อดีตที่พยายามจะลืม แต่เรากลับถูกทำร้ายจากความทรงจำอันเลวร้ายนั้น

เราเป็นคนที่ภายนอกดูร่าเริง อารมณ์ดี แข็งแกร่ง แต่ใครจะรู้ว่าที่จริงเราอ่อนแอมาก เราเกลียดตัวเองที่เป็นอย่างนี้จริงๆ
อันที่จริงเราอยากจะเก็บเรื่องนี้ไว้กับเราจนวันตาย พยายามที่จะลืม แต่อดีตเหล่านั้นก็ยังย้อนกลับมาทำร้ายเราเสมอ
เนื่องจากตอนเป็นเด็กประมาณ 6 ขวบ เราถูกล่วงละเมิดทางเพศโดยลูกพี่ลูกน้องที่ติดยาหลายครั้ง แต่เราก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไรเพราะเราเป็นเด็ก
พ่อแม่เราก็ต้องทำงานไม่ได้อยู่ด้วยตลอดเวลา มีเพียงพี่ชายเท่านั้นที่รู้แต่ไม่สามารถทำอะไรได้เพราะเป็นเด็กเหมือนกัน
จนมาวันหนึ่งที่พ่อแม่ ได้รู้เรื่องนี้และมาเค้นถามจากเรา เราจึงเล่าให้ฟังทั้งน้ำตา ญาติพี่น้องที่รู้เรื่องก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เพราะว่าเป็นหลานเหมือนกัน
นับจากวันนั้นเรากลายเป็นเด็กที่ก้าวร้าว ไม่ยอมใคร ไม่ไว้ใจใคร พยายามสร้างกำแพงเพื่อปกป้องตัวเอง และบอกกับตัวเองเสมอว่าจะไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายเราได้อีก พยายามที่จะลืมอดีตนั้น
แต่ผ่านมายี่สิบปี เราเรียนจบ มีหน้าที่การงานที่ดี แต่หลายครั้งที่เรื่องเหล่านั้นกลับมาทำร้ายเราอยูเสมอ เราแอบร้องไห้ น้อยใจว่าทำไมไม่มีใครปกป้องเราได้เลย แม้กระทั่งคนในครอบครัว เราอยากลืมมันให้ได้  เราควรจะทำอย่างไร ควรจะใช้ชีวิตอย่างไรต่อไป