เมื่อสักครู่ ผมกะจะเอา เรื่องความรักครั้งล่าสุดมาลงครับ แต่ผมพิมพ์ไปเรื่อยเลยรู้สึก เบื่อๆ ตอนนี้ผมอยากเอาความรักครั้งแรกของผมมาเขียนมากกว่า อิอิ [[[[[[[]]]]]]]]]] ย้อนกลับไปสมัยวัยดึก เอ้ย วัยเด็กครับ สมัย ประถมศึกษาปีที่ 3 (ป.3) ฮ่าๆ ผมได้เรียนห้องเดียวกับเธอ ตอน ป 3 ครับ แต่ผมไม่ได้ชอบอะไรเธอมากนัก มาชอบก็ตอน ป.4 เห็นจะได้. เธอเป็นคนที่ผู้ชายหลายคนหลงนะครับ ผมเองก็คงโดนมนต์ของเธอ แต่ไม่มีใครที่ชอบเธอเท่ากับผมละครับ เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักมาก รอยยิ้มเธอสวยมากครับ เวลาที่เธอยิ้ม ผมก็ยิ้มตาม เสียงของเธอดูเป็น สาววัยรุ่นครับ ฮ่าๆๆๆ ไม่รู้สิ เสียงเธอดูเป็นผู้หญิงโตๆ แต่ผมชอบมาก ไม่ไช่เสียงเด็กๆที่เคยได้ยิน ความรู้สึกผมคือ เธอเป็นเจ้าหญิงเลยแหละ ตอนเย็นๆ ผมชอบเอาการบ้านเธอมาลอกประจำ ของคนอื่นมวางไว้เท่าไหน ผมก็ค้นของเธอมาดู เวลาที่เพื่อนคนอื่นหยิบไปดู ผมจะไปบอกกับเธอเองเลยว่า "ถ้าเพื่อนลอกเสร็จ เราขอยืมของเธอมาดูนะ" ไม่แน่ใจว่าเธอถามกลับหรือเปล่าว่าทำไม ฮ่าๆๆๆ แต่ผมก็ชอบหยิบมาดูทุกครั้ง เธอเป็นคนที่จุดประกายให้ผมตั้งใจเรียนเลย (ในตอนนั้น ปัจจุบันนี่ ขี้เกียจมากครับ ฮ่าๆๆๆ) ตกเย็น ผมจะแอบดูเธอ รอรถน้าหรืออาของเธอมารับ ทุกเย็น ผมก็มีความสุขที่ได้มอง อิอิ มีวันหนึ่ง ผมได้ไปนอนค้างบ้านลุง ซึ่งเป็นหมู่บ้าน ตอนนั้นถ้าจำไม่ผิด น่าจะเป็นงานวันเด็กครับ ผมก็ได้ออกมาเล่น ตามประสาเด็ก (ในตอนนั้น ) ได้บังเอิญ เจอเธอ ออกมาเดินเล่น และก็มาขายไอติม เธอบอกว่า มาช่วยลุงเค้าขายเล่นๆ ผมก็แปลกใจนะ ตอนนั้นคือทั้งอึ้ง และ งง ว่า ผมเจอเธอจริงๆหรือ แต่ก็ไม่ได้ตบหน้าตัวเองนะครับ ตอนนั้นกลัวเจ็บ ฮ่าๆๆๆ
เจอกันต่อมา ก็เริ่มสนิทกันครับ เลยคุยมากขึ้น ผมเลยเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาเพื่อนสนิทของผมในตอนนั้นคนนึง มันก็บอก เออ กล้าๆหน่อยไป บอกชอบเลย ไอเราในตอนนั้น พูดเลยครับว่า โคตรติ๋มเลย ไม่ค่อยทันชาวบ้านเค้า เลยไม่ได้บอก
จบ ป.4 เราก็ขึ้นมาเรียนห้องเดียวกันอีก ก็ดีใจ (อันที่จริง ก็ขึ้นมาห้องเดียวกันทั้งห้องแหละครับ อิอิ) ที่นี้ มีเด็กใหม่มา หล่อเฟี้ยว เจี๊ยวจ๊าวเลย ฮอท เพื่อนๆชอบ แหม่ เราหละครับ ตกกระป๋องไปเลย (จขกท ไม่ได้หล่อเลย แต่ตอนนั้น ผมสูงเกือบที่สุดในห้องเลย ฮ่าๆๆ อาศัยความสูงเป็นต่อไป) เพื่อนคนนี้ มันเก่งหลายอย่างเลย เรียนก็เก่ง แต่บอลเก่ง แหม่เราหละ ฮ่าๆๆ สู้ไม่ค่อยได้ มีอยู่วันหนึ่ง ผมชอค เลย คนที่ผมชอบ เค้าไปชอบไอหมอนั่นนนนนนนนนนน คุณพระ ผมแทบหงายเงิบ จำไม่ได้ว่าเธอให้อะไรไอหนุ่มนั้นหรือเปล่า ตอนนั้นเลยเกิดเป็น รักสามเส้เา เพราะไอเพื่อนคนนั้น มันไม่ได้ชอบเธอ แต่เธอชอบมัน และผมชอบเธอ เอ้อออออ ผม--->เธอ เธอ--->มัน (มัน---->ผม ฮ่าๆๆ ล้อเล่นครับ มันไม่ได้ชอบผม ) ผมก็เลย เห้อ เอาแล้วไง แต่ว่า เหมือนกับเธอ ก็ไม่ได้ชอบอะไรมากมั้ง อันนี้ผมจำความรู้สึกอะไรของเธอมากไม่ค่อยได้
มีอยู่วันหนึ่ง เพื่อนผมมันดันเอาไปบอกว่าผมชอบ ผมนี่แบบ ช๊อคไปเหมือนกัน เพราะผมไม่คิดว่าเธอจะได้รับรู้ คิดว่า เดี๋ยวอีกสักพัก ก็จะบอก แต่ว่าเธอดันมารู้ซะนี่ เห้ออออออ ทำไงหละ เราก็เลยต้องสารรูป เอ้ย สารภาพ เอ้ย ถูกแล้ว สารภาพไปตามตรงอะนะครับ เธอก็เปลี่ยนไป(มั้ง) แต่เราก็คุยกันดี
วันหนึ่ง ผมก็ได้ ไปเรียน และในวันนั้น มีการแสดงละคร ครับ ผมก็ไม่รอช้า วิชามารในตัวออกเลย จับกลุ่มครับ ผมจะจับกลุ่มกะใครหละ ก็กลุ่มของเธอคนนี้แหละครับ แหม่ ฟินสิครับ แต่เผอิญ วันนั้น ผมป่วย เป็นไข้ ตอนแรกกะจะไม่มาละ แต่ก็เอาวะ ไปเถอะ ก็เลยได้อยู่กลุ่มเธอ ดีใจมาก เล่นจริง เจ็บจริง เหมือนกับตอนนั้น ผมจะเล่นเป็นบทบาทของ คนที่ถูก รถชล(บุรี) แป่ววว รถชนหนะครับ. ผมก็ลงทุน ล้มจริงแม่งในห้องเรียน สาวนี่กรี๊ดเลย อร๊ายยยยย กรี๊ดไรรู้ปะ ผมดันตด ไม่ผิดหรอกครับ ผม "ตด" ซวยหละ เอาไงดี ตอนนั้นผมก็ทำหน้านิ่งดิครับ ฮ่าๆๆๆๆ ทำไงได้หละ ดันไม่สบาย มันเลยอั้นไม่อยู่ จังหวะล้มด้วย ฮ่าๆๆๆ นั่นก็เป็นโมเมนต์หนึ่งที่ผมได้ใกล้ชิดกับเธอ นิดหน่อย ฮ่าๆๆๆ
มา ป. 6 ผมก็ไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษครับ ผมก็ดูเหมือน ต่างคนต่างเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน และก็มีเรื่องที่กระทันหันมาก โดยที่ตั้งตัว ไม่ทัน นั่นคือ ผมต้องย้ายไปเรียน ที่ โรงเรียนอื่น ไม่ได้บอกกล่าวอะไรไว้เลยกับเธอ ตอนนั้น ผมมีแค่เบอร์บ้านเธอ เคยโทรไปครั้ง 2-3-4-5 ครั้งกระมัง ฮ่าๆๆๆ แต่ผมไม่ได้บอกเธอว่าผมจะย้ายโรงเรียน ย้ายไปโรงเรียนชายล้วนครับ เลยไม่มีผู้หญิงคนไหนเลยที่ผมได้คุย
เคยโทรไปหาเธออีกที ก็ตอน ม.2 ครับ หยอดตู้โทรเลย ไม่กล้าเอามือถือโทร ไม่รู้เป็นไร เลยหยอดตู้แม่มเลย ก็ได้คุยกัน ถามสารทุกข์สุขดิบกันไป ก็ไม่ได้คุยอะไรกันมากมาย และก็ไม่ได้ติดต่อเธออีกเลยนับแต่คราวนั้น
ขณะนี้ ผมจะขึ้น ปี 4 แล้ว หยิบไดอารี่เก่าๆมาดู และก็ หนังสือเฟรด์ชิป หลายๆท่านคงจะมีบ้างแหละครับ เป็นทำเนียบรุ่น ในสมัยประถม เลยหยิบมาดู ทำให้นึกถึงเธอ ขึ้น ซึ่งผมทราบข่าวว่า เธอได้ย้ายไปเรียนที่ ต่างประเทศ ที่ประเทศ แคนานดา ผมก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เธอจะกลับมา เพื่อนๆของเธอสมัย ม.6 ผมก็ถามพวกเขานะครับ เพราะก็เคยเรียนด้วยกันมาสมัยประถม แต่พวกเขาก็ไม่ทราบเลย ผมก็เลยเสิร์จหาข้อมูลทุกอย่าง บอกตรงๆว่า หายากมากครับ หาชื่อแล้วก็ไม่เจอ เลยต้องเสิร์จเป็นภาษาปะกิดเอา ซึ่งก็สะกดผิดนานมาก เกือบจะล้มความตั้งใจในการค้นหาแล้ว แต่ผมก็หาชื่อเธอ จนเจอ และไปปรากฏว่า ตอนนี้ เธอเรียนอยู่ที่ Burnaby ครับ Canada กระทู้นี้ก็ไม่มีอะไรมากครับ แค่อยากจะเจอเธอถ้ามีโอากาส ฮ่าๆๆๆ คงยากหน่อย เพราะอยู่ตั้งโน่นนนนนนนนน ผมก็หวังว่าสักวัน จะได้เจอเธอ "เธอชื่อ ปุ๋ยนะครับ "
เกี่ยวกับความรักกระมังครับ
เจอกันต่อมา ก็เริ่มสนิทกันครับ เลยคุยมากขึ้น ผมเลยเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาเพื่อนสนิทของผมในตอนนั้นคนนึง มันก็บอก เออ กล้าๆหน่อยไป บอกชอบเลย ไอเราในตอนนั้น พูดเลยครับว่า โคตรติ๋มเลย ไม่ค่อยทันชาวบ้านเค้า เลยไม่ได้บอก
จบ ป.4 เราก็ขึ้นมาเรียนห้องเดียวกันอีก ก็ดีใจ (อันที่จริง ก็ขึ้นมาห้องเดียวกันทั้งห้องแหละครับ อิอิ) ที่นี้ มีเด็กใหม่มา หล่อเฟี้ยว เจี๊ยวจ๊าวเลย ฮอท เพื่อนๆชอบ แหม่ เราหละครับ ตกกระป๋องไปเลย (จขกท ไม่ได้หล่อเลย แต่ตอนนั้น ผมสูงเกือบที่สุดในห้องเลย ฮ่าๆๆ อาศัยความสูงเป็นต่อไป) เพื่อนคนนี้ มันเก่งหลายอย่างเลย เรียนก็เก่ง แต่บอลเก่ง แหม่เราหละ ฮ่าๆๆ สู้ไม่ค่อยได้ มีอยู่วันหนึ่ง ผมชอค เลย คนที่ผมชอบ เค้าไปชอบไอหมอนั่นนนนนนนนนนน คุณพระ ผมแทบหงายเงิบ จำไม่ได้ว่าเธอให้อะไรไอหนุ่มนั้นหรือเปล่า ตอนนั้นเลยเกิดเป็น รักสามเส้เา เพราะไอเพื่อนคนนั้น มันไม่ได้ชอบเธอ แต่เธอชอบมัน และผมชอบเธอ เอ้อออออ ผม--->เธอ เธอ--->มัน (มัน---->ผม ฮ่าๆๆ ล้อเล่นครับ มันไม่ได้ชอบผม ) ผมก็เลย เห้อ เอาแล้วไง แต่ว่า เหมือนกับเธอ ก็ไม่ได้ชอบอะไรมากมั้ง อันนี้ผมจำความรู้สึกอะไรของเธอมากไม่ค่อยได้
มีอยู่วันหนึ่ง เพื่อนผมมันดันเอาไปบอกว่าผมชอบ ผมนี่แบบ ช๊อคไปเหมือนกัน เพราะผมไม่คิดว่าเธอจะได้รับรู้ คิดว่า เดี๋ยวอีกสักพัก ก็จะบอก แต่ว่าเธอดันมารู้ซะนี่ เห้ออออออ ทำไงหละ เราก็เลยต้องสารรูป เอ้ย สารภาพ เอ้ย ถูกแล้ว สารภาพไปตามตรงอะนะครับ เธอก็เปลี่ยนไป(มั้ง) แต่เราก็คุยกันดี
วันหนึ่ง ผมก็ได้ ไปเรียน และในวันนั้น มีการแสดงละคร ครับ ผมก็ไม่รอช้า วิชามารในตัวออกเลย จับกลุ่มครับ ผมจะจับกลุ่มกะใครหละ ก็กลุ่มของเธอคนนี้แหละครับ แหม่ ฟินสิครับ แต่เผอิญ วันนั้น ผมป่วย เป็นไข้ ตอนแรกกะจะไม่มาละ แต่ก็เอาวะ ไปเถอะ ก็เลยได้อยู่กลุ่มเธอ ดีใจมาก เล่นจริง เจ็บจริง เหมือนกับตอนนั้น ผมจะเล่นเป็นบทบาทของ คนที่ถูก รถชล(บุรี) แป่ววว รถชนหนะครับ. ผมก็ลงทุน ล้มจริงแม่งในห้องเรียน สาวนี่กรี๊ดเลย อร๊ายยยยย กรี๊ดไรรู้ปะ ผมดันตด ไม่ผิดหรอกครับ ผม "ตด" ซวยหละ เอาไงดี ตอนนั้นผมก็ทำหน้านิ่งดิครับ ฮ่าๆๆๆๆ ทำไงได้หละ ดันไม่สบาย มันเลยอั้นไม่อยู่ จังหวะล้มด้วย ฮ่าๆๆๆ นั่นก็เป็นโมเมนต์หนึ่งที่ผมได้ใกล้ชิดกับเธอ นิดหน่อย ฮ่าๆๆๆ
มา ป. 6 ผมก็ไม่ได้มีอะไรเป็นพิเศษครับ ผมก็ดูเหมือน ต่างคนต่างเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน และก็มีเรื่องที่กระทันหันมาก โดยที่ตั้งตัว ไม่ทัน นั่นคือ ผมต้องย้ายไปเรียน ที่ โรงเรียนอื่น ไม่ได้บอกกล่าวอะไรไว้เลยกับเธอ ตอนนั้น ผมมีแค่เบอร์บ้านเธอ เคยโทรไปครั้ง 2-3-4-5 ครั้งกระมัง ฮ่าๆๆๆ แต่ผมไม่ได้บอกเธอว่าผมจะย้ายโรงเรียน ย้ายไปโรงเรียนชายล้วนครับ เลยไม่มีผู้หญิงคนไหนเลยที่ผมได้คุย
เคยโทรไปหาเธออีกที ก็ตอน ม.2 ครับ หยอดตู้โทรเลย ไม่กล้าเอามือถือโทร ไม่รู้เป็นไร เลยหยอดตู้แม่มเลย ก็ได้คุยกัน ถามสารทุกข์สุขดิบกันไป ก็ไม่ได้คุยอะไรกันมากมาย และก็ไม่ได้ติดต่อเธออีกเลยนับแต่คราวนั้น
ขณะนี้ ผมจะขึ้น ปี 4 แล้ว หยิบไดอารี่เก่าๆมาดู และก็ หนังสือเฟรด์ชิป หลายๆท่านคงจะมีบ้างแหละครับ เป็นทำเนียบรุ่น ในสมัยประถม เลยหยิบมาดู ทำให้นึกถึงเธอ ขึ้น ซึ่งผมทราบข่าวว่า เธอได้ย้ายไปเรียนที่ ต่างประเทศ ที่ประเทศ แคนานดา ผมก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เธอจะกลับมา เพื่อนๆของเธอสมัย ม.6 ผมก็ถามพวกเขานะครับ เพราะก็เคยเรียนด้วยกันมาสมัยประถม แต่พวกเขาก็ไม่ทราบเลย ผมก็เลยเสิร์จหาข้อมูลทุกอย่าง บอกตรงๆว่า หายากมากครับ หาชื่อแล้วก็ไม่เจอ เลยต้องเสิร์จเป็นภาษาปะกิดเอา ซึ่งก็สะกดผิดนานมาก เกือบจะล้มความตั้งใจในการค้นหาแล้ว แต่ผมก็หาชื่อเธอ จนเจอ และไปปรากฏว่า ตอนนี้ เธอเรียนอยู่ที่ Burnaby ครับ Canada กระทู้นี้ก็ไม่มีอะไรมากครับ แค่อยากจะเจอเธอถ้ามีโอากาส ฮ่าๆๆๆ คงยากหน่อย เพราะอยู่ตั้งโน่นนนนนนนนน ผมก็หวังว่าสักวัน จะได้เจอเธอ "เธอชื่อ ปุ๋ยนะครับ "