พฤติกรรมการชอบฝากซื้อของจากนอกนี่เป็นเฉพาะคนไทยชาติเดียวหรือมีคนชาติอื่นๆก็เป็นโรคนี้ด้วย?

ทำงานกับฝรั่งมานานหลายปีไม่เคยมีใครกล้าเอ่ยปากฝากซื้อของเลย มีแต่เราเอ่ยปากถามก่อนสำหรับเพื่อนสนิทๆว่าอยากได้อะไรบ้างมั๊ย? หรือไม่เราก็เป็นฝ่ายซื้อมาฝากซะเองโดยที่เค้าไม่ได้ขอหรือถาม

แต่ในทางกลับกันทำงานกับคนไทยทำไมมีแต่คนชอบฝาก มีทั้งฝากซื้อ มีทั้งฝากให้ไปช่วยรับของต่อมาจากญาติ มีทั้งฝากให้ช่วยเอาของกลับไปให้ญาติ ทั้งๆที่รูปร่างหน้าตาเราก็ไม่ได้ดูเหมือนแมสเซนเจอร์แม้แต่น้อย แต่ไม่เข้าใจว่า ''จิตใจ'' ของคนไทยเหล่านั้นเค้าคิดยังไงกับระบบการ ''ฝากซื้อ-ฝากหิ้ว''

ถ้าจะพูดถึงเรื่องมีน้ำใจและเอื้อเฝื้อเผื่อแผ่ เราว่าฝรั่งเค้ามีมากไม่แพ้คนไทย แต่น้ำใจของเค้าไม่ได้แสดงออกมาในลักษณะของการแบกรับภาระให้คนอื่น อย่างเรื่อง การยอม รับฝากซื้อของแบบคนไทย เพราะในที่ทำงานเรา ไม่เคยได้ยินใครฝากซื้ออะไรกันเลย มีแต่เวลาใครไปเที่ยวไหนทุกคนจะยินดี ตื่นเต้น ไปกับคนที่จะไปเท่านั้น

มีแต่คำพูดหยอกเย้า มีแต่บรรยากาศที่มันครื้นเครงเหมาะกับอารมณ์ของคนที่เค้ากำลังจะไปพักผ่อนจริงๆ ซึ่งผิดกับกลุ่มคนไทยที่พอรู้ว่าใครจะไปฮอลิเดย์ไม่ได้ จะฝากโน่นฝากนี่ขึ้นมาทันที มันเลยเห็นได้ชัดกับพฤติกรรมที่แตกต่าง และเรามองว่า ไอ้อย่างหลังนี่มันน่ารังเกียจสิ้นดี

เรากำลังจะไปฮออลิเดย์อีกไม่กี่วันนี้ เลยมีประสบการณ์เรื่องคนฝากซื้อของเข้าหัวมาเยอะ ญาติพี่น้องไม่เท่าไหร่ นานๆเจอกันที การรับฝากซื้อของให้ญาติพี่น้องก็เหมือนงานพบญาติ เพราะทุกคนจะมารวมตัวกันเฮฮาสังสรรค์ ถือเป็นอีกบรรยากาศของการพักร้อน คือเยี่ยมญาติ (ถ้าใครมีญาติที่ดีพอแบบบ้านเรา)

แต่กับเพื่อนคนไทยนี่ซิ สุดจะบรรยาย คงถือคติ '' ด้านได้ อายอด '' ไม่รู้โรคนี้ระบาดในไทยมานานรึยัง ?! '' โรคชอบฝากซื้อของจากนอก ''

เราถือว่าคนไทยกลุ่มนี้ จนที่สุดในประเทศไทย เพราะไม่มีปัญญาซื้อของใช้ให้ตัวเอง แต่จะรอให้คนอื่นซื้อให้ในราคาที่ถูกกว่าแค่ไม่กี่ร้อยกี่พัน ถ้ารวยจริงพวกเค้าคงไม่ทำให้คนอื่นต้องลำบาก จริงมั๊ย?

ขอถามนิดนึงค่ะ ไอ้รองเท้า fitflop ในไทยนี่แพงจนซื้อไม่ได้จริงๆเหรอคะ บางคนถึงต้องฝากคนอื่นซื้อจากนอก เพราะถูกกว่าไม่กี่พัน?