สาวๆ ในวัยทำงานเคยโดนหัวหน้างานเรียกไปยืนประจานหน้าห้องประชุมไม๊คะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องของน้องสาวที่รู้จัก สนิทกันและรักกันมากค่ะ น้องเป็นคนช่างแต่งตัว เป็น Big Girl in Skinny World~ แบบนั้นล่ะค่ะ อุปนิสัยน้องเป็นเด็กเรียบร้อยน่ารัก ไม่ค่อยกล้าต่อปากต่อคำกับใคร มีเรื่องทีไรพี่คนนี้ต้องออกโรงแทนทุกที (ครั้งนี้ด้วย ฮ่าๆ)
อยู่มาวันนึงที่ทำงานก็รับท่านผู้นึงเข้ามานั่งตำแหน่งที่ปรึกษาบริษัท ว่ากันตามจริงโดยสายงานไม่ใช่หัวหน้าน้องเราเลย แล้ววันนั้นน้องเราและเพื่อนร่วมงานอีกคนนึงก็ถูกเรียกออกไปยืนหน้าห้อง ท่านผู้นั้นก็เปิดฉากตำหนิน้องกับเพื่อนคนนั้นต่อหน้าผู้คนมากมาย ท่านว่าแต่งตัวไม่ดูรูปร่างตัวเองเอาซะเลย หุ่นอ้วนแบบนี้ต้องแต่งมิดชิดกระโปรงยาว ไม่ใช่กระโปรงสั้นเสมอเข่า (เออ ถ้ามันสั้นเสมอหูก็ว่าไปอย่างนะท่านคะ) แถมท่านยังให้ซาวน์เสียงในที่ประชุมว่าคนๆ นี้แต่งตัวเหมาะสมหรือไม่? (มองหน้าชัดๆ ก็ไม่ใช่เจ๊เบียบนี่นะ)
น้องและเพื่อนร่วมงานร้องไห้โฮค่ะ ณ จุดนั้น คือมันเกินไปไม๊ จะตำหนิอะไรทำไมไม่เรียกเข้าพบในห้อง มาประจานต่อหน้าเพื่อนร่วมงาน เฮ๊ย มันใช่เรื่องเหรอ ประเด็นที่เราโกรธคือไม่ใช่เรื่องที่น้องแต่งตัวไม่ถูกใจท่านคนนั้น แต่เรามองว่านี่คือโลกของผู้ใหญ่ที่ทำงานแล้ว ไม่ใช่เด็กนักเรียนที่จะถูกคุณครูฝ่ายปกครองมาติติงเรื่องการแต่งตัวผิดระเบียบ บลาๆๆ สิ่งที่ท่านคนนั้นทำเราว่าลุแก่อำนาจไปไม๊ เราได้ยินเรื่องนี้โกรธแทนน้องเป็นที่สุด เป็นลูกน้องเค้าก็ต้องยอมๆ ให้เค้าข่มเหงไปแบบนี้เหรอ
ถ้าเป็นสาวๆ ในห้องนี้จะทำไงคะถ้าโดนแบบนี้?
ผิดมากเลยใช่ไม๊ที่หนูอ้วนแล้วอยากสวยกับเค้าบ้าง
เรื่องนี้เป็นเรื่องของน้องสาวที่รู้จัก สนิทกันและรักกันมากค่ะ น้องเป็นคนช่างแต่งตัว เป็น Big Girl in Skinny World~ แบบนั้นล่ะค่ะ อุปนิสัยน้องเป็นเด็กเรียบร้อยน่ารัก ไม่ค่อยกล้าต่อปากต่อคำกับใคร มีเรื่องทีไรพี่คนนี้ต้องออกโรงแทนทุกที (ครั้งนี้ด้วย ฮ่าๆ)
อยู่มาวันนึงที่ทำงานก็รับท่านผู้นึงเข้ามานั่งตำแหน่งที่ปรึกษาบริษัท ว่ากันตามจริงโดยสายงานไม่ใช่หัวหน้าน้องเราเลย แล้ววันนั้นน้องเราและเพื่อนร่วมงานอีกคนนึงก็ถูกเรียกออกไปยืนหน้าห้อง ท่านผู้นั้นก็เปิดฉากตำหนิน้องกับเพื่อนคนนั้นต่อหน้าผู้คนมากมาย ท่านว่าแต่งตัวไม่ดูรูปร่างตัวเองเอาซะเลย หุ่นอ้วนแบบนี้ต้องแต่งมิดชิดกระโปรงยาว ไม่ใช่กระโปรงสั้นเสมอเข่า (เออ ถ้ามันสั้นเสมอหูก็ว่าไปอย่างนะท่านคะ) แถมท่านยังให้ซาวน์เสียงในที่ประชุมว่าคนๆ นี้แต่งตัวเหมาะสมหรือไม่? (มองหน้าชัดๆ ก็ไม่ใช่เจ๊เบียบนี่นะ)
น้องและเพื่อนร่วมงานร้องไห้โฮค่ะ ณ จุดนั้น คือมันเกินไปไม๊ จะตำหนิอะไรทำไมไม่เรียกเข้าพบในห้อง มาประจานต่อหน้าเพื่อนร่วมงาน เฮ๊ย มันใช่เรื่องเหรอ ประเด็นที่เราโกรธคือไม่ใช่เรื่องที่น้องแต่งตัวไม่ถูกใจท่านคนนั้น แต่เรามองว่านี่คือโลกของผู้ใหญ่ที่ทำงานแล้ว ไม่ใช่เด็กนักเรียนที่จะถูกคุณครูฝ่ายปกครองมาติติงเรื่องการแต่งตัวผิดระเบียบ บลาๆๆ สิ่งที่ท่านคนนั้นทำเราว่าลุแก่อำนาจไปไม๊ เราได้ยินเรื่องนี้โกรธแทนน้องเป็นที่สุด เป็นลูกน้องเค้าก็ต้องยอมๆ ให้เค้าข่มเหงไปแบบนี้เหรอ
ถ้าเป็นสาวๆ ในห้องนี้จะทำไงคะถ้าโดนแบบนี้?