ถามเล่นนะค่ะ

ถ้าวันหนึ่งพี่บี้กับพี่หนูนาได้เล่นละครร่วมกัน
แล้วสมารถให้แฟนคลับเพิ่มบทได้
คุณจะเขียนบทอย่างไร
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 5
อยากจะเพิ่มตอนจบคู่กรรมค่ะ คือข้ามช่วงเวลาที่อังศุมาลินเลี้ยงลูกด้วยความทุกข์ทรามานไปให้อังศุมาลินเจอกับโกโบริบนทางช้างเผือกเลย
คู่กรรมตอนพิเศษ ฉบับตัวเอง
เมื่อเวลาผ่านพ้นไป จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี การรอคอยของอังศุมาลินกับโกโบริก็ได้เวลาสิ้นสุดลง ถึงเวลาที่ทั้งคู่จะได้พบกันหลังจากที่โกโบริได้จากอังศุมาลินไปอย่างไม่มีวันกลับมาในสงครามโลกครั้งที่ 2 แต่โกโบริก็ได้ให้คำมั่นสัญญากับอังศุมาลินหญิงอันเป็นที่รักสุดลมหายใจว่า : ถึงแม้ว่าตัวผมจะตายจะไม่ได้อยู่ดูแลคุณกับลูกจะไม่มีลมหายใจต่อไปอีกในโลกนี้  แต่ดวงวิญญาณของผมจะติดตามคุณไปทุกหนทุกแห่งและจะพาคุณไปบนดวงดาวเจ้าหญิงทอหูกบนทางช้างเผือก  ฮิเดโกะ ผมรักคุณ ฮิเดโกะ ผมรักคุณ  รักเสมอ: ซึ่งเป็นคำมั่นสัญญาก่อนที่ลมหายใจสุดท้ายของโกโบริจะสิ้นสุดลง แล้วโกโบริก็ได้จากไปอย่างสงบในอ้อมกอดของอังศุมาลินหญิงอันเป็นที่รัก แต่สำหรับอังศุมาลินแล้ว ในโลกนี้เธอไม่ต้องการอะไรอีกแล้วนอกจากโกโบริ ชายอันเป็นที่รักของเธอให้ฟื้นคืนกลับมา เพราะชีวิตที่มีความสุขของเธอกับโกโบริมันชั่งน้อยเหลือเกินหากเธอย้อนเวลากลับไปได้เธอจะทำทุกอย่างให้เธอกับโกโบริมีความสุขด้วยกันมากที่สุด แต่มันคงไม่มีอีกแล้ว เพราะโกโบริคงไม่กลับมาหาเธออีกตลอดกาล
    ต่อมาอังศุมาลินได้ให้กำเนิดห่วงโซ่รักระหว่างเธอกับโกโบริ 1 คน เธอเลี้ยงดูลูกของเธอที่เกิดกับโกโบริด้วยความรักทั้งหมดที่เธอมีจนลูกชายของเธอกับโกโบริเติบโตขึ้นมีคนรักอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข  ถึงแม้เวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนแต่เธอไม่เคยลืมความรัก ความอบอุ่นที่โกโบริมีให้เธอเลยแม้แต่วันเดียว เธอยังเฝ้ารอวันที่เธอจะได้พบกับโกโบริชายอันเป็นที่รักของเธอ รอแล้วรอเล่าจนวันนี้วันที่เธอได้สิ้นลมหายใจไปอย่างสงบและมีความสุข เพราะเธอรู้ว่านับจากนี้ต่อไปเธอจะได้พบกับโกโบริชายคนเดียวที่เธอรักแล้วรอมาแสนนาน ดวงวิญญาณของอังศุมาลินได้เดินทางไปยังกลุ่มดวงดาวช้างเผือก ที่ที่โกโบริรอเธออยู่บนนั้น แล้วอังศุมาลินก็ได้พบตัวเองยืนอยู่หน้าบ้านไม้ทรงไทยซึ่งเหมือนบ้านที่เธอเคยอยู่ แต่ในความรู้สึกของอังศุมาลินตอนนี้มันไม่เหมือนเดิม มันเหมือนมีใครบางคนรอเธออยู่บนนั้น ดอกมะลิบานสะพรั่งอยู่เต็มหน้าบ้านเหมือนเจ้าของบ้านกำลังรอต้อนรับเธออยู่ แล้วอังศุมาลินก็ได้ยินเสียงคนเล่น ชามิเซ็ง เครื่องดนตรีที่โกโบริชอบเล่นดังมาจากบนบ้าน อังศุมาลินรีบเดินขึ้นไปบนบ้านปรากฏว่าเธอเห็นชายคนหนึ่งนั่งเล่นตนตรีที่เขาชอบเล่นเป็นประจำสายตาเขามองทอดไปไกลเหมือนรอใครสักคน อังศุมาลินไม่สามารถกลั้นน้ำตาไว้ได้ร้องไห้ออกมาด้วยความรู้สึกรักและคิดถึงสุดหัวใจ แล้วเธอก็เรียกชื่อชายคนนั้น  : โกโบริ : ชายที่เธอรอมาแสนนาน ชายที่เธอรักสุดหัวใจได้มาอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว  โกโบริหยุดเล่นดนตรีแล้วหันกลับไปตามเสียงที่เขาเฝ้ารอมานานเช่นกัน : ฮิเดโกะคุณกลับมาหาผมแล้ว :ทั้งสองวิ่งเข้าหากันกอดกันด้วยความคิดถึงสุดหัวใจ : ฮิเดโกะ คุณรู้ไมว่าผมรอคุณมานานแค่ไหน : :ฉันเองก็เหมือนกันค่ะ ฉันก็รอคุณมานานมากนานเหลือเกิน: :ฮิเดโกะ จากนี้ต่อไปเราทั้งสองจะไม่มีวันพรากจากกันอีกแล้ว: : ค่ะเราจะไม่มีวันพรากจากกันฉันสัญญาว่าจะรักคุณทุกๆวัน ทุกลมหายใจ จากนี้ต่อไปคุณอย่าไปไหนจากฉันอีกนะค่ะ โกโบริ : : ผมจะไม่มีวันไปไหนจากคุณชั่วนิรันดร์ผมสัญญา: แล้วดวงวิญญาณทั้งคู่ก็อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขชั่วนิจรันดร
                                    จบบริบูรณ์
อันนี้ลองเขียนดูเพราะอยากเห็นตอนจบแบบนี้มากเลย ถูกใจหรือไมขออภัยไวด้วยนะค่ะ  ยิ้มยิ้มยิ้ม
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่