ขอถามหน่อยค่ะว่าแบบนี้เรียกว่า"เอาแต่ใจตัวเอง"หรือเปล่าคะ? หรือว่าเรากับน้องก็พอๆกัน ??

เรากับน้อง ตอนแรกกินข้าวเซนทรัลกันอยู่ แล้วพอกินเสร็จ

น้องก็บอกจะไปเดินถนนคนเดิน  แต่เราบอก "ไม่ไปกลัวฝนตก"  แต่น้องบอก  "อยากไปอ่ะ มันไม่ตกหรอก"

เราก็บอกน้องว่ายังเดินดูไม่ทั่วเลย ขอเดินต่ออีกนิด

น้องบอก : "ก็ดูของเร็วๆดิ"  น้ำเสียงแบบไม่อยากอยุ่ที่นี่แล้ว ขยั้นขยอจะให้ไปให้ได้เดี๋ยวนั้น เราก็เออไปก็ไป เราก็พาไป

พอถึงถนนคนเดิน  เดินได้ข้างเดียวบอกอยากกลับบ้านแล้ว (มันมี 2 ข้าง) แล้วตอนนั้นเราก็เลือกซื้อของอยู่

น้องพูดว่า : "เออไม่ต้องดูหรอก เร็วๆๆอยากกลับแล้วเนี่ย"  

เราก็พูดว่า : "อ้าว ก็มืงเป็นคนอยากจะมาเองไม่ใช่หรอ จะอยากกลับอะไรตอนนี้เนี่ย กรูดูของอยู่"

น้องพูดว่า : "ก็ตอนนั้นอยากมา แต่ตอนนี้อยากกลับแล้วเนี่ย"

คือเราทนไม่ไหว หยุดเดิน พร้อมพูดเสียงดังไปว่า  : "อะไรนักหนาาาา  เดี๋ยวให้กลับเองเลย"

มันก็งอลไปเลย เพราะคนหันมามองเยอะ

จากนั้นเราก็รีบเดินไปที่รถ แบบเร็วๆเลย ประชดมัน ประมาณว่ามืงรีบนักใช่ไม๊

น้องก็เดินตามมาขึ้นรถกลับบ้าน จบ ถึงบ้านก็ไม่พูดกันเลย..

ขอถามหน่อยค่ะว่าแบบนี้เรียกว่า"เอาแต่ใจตัวเอง"หรือเปล่าคะ? หรือว่าเรากับน้องก็พอๆกัน