สวัสดีคะเพื่อนๆชาวพันทิพย์ทุกท่าน
ตามหัวข้อหระทู้เลยคะ..."วิชาชีพมัณฑนากร"
เรื่องเริ่มที่ว่า......เช้านี้ได้มีโอกาสสนทนากับหม่าม้าในมื้อเช้าอันแสนสดใส....
หม่าม้าเล่าให้ฟังถึงเพื่อนคนหนึ่งซึ่งอยู่ใกล้ๆบ้านกันนี่หละคะ
เพื่อท่านนี้เค้าได้ทำธุรกิจออกแบบตกแต่งภายในและรับเหมาก่อสร้างด้วย
คุณหม่าม้าท่านให้ทรรศนะว่า
"เค้าไม่เห็นต้องเรียนหนักอย่างแกเลยนะเค้าก็ทำอาชีพเดียวกับแกได้...ร่ำรวยซะด้วย
ถอยรถใหม่ป้ายแดง อาม่าเค้าหละภูมิใจสุดๆ ฉันเห็นแกเหนื่อยตั้งแต่เรียน ทำงานก็ยังเหนื่อย
กลับบ้านดึกๆดื่นๆ"
ข้าวในปากเริ่มขมคะรู้สึกท่านอะไรไม่ลง ความคิดฉับพลันแล่นขึ้นมา
"เฮ้ยนี่ตรูอิจฉาเค้าหรอว่าเนี่ย?"
.......................................................................................................
ไม่คะ....มันไม่ใช่ความอิจฉาแต่อย่างใด
เพียงแค่เป็นความรู้สึกหวงแหนในวิชาชีพขึ้นมาว่า
สิ่งที่เราร่ำเรียนมาไม่ได้สูญเปล่าและเราจำเป็นต้องเรียน
เหมือนกับคนที่จะเป็นแพทย์ก็จำเป็นต้องเรียนแพทย์
คนที่จะเป็นวิศวกรก็ต้องเรียนวิศวกรรมศาสตร์
เพราะในแต่ละวิชาชีพ มีภูมิรู้ที่จะต้องร่ำเรียนให้แตกฉาน
ก่อนที่จะไปประกอบอาชีพ แต่เมื่อประกอบอาชีพแล้วก็ต้องร่ำเรียนวิชาชีพ
ในชีวิตจริงให้แตกฉานอีกเช่นกัน.....แล้วเพื่อนฉันคนนั้นจะกำลังร่ำเรียนวิชาชีพ
ชีวิตให้แตกฉานด้วยการหาความรู้เพิ่มเติมรึเปล่า?
เพราะอาชีพมัณฑนากรก็ต้องคำนึงถึงหลายสิ่งหลายอย่าง ทั้งความปลอดภัย
ความสะดวกสบาย ความยั่งยืน แต่มันมีเสน่ห์ตรงที่ว่าสิ่งที่ต้องคำนึงทั้งหมดนั้นจะต้อง
ประกอบกันกับความงามอย่างกลมกล่อมและลงตัวที่สุด
จากประสบการณ์ในเช้านี้...จึงอยากจะแชร์ให้เพื่อนๆที่ประกอบวิชาชีพเดียวกันหรือใกล้เคียง
รักษาจรรยาบรรณวิชาชีพกันไว้ให้มั่นคะ......มีผู้คนมากมาย(มีเพื่อนฉันคนหนึ่ง)กำลังเริ่มต้น
อาชีพนี้ด้วยความไม่รู้..และเราไม่มีอำนาจไปห้ามเขาหรือเธอเหล่านั้นได้.....เขาเหล่านั้นผสมปนเปอยู่ในสังคมของเรา
ในระหว่างที่พวกเรา"สร้างสรรค์โลก จรรโลงสังคม"กันอยู่อย่างเพลิดเพลิน...
จงสร้างสรรค์ผลงานของเราต่อไป....และถ้าเรามีโอกาส...จงแนะนำเขาเหล่านั้นให้รู้ในสิ่งที่เขาควรรู้และทำในสิ่งที่เขาควรทำ
และตัวเราเองก็ต้องไม่หยุดพัฒนาตัวเอง...ไขว่คว้าหาความรู้เพื่อยกระดับวิชาชีพของเราให้เป็นที่รู้จักและยอมรับ
เพื่อที่จะให้ทุกคนได้รับรู้ว่า...สิ่งที่พวกเรากำลังทำอยู่
ไม่ใช่ว่า"ใครคิดอยากจะทำโดยที่ไม่มีความรู้....ก็ทำได้"
วิชาชีพ "มัณฑนากร"
ตามหัวข้อหระทู้เลยคะ..."วิชาชีพมัณฑนากร"
เรื่องเริ่มที่ว่า......เช้านี้ได้มีโอกาสสนทนากับหม่าม้าในมื้อเช้าอันแสนสดใส....
หม่าม้าเล่าให้ฟังถึงเพื่อนคนหนึ่งซึ่งอยู่ใกล้ๆบ้านกันนี่หละคะ
เพื่อท่านนี้เค้าได้ทำธุรกิจออกแบบตกแต่งภายในและรับเหมาก่อสร้างด้วย
คุณหม่าม้าท่านให้ทรรศนะว่า
"เค้าไม่เห็นต้องเรียนหนักอย่างแกเลยนะเค้าก็ทำอาชีพเดียวกับแกได้...ร่ำรวยซะด้วย
ถอยรถใหม่ป้ายแดง อาม่าเค้าหละภูมิใจสุดๆ ฉันเห็นแกเหนื่อยตั้งแต่เรียน ทำงานก็ยังเหนื่อย
กลับบ้านดึกๆดื่นๆ"
ข้าวในปากเริ่มขมคะรู้สึกท่านอะไรไม่ลง ความคิดฉับพลันแล่นขึ้นมา
"เฮ้ยนี่ตรูอิจฉาเค้าหรอว่าเนี่ย?"
.......................................................................................................
ไม่คะ....มันไม่ใช่ความอิจฉาแต่อย่างใด
เพียงแค่เป็นความรู้สึกหวงแหนในวิชาชีพขึ้นมาว่า
สิ่งที่เราร่ำเรียนมาไม่ได้สูญเปล่าและเราจำเป็นต้องเรียน
เหมือนกับคนที่จะเป็นแพทย์ก็จำเป็นต้องเรียนแพทย์
คนที่จะเป็นวิศวกรก็ต้องเรียนวิศวกรรมศาสตร์
เพราะในแต่ละวิชาชีพ มีภูมิรู้ที่จะต้องร่ำเรียนให้แตกฉาน
ก่อนที่จะไปประกอบอาชีพ แต่เมื่อประกอบอาชีพแล้วก็ต้องร่ำเรียนวิชาชีพ
ในชีวิตจริงให้แตกฉานอีกเช่นกัน.....แล้วเพื่อนฉันคนนั้นจะกำลังร่ำเรียนวิชาชีพ
ชีวิตให้แตกฉานด้วยการหาความรู้เพิ่มเติมรึเปล่า?
เพราะอาชีพมัณฑนากรก็ต้องคำนึงถึงหลายสิ่งหลายอย่าง ทั้งความปลอดภัย
ความสะดวกสบาย ความยั่งยืน แต่มันมีเสน่ห์ตรงที่ว่าสิ่งที่ต้องคำนึงทั้งหมดนั้นจะต้อง
ประกอบกันกับความงามอย่างกลมกล่อมและลงตัวที่สุด
จากประสบการณ์ในเช้านี้...จึงอยากจะแชร์ให้เพื่อนๆที่ประกอบวิชาชีพเดียวกันหรือใกล้เคียง
รักษาจรรยาบรรณวิชาชีพกันไว้ให้มั่นคะ......มีผู้คนมากมาย(มีเพื่อนฉันคนหนึ่ง)กำลังเริ่มต้น
อาชีพนี้ด้วยความไม่รู้..และเราไม่มีอำนาจไปห้ามเขาหรือเธอเหล่านั้นได้.....เขาเหล่านั้นผสมปนเปอยู่ในสังคมของเรา
ในระหว่างที่พวกเรา"สร้างสรรค์โลก จรรโลงสังคม"กันอยู่อย่างเพลิดเพลิน...
จงสร้างสรรค์ผลงานของเราต่อไป....และถ้าเรามีโอกาส...จงแนะนำเขาเหล่านั้นให้รู้ในสิ่งที่เขาควรรู้และทำในสิ่งที่เขาควรทำ
และตัวเราเองก็ต้องไม่หยุดพัฒนาตัวเอง...ไขว่คว้าหาความรู้เพื่อยกระดับวิชาชีพของเราให้เป็นที่รู้จักและยอมรับ
เพื่อที่จะให้ทุกคนได้รับรู้ว่า...สิ่งที่พวกเรากำลังทำอยู่
ไม่ใช่ว่า"ใครคิดอยากจะทำโดยที่ไม่มีความรู้....ก็ทำได้"