ความรับผิดชอบ...
ปัจจุบัน หรือ ทุกครั้ง ทุกวันนี้ เรามักจะได้ยิน ฝ่ายค้านพูดว่า ‘รัฐบาลต้องรับผิดชอบ’ อย่างบ่อยครั้ง..แน่นอนว่า สิ่งที่ฝ่ายค้านพูดมามันไม่ผิด เพราะรัฐบาล ถือว่า เป็นหัวเรือ ในการนำพาประเทศ ไม่ว่า คำพูด หรือ การกระทำใดๆรวมถึงนโยบายที่ออกนั้น อาจจะส่งผลกระทบต่อประเทศได้ทั้งสิ้น ..ใช่ หากผลออกมาทาง บวก ก็ดี ไป แต่ถ้าหากผล ออกมาเป็นลบ ก็ต้องแสดงความรับผิดชอบ ด้วย วิธีการหลายอย่างแล้วแต่จะเลือก ตั้งแต่ รับผิดชอบแก้ไขให้ดีขึ้น จนถึงลาออก..
แต่วันนี้ ผมไม่ได้จะพูดถึง ความรับผิดชอบ ของรัฐบาลหรอก เพราะ สำหรับรัฐบาลแล้ว มันเป็นของตาย เพราไม่ว่าทำอะไร หรือ เกิดอะไรขึ้นก็ตาม รัฐบาลไม่สามารถจะหลีกเลี่ยง คำๆนี้ได้อยู่แล้ว แต่ที่ผมอยากจะรู้คือ ฝ่าย ค้าน ควร มีความรับผิดชอบอะไรบ้าง? ขณะที่รัฐบาล รับผิดชอบ ทั้งคำพูดและผลลัพธ์ของทุกนโยบายที่ตนเองวางไว้ แล้ว...
ฝ่ายค้านละ? ควรรับผิดชอบเรื่องไหน เพราะทุกวันนี้ ผมเห็นฝ่ายค้านแสนชิวๆสบายๆในการกุสรรหาเรื่องใส่ความรัฐบาล โดยไม่แสดงความรับผิดชอบอะไรสักอย่าง ทั้งๆที่ศักดิ์ศรี และเกรียติของฝ่ายค้านนั้น มีไม่แพ้รัฐบาล เผลอๆควรมีเท่าเทียมกับรัฐบาลด้วยซ้ำ แต่ทุกวันนี้ เท่าที่ผมตามดูมา คุณทำให้ฝ่ายค้าน เป็นเหมือนนักเลงชั้นสวะ ที่จ้องหาเรื่อง โดยไม่ต้องรับผิดชอบใดๆกับเรื่องที่คุณกุ...ประหนึ่ง เหมือนนักเลงที่หาเรื่อง พอเรื่องที่หาใช้ไม่ได้ ก็มักชี้หน้า พล่ามประมาณว่า ‘งวดนี้ เ_ง รอดตัวไปนัก แต่คราวหน้า ไม่รอดแน่..’
ใช่ รู้สึกเป็นแบบนี้เสมอๆ หลายครั้งที่ฝ่ายค้าน หาเรื่องรัฐบาล พอเรื่องที่กล่าวหาแป๊ก ก็จะปล่อยให้มันเงียบๆ และจะกลับมา กล่าวหาเมื่อหาเรื่องใหม่ได้ โดย แทบจะไม่คิดจะพูดถึงเรื่องราวเก่าๆเหล่านั้นแม้แต่น้อย ทั้งๆที่บางเรื่องที่คุณจุดประกายไป ได้กลายเป็นประเด็นสังคมไปแล้ว...
ประหนึ่งเหมือนโยนเรื่องพวกนั้นให้รัฐบาลเป็นผู้ตอบ พอรัฐบาลตอบได้หมด ผลลัพธิ์ออกมาว่ามันไม่จริง คุณก็มิเคยแสดงความรับผิดชอบใดๆต่อข้อกล่าวหาไม่จริงเหล่านั้นเลย อย่างที่ผมยกตัวอย่างเปรียบเทียบไป เหมือน นักเลงชั้นสวะที่วันๆจ้องจะหาเรื่องคนตลอด พอหน้าแตกก็จะทำมึนๆงงๆ กลับไป รอจังหวะใหม่แล้วออกมาหาเรื่องอีกรอบ...
เอาง่ายๆไม่ต้องยกตัวอย่างอดีตไปไกล ตัวอย่างเร็วๆนี้ก็เรื่อง ของนายเอกยุทธ์ คุณกับ พันธมิตรของคุณได้สร้างกระแสเป็นที่เรียบร้อยในสังคมไปแล้วว่า การตายของนายเอกยุทธ ต้องเกี่ยวข้องกับรัฐบาล...พอรัฐบาลเปิดโอกาส รวมทั้งเชิญให้ไปร่วมสืบคดีด้วย คุณและพวกกลับชิ่ง อ้างต่างๆนาๆ ว่า ‘มันไม่ใช่หน้าที่? ’
ไม่ใช่ครั้งแรกที่เป็นแบบนี้ แต่หลายครั้ง มากๆ ที่ฝ่ายค้านมักใช้กลยุทธ์แบบนี้...ตีกิน ทำหน้ามึน ไม่รับผิดชอบกับสิ่งที่ตัวเองได้กล่าวหาคนอื่น น้อยมากที่จะเห็นฝ่ายค้านออกมาขอโทษในสิ่งที่ตัวเองกล่าวหา...คุณเป็นฝ่ายค้านนะครับ ไม่ใช่เด็กประถม ดั่งนั้น ทุกถ้อยคำ ทุกคำพูด และ ความน่าเชื่อถือที่สังคม มีให้กับคุณมันมีไม่ยิ่งหย่อนกว่ารัฐบาลเลย...
คุณอาจจะคิดเพียงฝ่ายเดียวว่า การกระทำต่างๆของรัฐบาลนั้น ย่อมส่งผลต่อชาติ แต่คุณลืมไปว่า การกระทำต่างๆของฝ่ายค้านเองก็ส่งผลถึงชาติเช่นกัน ในยามที่คุณกล่าวหาเรื่องเท็จ ที่ไม่จริงและรุนแรง มันก็ถือว่าเป็นบ่อนทำลายชาติเช่นกัน ฉะนั้นผมอยากเรียกร้องให้ฝ่ายค้าน ต้องแสดงความรับชอบทุกครั้งที่กล่าวหา คนอื่นด้วยข้อมูลที่ผิดๆด้วย อย่าทำเนียนเงียบ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหมือนที่ผ่านมาเลยครับ...
(เรียกร้อง หาความรับผิดชอบกับคนอื่น ขณะที่ตัวเองยังไม่มี ผมมองว่า มันน่าละอายมากๆเลยนะครับ)
ความรับผิดชอบ..
ปัจจุบัน หรือ ทุกครั้ง ทุกวันนี้ เรามักจะได้ยิน ฝ่ายค้านพูดว่า ‘รัฐบาลต้องรับผิดชอบ’ อย่างบ่อยครั้ง..แน่นอนว่า สิ่งที่ฝ่ายค้านพูดมามันไม่ผิด เพราะรัฐบาล ถือว่า เป็นหัวเรือ ในการนำพาประเทศ ไม่ว่า คำพูด หรือ การกระทำใดๆรวมถึงนโยบายที่ออกนั้น อาจจะส่งผลกระทบต่อประเทศได้ทั้งสิ้น ..ใช่ หากผลออกมาทาง บวก ก็ดี ไป แต่ถ้าหากผล ออกมาเป็นลบ ก็ต้องแสดงความรับผิดชอบ ด้วย วิธีการหลายอย่างแล้วแต่จะเลือก ตั้งแต่ รับผิดชอบแก้ไขให้ดีขึ้น จนถึงลาออก..
แต่วันนี้ ผมไม่ได้จะพูดถึง ความรับผิดชอบ ของรัฐบาลหรอก เพราะ สำหรับรัฐบาลแล้ว มันเป็นของตาย เพราไม่ว่าทำอะไร หรือ เกิดอะไรขึ้นก็ตาม รัฐบาลไม่สามารถจะหลีกเลี่ยง คำๆนี้ได้อยู่แล้ว แต่ที่ผมอยากจะรู้คือ ฝ่าย ค้าน ควร มีความรับผิดชอบอะไรบ้าง? ขณะที่รัฐบาล รับผิดชอบ ทั้งคำพูดและผลลัพธ์ของทุกนโยบายที่ตนเองวางไว้ แล้ว...
ฝ่ายค้านละ? ควรรับผิดชอบเรื่องไหน เพราะทุกวันนี้ ผมเห็นฝ่ายค้านแสนชิวๆสบายๆในการกุสรรหาเรื่องใส่ความรัฐบาล โดยไม่แสดงความรับผิดชอบอะไรสักอย่าง ทั้งๆที่ศักดิ์ศรี และเกรียติของฝ่ายค้านนั้น มีไม่แพ้รัฐบาล เผลอๆควรมีเท่าเทียมกับรัฐบาลด้วยซ้ำ แต่ทุกวันนี้ เท่าที่ผมตามดูมา คุณทำให้ฝ่ายค้าน เป็นเหมือนนักเลงชั้นสวะ ที่จ้องหาเรื่อง โดยไม่ต้องรับผิดชอบใดๆกับเรื่องที่คุณกุ...ประหนึ่ง เหมือนนักเลงที่หาเรื่อง พอเรื่องที่หาใช้ไม่ได้ ก็มักชี้หน้า พล่ามประมาณว่า ‘งวดนี้ เ_ง รอดตัวไปนัก แต่คราวหน้า ไม่รอดแน่..’
ใช่ รู้สึกเป็นแบบนี้เสมอๆ หลายครั้งที่ฝ่ายค้าน หาเรื่องรัฐบาล พอเรื่องที่กล่าวหาแป๊ก ก็จะปล่อยให้มันเงียบๆ และจะกลับมา กล่าวหาเมื่อหาเรื่องใหม่ได้ โดย แทบจะไม่คิดจะพูดถึงเรื่องราวเก่าๆเหล่านั้นแม้แต่น้อย ทั้งๆที่บางเรื่องที่คุณจุดประกายไป ได้กลายเป็นประเด็นสังคมไปแล้ว...
ประหนึ่งเหมือนโยนเรื่องพวกนั้นให้รัฐบาลเป็นผู้ตอบ พอรัฐบาลตอบได้หมด ผลลัพธิ์ออกมาว่ามันไม่จริง คุณก็มิเคยแสดงความรับผิดชอบใดๆต่อข้อกล่าวหาไม่จริงเหล่านั้นเลย อย่างที่ผมยกตัวอย่างเปรียบเทียบไป เหมือน นักเลงชั้นสวะที่วันๆจ้องจะหาเรื่องคนตลอด พอหน้าแตกก็จะทำมึนๆงงๆ กลับไป รอจังหวะใหม่แล้วออกมาหาเรื่องอีกรอบ...
เอาง่ายๆไม่ต้องยกตัวอย่างอดีตไปไกล ตัวอย่างเร็วๆนี้ก็เรื่อง ของนายเอกยุทธ์ คุณกับ พันธมิตรของคุณได้สร้างกระแสเป็นที่เรียบร้อยในสังคมไปแล้วว่า การตายของนายเอกยุทธ ต้องเกี่ยวข้องกับรัฐบาล...พอรัฐบาลเปิดโอกาส รวมทั้งเชิญให้ไปร่วมสืบคดีด้วย คุณและพวกกลับชิ่ง อ้างต่างๆนาๆ ว่า ‘มันไม่ใช่หน้าที่? ’
ไม่ใช่ครั้งแรกที่เป็นแบบนี้ แต่หลายครั้ง มากๆ ที่ฝ่ายค้านมักใช้กลยุทธ์แบบนี้...ตีกิน ทำหน้ามึน ไม่รับผิดชอบกับสิ่งที่ตัวเองได้กล่าวหาคนอื่น น้อยมากที่จะเห็นฝ่ายค้านออกมาขอโทษในสิ่งที่ตัวเองกล่าวหา...คุณเป็นฝ่ายค้านนะครับ ไม่ใช่เด็กประถม ดั่งนั้น ทุกถ้อยคำ ทุกคำพูด และ ความน่าเชื่อถือที่สังคม มีให้กับคุณมันมีไม่ยิ่งหย่อนกว่ารัฐบาลเลย...
คุณอาจจะคิดเพียงฝ่ายเดียวว่า การกระทำต่างๆของรัฐบาลนั้น ย่อมส่งผลต่อชาติ แต่คุณลืมไปว่า การกระทำต่างๆของฝ่ายค้านเองก็ส่งผลถึงชาติเช่นกัน ในยามที่คุณกล่าวหาเรื่องเท็จ ที่ไม่จริงและรุนแรง มันก็ถือว่าเป็นบ่อนทำลายชาติเช่นกัน ฉะนั้นผมอยากเรียกร้องให้ฝ่ายค้าน ต้องแสดงความรับชอบทุกครั้งที่กล่าวหา คนอื่นด้วยข้อมูลที่ผิดๆด้วย อย่าทำเนียนเงียบ เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเหมือนที่ผ่านมาเลยครับ...
(เรียกร้อง หาความรับผิดชอบกับคนอื่น ขณะที่ตัวเองยังไม่มี ผมมองว่า มันน่าละอายมากๆเลยนะครับ)