กลับจากฝึกงานแถวประตูน้ำ
มารอรถกลับฝั่งพระราม 2
ขึ้นจากฝั่งตรงข้ามประตูน้ำ คนก็แน่นตามระเบียบ
ผมก็ได้ยืน ยืนฟังเพลง หนุกๆ อารมย์ชิลๆ
อยากกลับบ้านไวๆ เหนื่อยมากกก เพลียมากๆๆๆ หมดแรง ข้าวก็หิว
รถลงทางด่วน วัดสน แล้วก็กลับรถวิ่ง ไปบางประกอก พระราม 2 ต่อไป
ระหว่างที่กลับรถ ป้ายตรงข้ามวัดสน คนลงพอสมควร ผมเลยเปลี่ยนที่ยืน ไปยืนจับเบาะ
แต่คนยืนก็ยังเหลืออยู่ 10 คนได้
((ตอนแรก ผมยืนหน้าประตู))
จากนั่น ก่อนถึง ป้ายกิโล 9 ผู้ชายที่นั่งเบาะ ที่ผมยืนจับเบาะอยู่ ก็ลุกขึ้นมา
ตะโกนใส่ผมที่ฟังเพลงอยู่ ผมไม่ได้มองเค้าด้วยซ้ำ
เค้าตะโกนว่า "มองหน้ากูทำไม"
ผมก็ งง พูดตรงๆ หน้าเอ้ออยู่ เพราะ ผมไม่ได้มองเค้าเลย ไม่ได้สนใจ
เค้าก็ทำท่าเหมือนจะหยิบ อะไรในกระเป๋า ผมจับใจความไม่ได้ ว่าจะหยิมอะไร น่าจะปืนมั้งที่เค้าพูด เพราะผมฟังไม่ชัด ฟังเพลงอยู่
เค้า "จะเอาใช่มั๊ย จะเอาใช่มั๊ย"
ผม "เอาอะไรครับ" พยายามสุภาพที่สุด เพราะ ยังงงกับสถานการณ์
เค้า "มองหน้ากู จะเอายังไง" แล้วก็ตบมาที่หน้าผม เอากำปั้นตบนะ
มึนสิครับ ผมแทบจะหมดแรง ตัวเล็กกว่าเค้าพอตัวอยู่
ผมก็ถามกลับ "อะไรเนี่ย ผมมองอะไรคุณ" โลกสวยไง ไม่คิดว่าจะเจออะไรแบบนี้ ใจยังคงคิดถึง ของที่เค้าจะหยิบออกมา
เค้า น่าจะ อายุ 25-27 มั้ง สูงน่าจะ 175+ ตัวคล้ำๆหนาๆ
ผม ตรงกันข้ามครับ ตัววแห้งๆ สูง 170 บางๆ
พอตบผมเสร็จ ก็ถามอีก "มองหน้ากู จะเอาไง" แล้วก็ตบมาอีกที
มึนรอบที่สองครับ
ผมเลยตะโกนว่า "กูมองไรมิง" ต่อยกลับไป แล้วก็ถีบเค้า
แล้วก็ มะรุม มะตุมก็อยู่พักหนึ่ง
แฟนเค้าที่ มาด้วยกันก็ขอว่า อย่ามีเรื่องเลยพี่ ลงรถเหอะๆ
ผมพยายามที่จะจับแขนเค้า แล้วถามว่า ผมมองอะไรคุณ
เค้าก็พูดแนวๆ "อยากตายใช่มั๊ย กูเด็กโอรส"
ผมจับใจความไม่ได้ว่า เด็กโอรส หรืออะไร แต่น่าจะ โอรส
จับใจความได้ประมาณ "อย่าให้กุเจออีกนะ กุจะเอาให้ตาย อยากได้ของ ทำไมไม่ขอกุดีดี"
ผมก็งง ของอะไรไม่รู้เรื่อง
ก็ยืนนิ่งพักนึ่ง
แล้วก็เข้ามาจะต่อยใหม่ ผมจับมือเค้าได้ เค้าเลย ผลักผมลืมลงเบาะ
ผมก็จับมือเค้าอยู่ เค้าก็พูดอยู่นั่น "มองหน้ากู จะเอาไง"
ผมพยายาม เสียงอ่อนนะ "ผมมองอะไรคุณครับ" พยายามอ่อนมากก
เค้าดึงมือจากที่ผมจับข้อมมือเค้าไว้ ไม่ออก
เค้าเลยบอก "ปล่อยมือกู"
ผมก้ไม่ปล่อยนะ ก็ถามว่า "ผมมองอะไรคุณครับ"
ซักพักเลปล่อยมือเค้า เค้าก็ยืนมองหน้าผม ผมก็พยายาม จะไปต่อยคืน
กระเป๋ารถเมล์ เค้าก็ห้ามตลอดนะ แต่เค้าก้มาขอผม พอเหอะหนุ่ม
เพราะถ้าไปห้าม ฝั่งโน้น คงไม่ได้เรื่อง ผมก้พยายามใจเย็น มากกกกกกกก
พยายามเสียงอ่อนตลอดเวลา
ถามว่า อยากต่อยคืนให้มันหนักกว่านี้มั๊ย อยากมากครับ
โดนตบ ไป 2 ครั้ง มันก็ต้องมีเจ็บใจกันมั้ง
แต่ คิดๆไปแล้ว คนบนรถก็ยังเยอะอยู่ ตอนที่ผมถีบเค้า เค้าก็กระแทกไปโดน คนอื่นซึ่งไม่รู้เรื่องด้วย
จริงผมก็ไม่รู้เรื่องนะ
แล้วถ้า ยิ่งต่อย มันยิ่งไม่จบ
ผมคิดหลายอย่างนะ ในการระงับความโมโห
-มันคุ้มเรอ กับคนแบบนี้
-ไม่อยากให้คนอื่นโดนลูกหลง
-ไม่อยากเจ็บตัวไปกว่านี้ ไม่อยากให้ทรัพย์สินเสียหาย เพราะ กลัวโน๊ตบุ้คพัง
ก็เลยนั่งเบาะเฉยๆ ให้เค้าด่าอะไรมั้งก้ไม่รู้ ก่อนที่เค้าจะลงรถ
กระเป๋ารถเมลืก้มายืนพูด อย่าไปสนใจๆ ถ้ามันมีปืนมันไม่คุ้มนะ อะไรทำนองเนี่ย
พูดตรงๆ ทั้งเจ็บใจ โดนหาเรื่อง
ทั้งอาย ที่กลายเป็นผู้ถูกกระทำ
ก็ทำไงได้ ผมโลกสวยเกินไปมั้ง คิดว่า ถ้าพูดจากันดีดี ก็น่าจะรู้เรื่อง
ผมคงถูกมองว่า อ่อนแอ ในสายตาคนอื่นไปแล้ว เพราะคน ยังแทบเต็มคำอยู่เลย
แต่ที่เจ็บใจมากกว่าคือ ผมต่อยเค้าไม่เท่าที่เค้าต่อยผม
ไม่ใช่กลัว แต่พยายามคุ้มสติให้เย็น เพื่อหลีกเลี่ยงการชกต่อย และคิดว่ามันจะได้ผล
นอกจากจะไม่ได้ผล ยัง เจ็บตัวอีก............
อยู่ๆ....... โดนต่อยบนรถเมล์.......
มารอรถกลับฝั่งพระราม 2
ขึ้นจากฝั่งตรงข้ามประตูน้ำ คนก็แน่นตามระเบียบ
ผมก็ได้ยืน ยืนฟังเพลง หนุกๆ อารมย์ชิลๆ
อยากกลับบ้านไวๆ เหนื่อยมากกก เพลียมากๆๆๆ หมดแรง ข้าวก็หิว
รถลงทางด่วน วัดสน แล้วก็กลับรถวิ่ง ไปบางประกอก พระราม 2 ต่อไป
ระหว่างที่กลับรถ ป้ายตรงข้ามวัดสน คนลงพอสมควร ผมเลยเปลี่ยนที่ยืน ไปยืนจับเบาะ
แต่คนยืนก็ยังเหลืออยู่ 10 คนได้
((ตอนแรก ผมยืนหน้าประตู))
จากนั่น ก่อนถึง ป้ายกิโล 9 ผู้ชายที่นั่งเบาะ ที่ผมยืนจับเบาะอยู่ ก็ลุกขึ้นมา
ตะโกนใส่ผมที่ฟังเพลงอยู่ ผมไม่ได้มองเค้าด้วยซ้ำ
เค้าตะโกนว่า "มองหน้ากูทำไม"
ผมก็ งง พูดตรงๆ หน้าเอ้ออยู่ เพราะ ผมไม่ได้มองเค้าเลย ไม่ได้สนใจ
เค้าก็ทำท่าเหมือนจะหยิบ อะไรในกระเป๋า ผมจับใจความไม่ได้ ว่าจะหยิมอะไร น่าจะปืนมั้งที่เค้าพูด เพราะผมฟังไม่ชัด ฟังเพลงอยู่
เค้า "จะเอาใช่มั๊ย จะเอาใช่มั๊ย"
ผม "เอาอะไรครับ" พยายามสุภาพที่สุด เพราะ ยังงงกับสถานการณ์
เค้า "มองหน้ากู จะเอายังไง" แล้วก็ตบมาที่หน้าผม เอากำปั้นตบนะ
มึนสิครับ ผมแทบจะหมดแรง ตัวเล็กกว่าเค้าพอตัวอยู่
ผมก็ถามกลับ "อะไรเนี่ย ผมมองอะไรคุณ" โลกสวยไง ไม่คิดว่าจะเจออะไรแบบนี้ ใจยังคงคิดถึง ของที่เค้าจะหยิบออกมา
เค้า น่าจะ อายุ 25-27 มั้ง สูงน่าจะ 175+ ตัวคล้ำๆหนาๆ
ผม ตรงกันข้ามครับ ตัววแห้งๆ สูง 170 บางๆ
พอตบผมเสร็จ ก็ถามอีก "มองหน้ากู จะเอาไง" แล้วก็ตบมาอีกที
มึนรอบที่สองครับ
ผมเลยตะโกนว่า "กูมองไรมิง" ต่อยกลับไป แล้วก็ถีบเค้า
แล้วก็ มะรุม มะตุมก็อยู่พักหนึ่ง
แฟนเค้าที่ มาด้วยกันก็ขอว่า อย่ามีเรื่องเลยพี่ ลงรถเหอะๆ
ผมพยายามที่จะจับแขนเค้า แล้วถามว่า ผมมองอะไรคุณ
เค้าก็พูดแนวๆ "อยากตายใช่มั๊ย กูเด็กโอรส"
ผมจับใจความไม่ได้ว่า เด็กโอรส หรืออะไร แต่น่าจะ โอรส
จับใจความได้ประมาณ "อย่าให้กุเจออีกนะ กุจะเอาให้ตาย อยากได้ของ ทำไมไม่ขอกุดีดี"
ผมก็งง ของอะไรไม่รู้เรื่อง
ก็ยืนนิ่งพักนึ่ง
แล้วก็เข้ามาจะต่อยใหม่ ผมจับมือเค้าได้ เค้าเลย ผลักผมลืมลงเบาะ
ผมก็จับมือเค้าอยู่ เค้าก็พูดอยู่นั่น "มองหน้ากู จะเอาไง"
ผมพยายาม เสียงอ่อนนะ "ผมมองอะไรคุณครับ" พยายามอ่อนมากก
เค้าดึงมือจากที่ผมจับข้อมมือเค้าไว้ ไม่ออก
เค้าเลยบอก "ปล่อยมือกู"
ผมก้ไม่ปล่อยนะ ก็ถามว่า "ผมมองอะไรคุณครับ"
ซักพักเลปล่อยมือเค้า เค้าก็ยืนมองหน้าผม ผมก็พยายาม จะไปต่อยคืน
กระเป๋ารถเมล์ เค้าก็ห้ามตลอดนะ แต่เค้าก้มาขอผม พอเหอะหนุ่ม
เพราะถ้าไปห้าม ฝั่งโน้น คงไม่ได้เรื่อง ผมก้พยายามใจเย็น มากกกกกกกก
พยายามเสียงอ่อนตลอดเวลา
ถามว่า อยากต่อยคืนให้มันหนักกว่านี้มั๊ย อยากมากครับ
โดนตบ ไป 2 ครั้ง มันก็ต้องมีเจ็บใจกันมั้ง
แต่ คิดๆไปแล้ว คนบนรถก็ยังเยอะอยู่ ตอนที่ผมถีบเค้า เค้าก็กระแทกไปโดน คนอื่นซึ่งไม่รู้เรื่องด้วย
จริงผมก็ไม่รู้เรื่องนะ
แล้วถ้า ยิ่งต่อย มันยิ่งไม่จบ
ผมคิดหลายอย่างนะ ในการระงับความโมโห
-มันคุ้มเรอ กับคนแบบนี้
-ไม่อยากให้คนอื่นโดนลูกหลง
-ไม่อยากเจ็บตัวไปกว่านี้ ไม่อยากให้ทรัพย์สินเสียหาย เพราะ กลัวโน๊ตบุ้คพัง
ก็เลยนั่งเบาะเฉยๆ ให้เค้าด่าอะไรมั้งก้ไม่รู้ ก่อนที่เค้าจะลงรถ
กระเป๋ารถเมลืก้มายืนพูด อย่าไปสนใจๆ ถ้ามันมีปืนมันไม่คุ้มนะ อะไรทำนองเนี่ย
พูดตรงๆ ทั้งเจ็บใจ โดนหาเรื่อง
ทั้งอาย ที่กลายเป็นผู้ถูกกระทำ
ก็ทำไงได้ ผมโลกสวยเกินไปมั้ง คิดว่า ถ้าพูดจากันดีดี ก็น่าจะรู้เรื่อง
ผมคงถูกมองว่า อ่อนแอ ในสายตาคนอื่นไปแล้ว เพราะคน ยังแทบเต็มคำอยู่เลย
แต่ที่เจ็บใจมากกว่าคือ ผมต่อยเค้าไม่เท่าที่เค้าต่อยผม
ไม่ใช่กลัว แต่พยายามคุ้มสติให้เย็น เพื่อหลีกเลี่ยงการชกต่อย และคิดว่ามันจะได้ผล
นอกจากจะไม่ได้ผล ยัง เจ็บตัวอีก............