นึกถึงสมัย รถโล่ง ถนนเงียบ เพราะเขาทรายชก โกโบริตาย ใครเกิดทันบ้างคะ

เห็นกระทู้ถามเรื่องความดังของวันนี้ที่รอคอย สมัยพี่เบริด์ ว่าดังมั๊ย
ทำให้นึกถึง สมัยก่อน ซัก 20-30 ปีก่อน  
ทีวีมีให้ดู 4 ช่อง  หลังข่าวมีละคร 2 ช่อง

ไม่มีความบันเทิงอื่น  ไม่มีอินเตอร์เน็ต
ไม่มีคอมพิวเตอร์ ไม่มีสารพัดเกมเสมือนจริง
ไม่มีมือถือ  

สำหรับเรา ชอบบรรยากาศแบบนั้นมากค่ะ
ทุกครั้งที่มีมวยชิงแชมป์  คุณเขาทราย เขาค้อ สด
จนถึงคุณสามารถ   เวลามีชก  ตอนเย็นรถจะโล่ง
ห้างร้านคนน้อยมาก ๆ  ตลาดเงียบ  รีบกลับบ้านอยู่กันพร้อมหน้า หน้าจอทีวี
หรือไม่คนจะไปรวมตัวกันดูทีวี ตามร้านอาหาร ร้านเหล้า
หรือบ้านญาติ บ้านเพื่อน  เชียร์กันลั่นซอย เชียร์กันแบบสามัคคีเฮ ทั้งประเทศ

นางสาวไทยก็ตื่นเต้นกันทั้งประเทศ รอชมประกวด วิพากย์วิจารณ์กันสนุกสนาน
เวลามีละครดัง ๆ อย่างคู่กรรม  ทองเนื้อเก้า สุสานคนเป็น วันนี้ที่รอคอยจ
ก็ติดกันงอมแงม  คุยกันทั้งตลาด  คืนที่โกโบริ  ลำยองตาย
เมืองหยุดเลยเหมือนกันค่ะ  

คิดถึงบรรยากาศแบบนั้นขึ้นมาเฉย ๆ ค่ะ ทุกวันนี้เล่าให้ลูกฟังก็นึกภาพไม่ออกแล้วค่ะ
สมัยนี้ ต่างคนต่างก้มหน้าก้มตาดูมือถือ เกม แท๊บเล็ต   มีเคเบิ้ล ละครดูไม่ทันก็ มีละครย้อนหลัง
สื่อมีเยอะจนเสพไม่ทันด้วยซ้ำ  

ใครเกิดทันบ้างคะ  มาคุยกัน