ขอร้องทุกท่านครับอย่าเรียกเขาคนนั้นว่า "บังยี" อีกเลย
เพราะคำว่า "ยี" ที่เราเรียกกันอยู่ มันมีที่มาจาก การไปแสวงบุญที่ นครเมกกะ ประเทศซาอุดิอาระเบีย
วัตถุประสงค์ของการแสวงบุญก็เพื่อให้เป็นไปตามหลักปฏิบัติของอิสลาม 5 ประการคือ
1.การกล่าวปฏิญาณตน
2.การละหมาด
3.การถือศีลอด
4.การจ่ายซะกาต
5.การประกอบพิธีฮัจย์
ข้อที่ 5 นี่แหละครับ ที่เราใช้เรียกบุคคลที่ไปมาแล้วว่า "ฮัจญีย์" หรือบังยีที่ทุกท่านเรียกกัน
การประกอบพิธีฮัจย์ เป็นหลักการหนึ่งของรุก่นอิสลาม อัลลอฮฺทรงตรัสไว้ในคัมภีร์ อัลกุรอาน ซูเราะฮฺ อาลิอิมรอน อายะฮฺที่ 97 ความว่า : และสำหรับอัลลอฮฺ(มีบทบัญญัติ) เหนือบรรดามนุษย์ คือการทำฮัจย์ ณ บัยตุลลอฮฺ สำหรับผู้ที่มีความสามารถเดินทางไปได้
หมายถึงว่า มุสลิมที่มีสุขภาพแข็งแรง สติปัญญาสมบูรณ์ มีทรัพย์สินเพียงพอในการใช้จ่ายโดยมิต้องเป็นหนี้สินและเดือดร้อนบุคคลที่ต้องรับผิดชอบ และเส้นทางที่จะเดินทางไปจะต้องปลอดภัย
ดังนั้น การนำที่ดินและทรัพย์สินไปจำนอง จำนำ หรือขาย เพื่อนำไปประกอบพีธีฮัจย์ โดยกลับมาแล้วไม่มีที่ทำกิน หรือเป็นเหตุที่สร้างความเดือดร้อนให้แก่ลูกหลาน จึงเป็นการกระทำที่ผิดศาสนบัญญัติ เช่นเดียวกับคนที่มีความสามารถพร้อมแต่ไม่ยอมไปเพราะเสียดายทรัพย์สินจะพร่องไป และถ้าหากไม่มีความสามารถด้านทรัพย์ และสุขภาพ ก็ไม่เป็นความผิดอย่างไร เพราะตกอยู่ในเหตุของการด้อยความสามารถ
"
การทำฮัจญ์เป็นอิบาดะห์หลักต่อ อัลลอฮฺ ซึ่งมีเป้าหมายในการขัดเกลาจิตใจให้สะอาดบริสุทธิ์ผู้ที่เดินทางไปประกอบพิธีฮัจย์ต้องใช้ความอุตสาหะ เสียสละทั้งกำลังกาย ทรัพย์ กำลังสติปัญญาและมีความสามารถอดทนต่อความยากลำบาก และมีความสามารถที่จะไปได้ โดยไม่ต้องกู้หนี้ ยืมสินของบุคคลอื่น "
ปล.ที่ไม่อยากให้เรียกเพราะเห็นว่าบุคคลท่านนี้ไม่เหมาะสมที่จะใช้คำนี้นำหน้า ด้วยความเคารพครับ
ข้อมูลเพิ่มเติมอ่านได้จากนี้ครับ
http://www.yalannanbaru.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=539362800&Ntype=4
ขอร้องเถอะครับ เรื่อง บังยี
เพราะคำว่า "ยี" ที่เราเรียกกันอยู่ มันมีที่มาจาก การไปแสวงบุญที่ นครเมกกะ ประเทศซาอุดิอาระเบีย
วัตถุประสงค์ของการแสวงบุญก็เพื่อให้เป็นไปตามหลักปฏิบัติของอิสลาม 5 ประการคือ
1.การกล่าวปฏิญาณตน
2.การละหมาด
3.การถือศีลอด
4.การจ่ายซะกาต
5.การประกอบพิธีฮัจย์
ข้อที่ 5 นี่แหละครับ ที่เราใช้เรียกบุคคลที่ไปมาแล้วว่า "ฮัจญีย์" หรือบังยีที่ทุกท่านเรียกกัน
การประกอบพิธีฮัจย์ เป็นหลักการหนึ่งของรุก่นอิสลาม อัลลอฮฺทรงตรัสไว้ในคัมภีร์ อัลกุรอาน ซูเราะฮฺ อาลิอิมรอน อายะฮฺที่ 97 ความว่า : และสำหรับอัลลอฮฺ(มีบทบัญญัติ) เหนือบรรดามนุษย์ คือการทำฮัจย์ ณ บัยตุลลอฮฺ สำหรับผู้ที่มีความสามารถเดินทางไปได้
หมายถึงว่า มุสลิมที่มีสุขภาพแข็งแรง สติปัญญาสมบูรณ์ มีทรัพย์สินเพียงพอในการใช้จ่ายโดยมิต้องเป็นหนี้สินและเดือดร้อนบุคคลที่ต้องรับผิดชอบ และเส้นทางที่จะเดินทางไปจะต้องปลอดภัย
ดังนั้น การนำที่ดินและทรัพย์สินไปจำนอง จำนำ หรือขาย เพื่อนำไปประกอบพีธีฮัจย์ โดยกลับมาแล้วไม่มีที่ทำกิน หรือเป็นเหตุที่สร้างความเดือดร้อนให้แก่ลูกหลาน จึงเป็นการกระทำที่ผิดศาสนบัญญัติ เช่นเดียวกับคนที่มีความสามารถพร้อมแต่ไม่ยอมไปเพราะเสียดายทรัพย์สินจะพร่องไป และถ้าหากไม่มีความสามารถด้านทรัพย์ และสุขภาพ ก็ไม่เป็นความผิดอย่างไร เพราะตกอยู่ในเหตุของการด้อยความสามารถ
"การทำฮัจญ์เป็นอิบาดะห์หลักต่อ อัลลอฮฺ ซึ่งมีเป้าหมายในการขัดเกลาจิตใจให้สะอาดบริสุทธิ์ผู้ที่เดินทางไปประกอบพิธีฮัจย์ต้องใช้ความอุตสาหะ เสียสละทั้งกำลังกาย ทรัพย์ กำลังสติปัญญาและมีความสามารถอดทนต่อความยากลำบาก และมีความสามารถที่จะไปได้ โดยไม่ต้องกู้หนี้ ยืมสินของบุคคลอื่น "
ปล.ที่ไม่อยากให้เรียกเพราะเห็นว่าบุคคลท่านนี้ไม่เหมาะสมที่จะใช้คำนี้นำหน้า ด้วยความเคารพครับ
ข้อมูลเพิ่มเติมอ่านได้จากนี้ครับ http://www.yalannanbaru.com/index.php?lay=show&ac=article&Id=539362800&Ntype=4