จขกท.อยู่มหาลัยแล้ว ตอนนี้ก็ปี 3 มีอะไรใรมหาลัยให้ทำเยอะแยะ ทั้งชมรม กิจกรรม แต่ที่สำคัญคืออีก 2 ปีก็จะจบแล้ว ตอนนี้จขกท.เลยเพิ่มกิจกรรมหนึ่งขึ้นมาคือการหาเพิ่มเติมความรู้ ตอนนี้ก็เลยนั่งอ่านความรู้ด้านอื่นๆเพิ่มเติมพวกกฏหมาย บัญชี การเงิน การเขียนโปรแกรม การบริหารด้านต่างๆ
แต่เพื่อนๆส่วนใหญ่เวลาว่างก็จะจับกลุ่มคุยกัน ซึ่งตอนปี1 กับปี2 จับกลุ่มคุยกันก็โอเค แต่ตอนนี้จขกท.รู้สึกเหมือนโตขึ้นต้องหาความั่นคงมากขึ้น เลยอยากเตรียมตัวในการหางานในอนาคต พอเวลาพักเพื่อนเพื่อนก็ชอบมานั่งคุยกันข้างล่างตึกส่วนตัวจขกท.อยากไปนั่งอ่านหนังสือในห้องสมุด ก็บางครั้งเกรงใจเพื่อนเพราะตัวติดกับเพื่อนมาตั้งแต่ปี1 ปี2 และไม่อยากให้เพื่อนมองว่าเราเนิร์ดเกินไป พอกลับมาบ้านผมก็อ่านหนังสืออยู่นะครับแต่เวลาไม่พอก็มาอ่านที่มหาลัยด้วย แถมมีห้องสมุดที่ไม่ต้องไปซื้อหนังสือให้เปลืองเงินอีก
ผมลองไ
ปคุยกับอาจารย์ ท่านส่วนใหญ่ก็แนะนำว่าให้ความรู้เพิ่มเติมให้มากที่สุด ผมก็เห็นด้วยกับอาจารย์ ท่านบอกว่าถ้าย้อนเวลากลับไปได้ท่านจะหาความรู้ให้ตัวเองมากกว่านี้ และสมัยก่อนห้องสมุดหนังสือไม่เยอะเท่าปัจจุบันและไม่มีอินเตอร์เนตเหมือนปัจุบัน ท่านก็บอกว่านิสิตสมัยนี้โชคดี
พอเวลาที่ผมไปอ่านหนังสือที่ห้องสมุดก็เห็นว่าถ้าไม่ถึงช่วงสอบ นิสิตป.ตรีน้อยมาก ส่วนใหญ่จะเห็นแต่ป.โท
ผมก็ลองหาในเนต ชีวิตแบบผมมันเหมือนชีวิตชาวต่างชาติซะมากกว่า 5555 ฝรั่งชอบที่จะเข้าห้องสมุด และใช้ชีวิตสันโดษ แต่พอมีกิจกรรมที่ตัวเองอยากเข้า ก็ไปเข้าเลย ไม่โดนใครนินทา มันเป็นชีวิตที่ผมอยากเป็นมากกกกตอนนี้ 55
ตอนนี้ผมก็พยายามอ่านหนังสือก่อนที่จะเรียนคาบแรกในแต่ละวันให้มากที่สุดก่อนที่จะไปเจอเพื่อน แต่ก็รู้สึกว่าเวลายังไม่พอ กลับบ้านในรถไฟฟ้าก็นั่งอ่าน รถตู้ก็นั่งอ่าน ที่บ้านก็อ่านเมื่อมีเวลา ก็ยังรู้สึกเวลาไม่พอ
อยากขอความคิดเห็นพี่ๆว่าทำอย่างไรดี บอกเพื่อนไปตรงๆ หรือโกหกเพื่อนว่าไปธุระของชมรมแล้วหนีไปห้องสมุดอ่านหนังสือ
ขอบคุณครับ
มีวิธีแก้อย่างไรเมื่อเราชอบทำในสิ่งที่เพื่อนที่มหาลัยไม่ค่อยทำกัน
แต่เพื่อนๆส่วนใหญ่เวลาว่างก็จะจับกลุ่มคุยกัน ซึ่งตอนปี1 กับปี2 จับกลุ่มคุยกันก็โอเค แต่ตอนนี้จขกท.รู้สึกเหมือนโตขึ้นต้องหาความั่นคงมากขึ้น เลยอยากเตรียมตัวในการหางานในอนาคต พอเวลาพักเพื่อนเพื่อนก็ชอบมานั่งคุยกันข้างล่างตึกส่วนตัวจขกท.อยากไปนั่งอ่านหนังสือในห้องสมุด ก็บางครั้งเกรงใจเพื่อนเพราะตัวติดกับเพื่อนมาตั้งแต่ปี1 ปี2 และไม่อยากให้เพื่อนมองว่าเราเนิร์ดเกินไป พอกลับมาบ้านผมก็อ่านหนังสืออยู่นะครับแต่เวลาไม่พอก็มาอ่านที่มหาลัยด้วย แถมมีห้องสมุดที่ไม่ต้องไปซื้อหนังสือให้เปลืองเงินอีก
ผมลองไ
ปคุยกับอาจารย์ ท่านส่วนใหญ่ก็แนะนำว่าให้ความรู้เพิ่มเติมให้มากที่สุด ผมก็เห็นด้วยกับอาจารย์ ท่านบอกว่าถ้าย้อนเวลากลับไปได้ท่านจะหาความรู้ให้ตัวเองมากกว่านี้ และสมัยก่อนห้องสมุดหนังสือไม่เยอะเท่าปัจจุบันและไม่มีอินเตอร์เนตเหมือนปัจุบัน ท่านก็บอกว่านิสิตสมัยนี้โชคดี
พอเวลาที่ผมไปอ่านหนังสือที่ห้องสมุดก็เห็นว่าถ้าไม่ถึงช่วงสอบ นิสิตป.ตรีน้อยมาก ส่วนใหญ่จะเห็นแต่ป.โท
ผมก็ลองหาในเนต ชีวิตแบบผมมันเหมือนชีวิตชาวต่างชาติซะมากกว่า 5555 ฝรั่งชอบที่จะเข้าห้องสมุด และใช้ชีวิตสันโดษ แต่พอมีกิจกรรมที่ตัวเองอยากเข้า ก็ไปเข้าเลย ไม่โดนใครนินทา มันเป็นชีวิตที่ผมอยากเป็นมากกกกตอนนี้ 55
ตอนนี้ผมก็พยายามอ่านหนังสือก่อนที่จะเรียนคาบแรกในแต่ละวันให้มากที่สุดก่อนที่จะไปเจอเพื่อน แต่ก็รู้สึกว่าเวลายังไม่พอ กลับบ้านในรถไฟฟ้าก็นั่งอ่าน รถตู้ก็นั่งอ่าน ที่บ้านก็อ่านเมื่อมีเวลา ก็ยังรู้สึกเวลาไม่พอ
อยากขอความคิดเห็นพี่ๆว่าทำอย่างไรดี บอกเพื่อนไปตรงๆ หรือโกหกเพื่อนว่าไปธุระของชมรมแล้วหนีไปห้องสมุดอ่านหนังสือ
ขอบคุณครับ