ได้หรอกนะ มันนานไป เราขอสิ้นเดือนมิ.ยเหมือนเดิมนะ เพื่อนก็เงียบ ที่นี้ปัญหาคือ อีกสองสามวันนี้เรานัดเจอกันกับเพื่อนคนนี้ แล้วเรากลัวเขาเอาหนังสือมาคืนไม่หมด นางอาจจะบอกว่ายังอ่านไม่จบ(วันก่อนถามในเฟสว่า อ่านจบไปกี่เรื่องแล้ว นางบอกเพิ่งจบสองเล่ม มีแนวโน้มว่าจะยึดไว้แน่ๆ)

เราจะบอกยังไงดีค่ะว่าวันที่เรากลับจริงๆเราต้องการหนังสือทุกเล่มคืน
บอกแบบไม่ให้เสียเพื่อนด้วย เราขี้เกรงใจค่ะ กลัวเขาเสียหน้า เสียความรู้สึก



ปล.ครั้งนี้ตกใจมากไปหน่อยลืมให้ที่คั่นไปอีกต่างหาก ตัวเองต้องมานอนจิดตกทุกคืน
ปล.2 ยืมครั้งที่แล้ว ไม่มีที่คั่นกลับมาสักอัน หายไปหมดเลย!!
ปล.3 เราเอาหนังสือชุดนั้นไปเก็บให้พ้นสายตา เอาหนังสืออื่นๆทับไว้ ไม่อยากเห็น ไม่อยากเจ็บปวด แต่ภาพยังติดตา อีกอย่างเอาทับไว้หนักๆเผื่อสภาพเล่มที่ฟูๆยับๆจะกลับคืนบ้าง (แต่ความดำนี่คงทำให้ขาวไม่ได้) แต่เม็ดข้าวไม่เอาออกค่ะ เอาไว้ประจานเผื่อมีการถกเถียงกันว่าเราเรื่องมาก ทีหลังถ้าเรื่องมากไม่ต้องบอกว่าให้ยืมไรงี้

ยาวมากขออภัย เก็บกด จิตตกค่ะ

**แก้ไขคำผิด** จากคาบเป็นคราบ ขอบคุณคุณแม่ไก่ค่ะ