พ่อจ๋า อย่าร้องไห้

วันนี้ ก็เป็นเหมือนเมื่อวาน และเมื่อวานก็เป็นเช่นวันเดิมๆ เหมือนกันทุกวัน คือหุ้นลงแดง
ร่วงหล่นถล่มถลาย..ทำร้ายความฝัน....ท่ามกลางความหวาดวิตก     อย่างไม่ปราณี
เพียงชั่วพริบตา  ความหวังและความฝัน ค่อยๆล้มตาย สุมกองพะเนิน
และ หนึ่งใน นั้น มีพ่อนู๋ส์อยู่ด้วย

“ พ่อขอโทษ ถ้าตัดใจ  ล้างพอร์ตมันซะตั้งแต่วันที่ 6  ตามคำลูก  เราคงไม่เจ็บ  ”  เป็นน้ำเสียงของพ่อที่ฟังแล้วเศร้า

“ คิดไปก็เท่านั้น เสียสุขภาพจิตป่าวๆ ในเมื่อเลือกที่จะเก็บมันไว้ ...ลืมๆมันซะ  

อย่างน้อยวันนี้เราก็ยังมีข้าวกิน”

นู๋ส์ตัดบท ไม่อยากให้พ่อจับจด กับมัน  

(พ่อต้องอดทนแล้วก้าวผ่านมันไปให้ได้...ถ้าไม่คิดจะสู้เพื่อตัวเอง ก็สู้...เพื่อนู๋ส์น๊ะ )
...............



โหยยย ก๊วยเตี๋ยวหมู     น่ากินจังเยย  
เอ่อ คือพ่อว่า ไปซื้อ ก๊วยเตี๋ยวมาเพิ่มดีกว่าไหม       
ไม่ต้องหรอก พ่อ...มัน เปลือง  แค่นี้ก็เยอะแล้วสำหรับเราสองคน

แล้วนี่จะถ่ายรูปไปโชว์ใคร  พ่อถาม  อายเค้าน่า

อาย! อายทำไม  
พ่อลองนึกดูนะ จะมีพ่อลูกสักกี่คู่ ที่กินข้าวกับก๊วยเตี๋ยว ในชามเดียวกันอย่างเรา

มันอร่อยจริงๆน๊ะพ่อ
นู๋ส์กินผัก พ่อกินเส้น
นู๋ส์กินลูกชิ้น  พ่อกินหมู
ส่วนข้าวเราก็แบ่งกันกินในจานเดียว  กินกันคนละหมุบคนละหมับ

อ้าวเป็นอารายยยย  ทำไมตาพ่อแดงๆ
เออ.... สงสัยน้ำก๊วยเตี๋ยวคงกระเด็นเข้าตามั้ง  ว่าแต่อิ่มไหม พ่อถามพร้อมกับปาดน้ำที่ขอบตา
อิ่มดิ ทั้งอิ่ม ทั้งอร่อย  ต่อให้เอา ไก่ทอด KFC มาแลก ยังเมินเลยนะ จะบอกให้
ถ้ามีโอกาส เรากินแบบนี้อีกน๊ะค่ะพ่อ อร่อยดี



“ไม่ต้อง.เก็บชาม หรอก ลูก! เด๋วพ่อเก็บเอง  จะไปล้างตาด้วย รู้สึกไม่ไหว  ละคายเคืองจริง” พ่อพูดด้วยน้ำเสียงสั่นครืน

...................... End……………..

ต้องทนให้ได้ น๊ะ พ่อ   กำลังใจนู๋ส์มีให้ไม่อั้น  พร้อมที่จะเติมเต็มให้ตลอดเวลา
รวมไปถึง พี่ ป้า น้า อา และลุง เสียอะไร ก็เสียได้ แต่อย่าเสียกำลังใจ นะเจ้าค่ะ