ผมอยากระบายความรู้สึก..รับฟังด้วยนะครับ

ตอนนั้นผมอายุ 18 เรียนสายอาชีพ และผมก็มีแฟนคบกันมาได้1ปีกว่า พวกเรารักกันมากและก็มีอยู่วันหนึ่ง เราก็ทะเลาะกันเพราะเรื่องมือที่3 ผมจึงง้อเธอด้วยการ ขอแฟนผมแต่งงาน ผมซื้อแหวนให้เธอเป็นคำมั่นสัญญาว่าผมจะรักคุณเพียงคนเดียว (เราแต่งงานกันนะ) ทันใดนั้นเค้าก็ให้อภัยกับเรื่องที่ (เข้าใจผิด) จากนั้นไม่นานเธอก็ทวงคำสัญญาที่มีไว้ให้เค้า ผมเลยตอบไปว่า ผมขอเรียนจบก่อนได้ไหม อีก2ปี รอได้ไหม แฟนผมก็เงียบไม่ยอมพูดอะไร ทีแรกผมนึกว่าเธอจะเข้าใจในสิ่งที่ผมพูด แต่6เดือนผ่านไป เธอพาผู้ชายคนอื่นมาแล้วบอกว่ากับผมว่า (คนนี้คือแฟนฉันตัวจริง)
ตอนนั้นผมรับไม่ได้แล้วผมก็คิดว่าเค้าคงไม่รอผมแล้ว จากนั้นผมก็ไม่ได้ติดต่อเธอ จนเวลาล่วงเลยมา 2ปีเศษ ผมก็ยังคิดถึงเธอเสมอ หลังจากที่ผมเรีนนจบ ผมตัดสินใจจะลองขอไปคืนดี ผมโทรไปหาเค้าหลังจากที่ไม่ได้คุยกันมานาน  ท่าทางเค้าจะตกใจที่ผมโทรไปหลังจากนั้นผมก็ถามความเป็นอยู่ว่าเป็นยังไง แต่ไม่นานเค้าก็บอกผมว่า  (ตอนนี้ฉันแต่งงานได้1ปีกว่าแล้วนะแล้วก็กำลังจะมีน้องท้องได้8เดือนแล้ว) ผมช็อคจนผมพูดไม่ออกแต่ผมก็ต้องยอมรับความจริง ผมได้แต่อวยพรให้เธอมีความสุข ทุกวันนี้ผมก็ยังโทรหาเธอเป็นบางครั้ง.. ผมอยากบอกเธอว่าผมรักเธอที่สุด

ขอบคุณที่รับฟัง.....