ไม่รู้จะตั้งหัวข้อว่าอะไรดี กระทู้นี้ของแท็กที่ห้องเดียวละกันค่ะ เพราะศาสนาเป็นเรื่องละเอียดอ่อน ถึงแม้ว่าคริตเตียนจะเป็นใช่ศาสนา หรือไม่ก็ตาม หนูก็ถึงว่าเป้นเรื่องที่ละเอียดอ่อนอยู่ดีค่ะ
ลำพังตัวหนูเอง ก็เป็นเพียงมนุษย์ธรรมดาคนหนี่ง นับถือศาสนาพุทธมาโดยตลอด หนูเป็นคนดีไหม หนูก็ตอบว่าไม่ใช่ เพราะหนูเองก็ไม่ได้ดีทุกเรื่อง หนูเป็นคนเลวไม่ หนูขอตอบว่า ไม่ เพราะหนูไม่เคยสร้างความเดือนให้ใครค่ะ
หนูรู้ซี้งในรสพระธรรมไม่ ไม่หรอกค่ะ เพียงแต่หนูนำหลักธรรมคำสอน มาใช้ในชีวิตประจำวัน แต่ไม่ทั้งหมด
เวลามีเรื่องทุกข์ใจ แค่โกรธ เราก็ทุกข์แล้ว หนูเป็นคนโกรธ แต่หายเร็ว บางเรื่องนะค่ะ หนูเป็นคนใจเย็น แต่ใจร้อนเฉพาะบางเรื่องนะค่ะ หนุเป็นคนไม่ชอบยุ่งเรื่องของชาวบ้าน ใครจะเป็นไงก็ช่างเขาเยอะ แต่ถ้าเป็นเรื่องคนที่หนูไม่ถูกชะตา หนูต้องเอียงหูฟัง ฮาๆๆ แค่หนูก็ไม่ได้ยีดติดเอาเป็นเอาตาย
หนูเป็นคนอารมณ์ศิลปินค่ะ อยากทำอะไรก็ทำ ไม่อยากทำก็ทำ หนูเป็นคนมีความฝันค่ะ อยากทำอะไรก็ได้ที่เป็นการมอบความสุขให้คนอื่น โดยเฉาพาะ ร้องเพลง เขียนนิยาย อย่างว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยนะค่ะ ศาสตร์การเขียน ถือว่าเป็นศาสตร์อย่างหนี่งที่เป็นการถ่ายทอด อารมณ์ ความรู้สึก ให้แก่ผู้ที่รักการอ่าน
แต่ก็นั่นแหละค่ะ ด้วยความอารมณ์ศิลปินอย่างหนู อยากทำก็ทำ ไม่มีอารมณ์ก็ทำไม่ได้ ทำให้หนูไม่ไปถึงเส้ยชัยสักที
หนูต้องบอกก่อนว่าหนูเป็นคนพิการคนหนี่ง เรียนจบที่โรงเรียนสอนคนพิการที่มหาไถ่ค่ะ จบมาก็ทำงาน แต่ก่อนที่จะได้งาน ก็ตกงานเป็นว่าเล่น รู้สึกทุกข์ใจค่ะ เห็นอื่นมีงานทำ แต่เรา ก็ยังนั่งรองาน รอ รอ เมื่อไหร่ วันของเราจะมาถึง แล้วด้วยความที่หนูเป็นคนเปิดเผย คุยได้กับทุกข์ ช่วงนั้นเป็นช่วง รองาน
มีพี่คนหนี่ง บอก อธิฐานสิ ขอพระเจ้า พระเจ้าช่วยเราได้ หนูก็แบบ อะไร พระเจ้า พระเจ้า คือ อะไรยังไง ก็ให้คัมภีร์มาเล่มหนี่ง หนูอ่านได่หน้าเดียว หนูก็ไม่ค่อยเข้าใจ สมาธิสั้น แล้วก็ไม่ได้อ่านอีกเล่ย ก็นำพระคำภีร์ให้กำพี่คนหนี่งที่เขานับถือคริสต์อยุ่แล้ว
วันหนี่งหนี่งได้ดูภาพยนต์เรื่องหนี่ง เป็นหนังฝรั่งเด็กๆออกแนว แฟมลี่ ตลก เบาสมอง เรือ่งอะไรจำไม่ได้ เหมือนกับว่ามีผุ้ชายคนหนี่งที่มีครอบครัว มีลูก เขาเป้นคนชื่อเสียง วันหนี่ อฐิฐานของพร พระเจ้า เหมือนกับต้องการเปลี่ยน ......... อะไรสักอย่างจำไม่ค่อยได้ ส่วนภรรยาขอให้สามีเวลาให้กับตัวเอง แต่ดูพระเจ้าจะเล่นตลกกับเขา อยู่ๆก็มี สัตว์ หมู หมา เป็ด ไก่ สัตว์ป่า ช้าง ลิง นก ก็คือตามเขาตลอดทั้งที่ทำงาน ที่บ้าน และเขาเป็นเพียงคนเดียวที่เห็นพระเจ้า คือมันมีเรื่องราวเเปลกๆเกิดขี้นมากมาย วันหนี่งรู้สึกว่าตัวเองเริ่มไม่ปกติละ ผมยาว หนวดยาว ที่เป็นแบบนี้เพราะ เขาไม่ทำตามที่พระเจ้าบอก พระเจ้าบอกให้เขาสร้างเรือ เพราะจะเกิดภัยพิบัติ สัตว์พวกต้องการความช่วยเหลื สุดท้ายก็ต้องทำ เรือ่งราวประมาณนี้แหละ
ตรงนี้ทำให้เรานีกถึงพี่คนที่บอกว่า พระเจ้ามีจริงๆ แต่ไม่มีพระคัมภีร์อ่านแล้ว
และ 3 วันก่อนค่ะ ทำงานเสร็จ เหมือนฟ้าฝน จะแรงนะ หนูเป็นคนกลัวฟ้ามาก ต้องหาที่หลบ ก็เดินเข้าห้างที่ติดออฟฟิต กะจะให้มันตก ให้ร้องให้เสร็จค่อยเดินกลับบ้าน และแล้วก็เจอชาวต่างชาติ หญิงชาย 2 สองคน เดินเข้ามาทักเราเหมือนตามหามานั้น เขาทั้งสองดุใจดี กอ่นที่จะมีป้าคนหนี่งเดินมาสมทบ เขาก็พูดเรื่องพระเจ้า พระเจ้ารักหนูนะ หนูอยากหายไหม ขอให้หนูเชื่อ !!! ป้าก็ให้หนูอฐิฐาน มีฝรั่งคนหนี่งอฐิฐานแล้วป้าคนนั้นก็คอยแปลให้ฟัง ป้าบอกหนูว่า พระเจ้าบอกป้าว่าหนูชอบมอบความสุขให้ผู้อื่น ซี่งมันจริงๆ
ถามว่าเชื่อร้อย % ไหม ก็ยังค่ะ แต่สิ่งที่ได้รับคือ รอยยิ้ม ความอบอุ่น ที่ได้รับจากผู้ใหญ่ที่เราไม่รู้จากเลย มันรู้สึกได้ว่าเขามีความสุข
หนูได้โปรชัวร์มาอ่าน ยังไม่ไพระคัมภีร์เลยละค่ะ ทำให้หนูได้รู้ว่า ทุกคนบนโลกใบนี้ ไม่ว่าคนจะเป็นใคร คนมีชื่อเสียง คนรวย คนจน คนพิการอย่างหนู คนติดยา คนเร่ร่อน ทุกคนเป็นคนที่มีคุนค่า พระเจ้าทรงให้มา ทุกคนมี แต่ที่เราเห็นเขาให้คราบของ คนติดยา คนวิ่งราว หรือใครที่ขี้นชื่อว่าเป็น ขยะสังคม จริงๆแล้ว เขามีคุณค่า เพียงแต่เขามองไม่เห็น ค่าของตัวเองค่ะ
จริงมันก็ไม่ต่างกับที่เขาบอกว่า ทุกคนมีพรสรรค์ มีของ เพียงแต่หาไม่เจอ แต่หนูจะบอก คำว่า คุณค่า หนูรู้สึกมีกำลังใจที่อยากจะทำให้สิ่งที่เองอยากทำ หลายอย่าง
วันนี้ป้าเอาคัมภีร์มาหนูแล้ว ป้าบอกว่า ให้อธิฐานก่อน จะได้เข้าใจ วันอาทิตย์นี้คงหนูได้เข้าโบสถ์อีกครั้ง หลังจากที่ไม่ได้เขามา นานมาก หลังจากเรียนจบ ช่วงเรียนก็ไปแค่ร่วมพิธี ไประลีกคุณพ่อค่ะ
หลังจากที่ได้คัมภีร์ คนแถวนั้นก็ล่อ ว่า ถูกชวนไปโบสถ์นะสิ เกิดที่ไหน หนูบอก กรุงเทพค่ะ ประเทศอะไร หนูบอกไทยค่ะ แล้วศาสนาที่เกิดละ พุทธค่ะ แล้วหนูก้ยิ้ม ลุงก็หัวเราะ ก็ไม่คิดอะไร ไม่เคือง ไม่โกรธ เพราะหนูคิดว่า ชาวคริสหลายคนก็เชื่อในพระเจ้า
ส่วนพุทธ ก็เชื่อในหลักธรรมคำสอนของพระพุทธศาสนา คือเชื่อว่าไม่มีพระเจ้าและเชื่อในศักยภาพของมนุษย์ว่าทุกคนสามารถพัฒนาจิตใจไปสู่ความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ได้ด้วยความเพียรของตน สอนให้พี่งพาตนเอง
ทุกศาสนาสอนเราเป็นคนดี แต่จะได้ดีหรือเปล่าอยู่ที่ตัวเราเองทั้งนั้น ถ้าเป็นคริสต์ แต่ยังเป็นคนดีไม่ได้ ไม่เชื่อฟังพระเจ้า ขออะไรพระเจ้า พระเจ้าคงไม่อวยพร
หวังว่าวันนี้หนูคงอ่านพระคัมภีร์เข้าใจง่ายมากขี้น ขอให้พระเจ้าเปิดทางให้ลูกได้รู้จักกับพระเจ้าด้วยนะค่ะ
สวัสดีเพื่อนๆพี่ๆน้องชาวคริสเตียนทุกท่าน
ลำพังตัวหนูเอง ก็เป็นเพียงมนุษย์ธรรมดาคนหนี่ง นับถือศาสนาพุทธมาโดยตลอด หนูเป็นคนดีไหม หนูก็ตอบว่าไม่ใช่ เพราะหนูเองก็ไม่ได้ดีทุกเรื่อง หนูเป็นคนเลวไม่ หนูขอตอบว่า ไม่ เพราะหนูไม่เคยสร้างความเดือนให้ใครค่ะ
หนูรู้ซี้งในรสพระธรรมไม่ ไม่หรอกค่ะ เพียงแต่หนูนำหลักธรรมคำสอน มาใช้ในชีวิตประจำวัน แต่ไม่ทั้งหมด
เวลามีเรื่องทุกข์ใจ แค่โกรธ เราก็ทุกข์แล้ว หนูเป็นคนโกรธ แต่หายเร็ว บางเรื่องนะค่ะ หนูเป็นคนใจเย็น แต่ใจร้อนเฉพาะบางเรื่องนะค่ะ หนุเป็นคนไม่ชอบยุ่งเรื่องของชาวบ้าน ใครจะเป็นไงก็ช่างเขาเยอะ แต่ถ้าเป็นเรื่องคนที่หนูไม่ถูกชะตา หนูต้องเอียงหูฟัง ฮาๆๆ แค่หนูก็ไม่ได้ยีดติดเอาเป็นเอาตาย
หนูเป็นคนอารมณ์ศิลปินค่ะ อยากทำอะไรก็ทำ ไม่อยากทำก็ทำ หนูเป็นคนมีความฝันค่ะ อยากทำอะไรก็ได้ที่เป็นการมอบความสุขให้คนอื่น โดยเฉาพาะ ร้องเพลง เขียนนิยาย อย่างว่าอย่างนั้นอย่างนี้เลยนะค่ะ ศาสตร์การเขียน ถือว่าเป็นศาสตร์อย่างหนี่งที่เป็นการถ่ายทอด อารมณ์ ความรู้สึก ให้แก่ผู้ที่รักการอ่าน
แต่ก็นั่นแหละค่ะ ด้วยความอารมณ์ศิลปินอย่างหนู อยากทำก็ทำ ไม่มีอารมณ์ก็ทำไม่ได้ ทำให้หนูไม่ไปถึงเส้ยชัยสักที
หนูต้องบอกก่อนว่าหนูเป็นคนพิการคนหนี่ง เรียนจบที่โรงเรียนสอนคนพิการที่มหาไถ่ค่ะ จบมาก็ทำงาน แต่ก่อนที่จะได้งาน ก็ตกงานเป็นว่าเล่น รู้สึกทุกข์ใจค่ะ เห็นอื่นมีงานทำ แต่เรา ก็ยังนั่งรองาน รอ รอ เมื่อไหร่ วันของเราจะมาถึง แล้วด้วยความที่หนูเป็นคนเปิดเผย คุยได้กับทุกข์ ช่วงนั้นเป็นช่วง รองาน
มีพี่คนหนี่ง บอก อธิฐานสิ ขอพระเจ้า พระเจ้าช่วยเราได้ หนูก็แบบ อะไร พระเจ้า พระเจ้า คือ อะไรยังไง ก็ให้คัมภีร์มาเล่มหนี่ง หนูอ่านได่หน้าเดียว หนูก็ไม่ค่อยเข้าใจ สมาธิสั้น แล้วก็ไม่ได้อ่านอีกเล่ย ก็นำพระคำภีร์ให้กำพี่คนหนี่งที่เขานับถือคริสต์อยุ่แล้ว
วันหนี่งหนี่งได้ดูภาพยนต์เรื่องหนี่ง เป็นหนังฝรั่งเด็กๆออกแนว แฟมลี่ ตลก เบาสมอง เรือ่งอะไรจำไม่ได้ เหมือนกับว่ามีผุ้ชายคนหนี่งที่มีครอบครัว มีลูก เขาเป้นคนชื่อเสียง วันหนี่ อฐิฐานของพร พระเจ้า เหมือนกับต้องการเปลี่ยน ......... อะไรสักอย่างจำไม่ค่อยได้ ส่วนภรรยาขอให้สามีเวลาให้กับตัวเอง แต่ดูพระเจ้าจะเล่นตลกกับเขา อยู่ๆก็มี สัตว์ หมู หมา เป็ด ไก่ สัตว์ป่า ช้าง ลิง นก ก็คือตามเขาตลอดทั้งที่ทำงาน ที่บ้าน และเขาเป็นเพียงคนเดียวที่เห็นพระเจ้า คือมันมีเรื่องราวเเปลกๆเกิดขี้นมากมาย วันหนี่งรู้สึกว่าตัวเองเริ่มไม่ปกติละ ผมยาว หนวดยาว ที่เป็นแบบนี้เพราะ เขาไม่ทำตามที่พระเจ้าบอก พระเจ้าบอกให้เขาสร้างเรือ เพราะจะเกิดภัยพิบัติ สัตว์พวกต้องการความช่วยเหลื สุดท้ายก็ต้องทำ เรือ่งราวประมาณนี้แหละ
ตรงนี้ทำให้เรานีกถึงพี่คนที่บอกว่า พระเจ้ามีจริงๆ แต่ไม่มีพระคัมภีร์อ่านแล้ว
และ 3 วันก่อนค่ะ ทำงานเสร็จ เหมือนฟ้าฝน จะแรงนะ หนูเป็นคนกลัวฟ้ามาก ต้องหาที่หลบ ก็เดินเข้าห้างที่ติดออฟฟิต กะจะให้มันตก ให้ร้องให้เสร็จค่อยเดินกลับบ้าน และแล้วก็เจอชาวต่างชาติ หญิงชาย 2 สองคน เดินเข้ามาทักเราเหมือนตามหามานั้น เขาทั้งสองดุใจดี กอ่นที่จะมีป้าคนหนี่งเดินมาสมทบ เขาก็พูดเรื่องพระเจ้า พระเจ้ารักหนูนะ หนูอยากหายไหม ขอให้หนูเชื่อ !!! ป้าก็ให้หนูอฐิฐาน มีฝรั่งคนหนี่งอฐิฐานแล้วป้าคนนั้นก็คอยแปลให้ฟัง ป้าบอกหนูว่า พระเจ้าบอกป้าว่าหนูชอบมอบความสุขให้ผู้อื่น ซี่งมันจริงๆ
ถามว่าเชื่อร้อย % ไหม ก็ยังค่ะ แต่สิ่งที่ได้รับคือ รอยยิ้ม ความอบอุ่น ที่ได้รับจากผู้ใหญ่ที่เราไม่รู้จากเลย มันรู้สึกได้ว่าเขามีความสุข
หนูได้โปรชัวร์มาอ่าน ยังไม่ไพระคัมภีร์เลยละค่ะ ทำให้หนูได้รู้ว่า ทุกคนบนโลกใบนี้ ไม่ว่าคนจะเป็นใคร คนมีชื่อเสียง คนรวย คนจน คนพิการอย่างหนู คนติดยา คนเร่ร่อน ทุกคนเป็นคนที่มีคุนค่า พระเจ้าทรงให้มา ทุกคนมี แต่ที่เราเห็นเขาให้คราบของ คนติดยา คนวิ่งราว หรือใครที่ขี้นชื่อว่าเป็น ขยะสังคม จริงๆแล้ว เขามีคุณค่า เพียงแต่เขามองไม่เห็น ค่าของตัวเองค่ะ
จริงมันก็ไม่ต่างกับที่เขาบอกว่า ทุกคนมีพรสรรค์ มีของ เพียงแต่หาไม่เจอ แต่หนูจะบอก คำว่า คุณค่า หนูรู้สึกมีกำลังใจที่อยากจะทำให้สิ่งที่เองอยากทำ หลายอย่าง
วันนี้ป้าเอาคัมภีร์มาหนูแล้ว ป้าบอกว่า ให้อธิฐานก่อน จะได้เข้าใจ วันอาทิตย์นี้คงหนูได้เข้าโบสถ์อีกครั้ง หลังจากที่ไม่ได้เขามา นานมาก หลังจากเรียนจบ ช่วงเรียนก็ไปแค่ร่วมพิธี ไประลีกคุณพ่อค่ะ
หลังจากที่ได้คัมภีร์ คนแถวนั้นก็ล่อ ว่า ถูกชวนไปโบสถ์นะสิ เกิดที่ไหน หนูบอก กรุงเทพค่ะ ประเทศอะไร หนูบอกไทยค่ะ แล้วศาสนาที่เกิดละ พุทธค่ะ แล้วหนูก้ยิ้ม ลุงก็หัวเราะ ก็ไม่คิดอะไร ไม่เคือง ไม่โกรธ เพราะหนูคิดว่า ชาวคริสหลายคนก็เชื่อในพระเจ้า
ส่วนพุทธ ก็เชื่อในหลักธรรมคำสอนของพระพุทธศาสนา คือเชื่อว่าไม่มีพระเจ้าและเชื่อในศักยภาพของมนุษย์ว่าทุกคนสามารถพัฒนาจิตใจไปสู่ความเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ได้ด้วยความเพียรของตน สอนให้พี่งพาตนเอง
ทุกศาสนาสอนเราเป็นคนดี แต่จะได้ดีหรือเปล่าอยู่ที่ตัวเราเองทั้งนั้น ถ้าเป็นคริสต์ แต่ยังเป็นคนดีไม่ได้ ไม่เชื่อฟังพระเจ้า ขออะไรพระเจ้า พระเจ้าคงไม่อวยพร
หวังว่าวันนี้หนูคงอ่านพระคัมภีร์เข้าใจง่ายมากขี้น ขอให้พระเจ้าเปิดทางให้ลูกได้รู้จักกับพระเจ้าด้วยนะค่ะ