วันหยุด ..... ทานสัญญา

============================ ทางลัดพิศวง……บทที่ 1...Lost highway ============================ คนตายไปแล้วบางอย่างก็ยังอยู่ ภาจิรัตน์เหลือบตามองดุนาฬิกาบนคอนโซลของรถยนต์คู่ชีพ ขมวดคิ

“เช้าวันใหม่กับสายหมอกบางเบา” ยามเช้าที่แสนเงียบสงบ ท้องฟ้าคลุมด้วยชั้นเมฆหนาทึบ แต่ยังพอเห็นแสงแรกของวันลอดผ่านเส้นขอบฟ้า ท่ามกลางสายหมอกที่โอบล้อมภูเขาเบื้องล่าง บรรยากาศเย็นสบาย ชวนให้อ

หันไปดู เมฆมาทะมึน แล้วฝนก็ตกลงมาปรอยๆ เห็นเรือหาปลาไกลๆ ในเงาฝน มัวแต่เดินกลับไปที่รถ หาร่ม .... แป๊บเดียวจริงๆ กลายเป็นฟ้าเริ่มสว่าง อยากได้กลุ่มเรือในม่านฝน ก็เลยไม่ได้

ไปเที่ยวทางใต้มาก้อบ่อยครั้ง แต่ยังไม่เคยไปถึง "เบตง" เลย จนเมื่อปลายเดือน ตค.ที่ผ่านมาได้มีโอกาสจัด Trip ลงไปเที่ยวเบตง เลยเอาภาพมาฝากครับ Trip เริ่มจาก วันแรก กทม. - ไปพักที่ นครศรีธรรมราช

🌤️ “ท้องฟ้ากับชีวิต” 🌈 บางวัน…ท้องฟ้าก็ใสจนอยากถ่ายรูปเก็บไว้บางวัน…มันก็หม่นจนเราไม่อยากมองแต่ไม่ว่าท้องฟ้าจะเป็นแบบไหน มันก็ยังสวยในแบบของมันเสมอ — เหมือนกับชีวิตของเ

ฟ้าอึมครึมครึ้มฝนครั่นครืนครืน กลีบเมฆดื่นซ่อนซ้อนหลั่นหลายชั้น วิชชุแลบแปลบปลาบระคนกัน พลันสนั่นผ่าเปรี้ยงเสียงกังวาน ราตรีนี้เมขลายังซ่อนแก้ว อันวับแววแคล้วพ้นมือมารหาญ บันดาลรามสูรโกรธคุกคาม ขว้าง

บท 1 — หยดน้ำบนใบไม้หยดน้ำเล็ก ๆ เกาะพราวบนปลายใบมันส่องแสงวับเหมือนอัญมณี แต่ไม่มีค่าพอจะขายฉันหัวเราะกับตัวเอง—ที่เคยไล่ตามเพชรพลอยในวันพรุ่งนี้ทั้งที่ความงามของหยดน้ำตรงหน้า ก็เพียงพอจะ

ก้อนเมฆสูงตระหง่านกลางฟ้าเย็นคล้อย ดูคล้ายภูเขาใหญ่ ที่ลอยขึ้นจากความว่างเปล่า เงาทาบเข้ามาห่มคลุมหัวใจอย่างเงียบงัน ราวกับโลกทั้งใบ กำลังบรรจงบอกเล่าถึงความเหงา ที่ไม่จำเป็นต้องมีคำพูดใด ๆ ท้องฟ้าไม