ที่ตั้งขึ้นมา นี้ ไม่ใช่ เพื่อ ทำตัวกระแดะ ดูถูกละครไทย
แต่ อยาก ทราบ ว่า มี ใครบ้างมั้ย ที่รู้สึกเพลีย กับ ละครบ้านเรา
1. ตรรกะ ประหลาด --- เลวสุดขั้ว ดีสุดขั้ว รักกันสุดขั้ว เกลียดกันสุดขั้ว ชนะกันสุดขั้ว แพ้กันสุดขั้ว
น่าสงสารสุดขั้ว น่าสมเพชสุดขั้ว โง่สุดขั้ว ฉลาดสุดขั้ว สวยสุดขั้ว อุบาทว์สุดขั้ว
คือ ชีวิตจริง มันไม่ใช่แบบนั้น คนเรามันมิติ มีมุมเลว มีมุมดี มีมุมเห็นแก่ตัว
แต่นี่ ละครบ้านเรา ผ้าขาว ก็ ขาวสนิท ดำก็ดำสนิท
จนบางครั้ง มันทำให้เราไม่เห็นด้วย ไม่เอาชนะ ตัวที่ถูกชูโรงมากเกินไป เพราะมันไร้เหตุผล
คนจริงๆ คำพูด อารมณ์ มันไม่ใช่แบบนี้
และในเมื่อ มันไม่มีอารมณ์ร่วม ก็จะรู้สึก ไม่สนุก ไม่อยากดู
2. เหตุการณ์เดิม ๆ
ไม่ว่าจะเปลี่ยน ชื่อ ผู้แสดง ผู้กำกับ เนื้อเรื่องก็จะดำเนินเหมือนเดิม ตัวละครสุดขั้ว ดีเลว
พระนางเจอกัน เหมือนเดิม - ล้มทับ มองตากัน หรืออะไรก็แล้วแต่ มันจะต้องชนกัน มองหน้ากัน
ฉากส่วนใหญ่จะเหมือนเดิม - ตบกัน ตกสระว่ายน้ำ ด่าทอจีบปากจีบคอกัน ราดน้ำส้ม เหล้า ฝุ่นเข้าตาและก็เกือบจูบ
ตัวร้ายถ่อยๆ ตัวโคตรใหญ่ และก็แพ้นางเอก/พระเอก แบบ งง ๆ
คือเอาจริงๆ บ้านเราไม่เห็นแอนตี้เด็กตบกันออกคลิปเรย
ในเมื่อดูทุกคน จะ รู้สึกรื่นรมย์ ไปกับ ฉากตบ กระชากผม
ทำไมในละครดูคุณไม่คิดอะไร แต่พอคนในสังคมทำ คุณ ไม่มอง ว่า เค้ากะลังเอนเตอเทน สังคมหล่ะ ??
3. แนวละคร เหมือนเดิมเด๊ะ !
ไม่ว่า ตั้งแต่ยุคพ่อแม่เรา ละครมันก็วนลูปเหมือนเดิม ไม่เคยจะไปแนวอื่น
มีบ้าง บางเรื่อง ดูพยายามพัฒนา
วนกันกับเรื่องรักๆใคร่ๆ ตัวละคร หรือ ฉาก แทบจะไม่เน้นเรื่องอื่น
ถึงจะพยายาม มีแตกประเด็น ทำมาหากิน ไรงี้ แต่มันก็เป็นแค่หยิบมือ ไม่มีกระบวนการใดใด
ออกมา คือ เป็นผล อยู่ดีดี ก็ขายดีเว่อ ไม่ก็ ถังแตก
ตัวละคร แต่งตัวนักธุรกิจ แต่วันๆไม่เห็นจะทำงาน
4. นักแสดงเริ่มเด็กลงเรื่อย ๆ
เกิดอะไรขึ้นกับบ้านเรา ?? อายุแค่ 30 ก็ถูกอัปเปหิ เป็นแม่ลูกสามไปหมดแล้ว เป็นอิป้า แก่งั่ก
นี่ถ้าไม่ใช่ซุปตาร์ของจริง ก็หมดสิทธิ์ รับบทนำ
เข้าใจว่า วงการต้องการ คลื่นลูกใหม่ มาสร้างกระแส
แต่นี่มันเริ่มเยอะไป สำหรับเมืองนอก ไม่ว่า จะอายุเท่าไหร่ เค้าก็ยังมีบทบาท มีแนวหนังที่ทุกวัยติดตามได้
ตอนนี้กลายเป็นบ้านเรา โฟกัส แต่วัยรุ่น วัยแก่ก็รับบทเดิมๆ ตั้งแต่คนสวน ยัน ย่า
บางเรื่อง อัพเกรด อายุ กะ วัยทำงาน จนไม่สมเหตุผล
ที่ระบายมานี้ แน่นอนว่าคงไม่ถูกใจหลายคน ยอมรับความคิดเห็นของทุกคน
เราเองดูละครตั้งแต่เด็ก ยอมรับว่าติด และ บางครั้งก็รู้สึกว่า มันมีอิทธิพลกับเด็กจริงๆ
เช่น การที่เด็กจีบปากจีบคอด่าเพื่อนตามในละคร ฉากเด็กบกันแย่งผู้ชาย
เมื่อไหร่มันจะถึงเวลาที่ บ้าน เรา จะผลิต สื่อความบันเทิง ที่ยกระดับความคิดขึ้นมาบ้าง
ดูตอนเด็ก ไม่คิดอะไร แต่พอดูมาจน เป็นผู้ใหญ่
เริ่มเบื่อ ... แมร่ง ไม่เปลี่ยนเล้ยยย บางอย่างก็ไม่สมเหตุผล จนรำคาญ
หรือจริงๆแล้วโลกเรามีเหตุการณ์ มีคนแบบนี้จริงๆ ??
ขอโทษ ถ้า ความคิดเห็น เรา จะก่อให้เกิดความโมโห ก่ออารมณ์อยากด่าให้กับใคร
ขอบคุณคะ
มีใครรู้สึก เบื่อเพลีย กับละครบ้านเราบ้างมั้ย ? (กระทู้ฆ่าตัวตาย)
แต่ อยาก ทราบ ว่า มี ใครบ้างมั้ย ที่รู้สึกเพลีย กับ ละครบ้านเรา
1. ตรรกะ ประหลาด --- เลวสุดขั้ว ดีสุดขั้ว รักกันสุดขั้ว เกลียดกันสุดขั้ว ชนะกันสุดขั้ว แพ้กันสุดขั้ว
น่าสงสารสุดขั้ว น่าสมเพชสุดขั้ว โง่สุดขั้ว ฉลาดสุดขั้ว สวยสุดขั้ว อุบาทว์สุดขั้ว
คือ ชีวิตจริง มันไม่ใช่แบบนั้น คนเรามันมิติ มีมุมเลว มีมุมดี มีมุมเห็นแก่ตัว
แต่นี่ ละครบ้านเรา ผ้าขาว ก็ ขาวสนิท ดำก็ดำสนิท
จนบางครั้ง มันทำให้เราไม่เห็นด้วย ไม่เอาชนะ ตัวที่ถูกชูโรงมากเกินไป เพราะมันไร้เหตุผล
คนจริงๆ คำพูด อารมณ์ มันไม่ใช่แบบนี้
และในเมื่อ มันไม่มีอารมณ์ร่วม ก็จะรู้สึก ไม่สนุก ไม่อยากดู
2. เหตุการณ์เดิม ๆ
ไม่ว่าจะเปลี่ยน ชื่อ ผู้แสดง ผู้กำกับ เนื้อเรื่องก็จะดำเนินเหมือนเดิม ตัวละครสุดขั้ว ดีเลว
พระนางเจอกัน เหมือนเดิม - ล้มทับ มองตากัน หรืออะไรก็แล้วแต่ มันจะต้องชนกัน มองหน้ากัน
ฉากส่วนใหญ่จะเหมือนเดิม - ตบกัน ตกสระว่ายน้ำ ด่าทอจีบปากจีบคอกัน ราดน้ำส้ม เหล้า ฝุ่นเข้าตาและก็เกือบจูบ
ตัวร้ายถ่อยๆ ตัวโคตรใหญ่ และก็แพ้นางเอก/พระเอก แบบ งง ๆ
คือเอาจริงๆ บ้านเราไม่เห็นแอนตี้เด็กตบกันออกคลิปเรย
ในเมื่อดูทุกคน จะ รู้สึกรื่นรมย์ ไปกับ ฉากตบ กระชากผม
ทำไมในละครดูคุณไม่คิดอะไร แต่พอคนในสังคมทำ คุณ ไม่มอง ว่า เค้ากะลังเอนเตอเทน สังคมหล่ะ ??
3. แนวละคร เหมือนเดิมเด๊ะ !
ไม่ว่า ตั้งแต่ยุคพ่อแม่เรา ละครมันก็วนลูปเหมือนเดิม ไม่เคยจะไปแนวอื่น
มีบ้าง บางเรื่อง ดูพยายามพัฒนา
วนกันกับเรื่องรักๆใคร่ๆ ตัวละคร หรือ ฉาก แทบจะไม่เน้นเรื่องอื่น
ถึงจะพยายาม มีแตกประเด็น ทำมาหากิน ไรงี้ แต่มันก็เป็นแค่หยิบมือ ไม่มีกระบวนการใดใด
ออกมา คือ เป็นผล อยู่ดีดี ก็ขายดีเว่อ ไม่ก็ ถังแตก
ตัวละคร แต่งตัวนักธุรกิจ แต่วันๆไม่เห็นจะทำงาน
4. นักแสดงเริ่มเด็กลงเรื่อย ๆ
เกิดอะไรขึ้นกับบ้านเรา ?? อายุแค่ 30 ก็ถูกอัปเปหิ เป็นแม่ลูกสามไปหมดแล้ว เป็นอิป้า แก่งั่ก
นี่ถ้าไม่ใช่ซุปตาร์ของจริง ก็หมดสิทธิ์ รับบทนำ
เข้าใจว่า วงการต้องการ คลื่นลูกใหม่ มาสร้างกระแส
แต่นี่มันเริ่มเยอะไป สำหรับเมืองนอก ไม่ว่า จะอายุเท่าไหร่ เค้าก็ยังมีบทบาท มีแนวหนังที่ทุกวัยติดตามได้
ตอนนี้กลายเป็นบ้านเรา โฟกัส แต่วัยรุ่น วัยแก่ก็รับบทเดิมๆ ตั้งแต่คนสวน ยัน ย่า
บางเรื่อง อัพเกรด อายุ กะ วัยทำงาน จนไม่สมเหตุผล
ที่ระบายมานี้ แน่นอนว่าคงไม่ถูกใจหลายคน ยอมรับความคิดเห็นของทุกคน
เราเองดูละครตั้งแต่เด็ก ยอมรับว่าติด และ บางครั้งก็รู้สึกว่า มันมีอิทธิพลกับเด็กจริงๆ
เช่น การที่เด็กจีบปากจีบคอด่าเพื่อนตามในละคร ฉากเด็กบกันแย่งผู้ชาย
เมื่อไหร่มันจะถึงเวลาที่ บ้าน เรา จะผลิต สื่อความบันเทิง ที่ยกระดับความคิดขึ้นมาบ้าง
ดูตอนเด็ก ไม่คิดอะไร แต่พอดูมาจน เป็นผู้ใหญ่
เริ่มเบื่อ ... แมร่ง ไม่เปลี่ยนเล้ยยย บางอย่างก็ไม่สมเหตุผล จนรำคาญ
หรือจริงๆแล้วโลกเรามีเหตุการณ์ มีคนแบบนี้จริงๆ ??
ขอโทษ ถ้า ความคิดเห็น เรา จะก่อให้เกิดความโมโห ก่ออารมณ์อยากด่าให้กับใคร
ขอบคุณคะ