ผมกำลังเปนอย่างนั้นอยู่รึป่าว ผมพยายามหลบหนี ไม่รับรู้เรื่องราวของใครบางคน แต่หนียังไง ก้อรู้ดีอยู่แก่ใจว่า "หัวใจของผมได้ให้เขาไปหมดแล้ว ไม่อาจเหลือที่ว่างไว้ให้ใครได้อีก" ผมอยากรู้ว่าทำไมการที่จะหนีหัวใจตัวเอง มันทำได้ยากเย็นเสียเหลือเกิน