หลังจากที่เคยแอนตี้ซีรีย์สุภาพบุรุษจุฑาเทพ หมั่นไส้ที่โปรโมตกันเหลือเกิน โดยเฉพาะช่วงที่มีภารกิจอะไรซักอย่างที่มาฝึกฝนให้เป็นสภาพบุรุษอ้ะ คิดอยู่ในใจว่า นี่มันอะไรแว๊ ไร้สาระที่สุด เคยเปิดดูอยู่วันนึงที่มีบุ๊คโกะมาเป็นแขกรับเชิญ ปิดทีวีแทบไม่ทัน มันช่าง non sense สิ้นดี
หลังคุณชายธราธรออกอากาศได้ข่าวว่า Rating น้อยมาก รู้สึกสะใจ เดี๋ยวต้องโดนตัดจบแน่
พอคุณชายปวรรุจออกอากาศได้ข่าวว่า Rating ขึ้นมา รู้สึกแปลกใจ เพราะโป๊ปไม่ค่อยมีฐานแฟนคลับมากนัก จะดังได้ไง
พอคุณชายพุฒิภัทรออกอากาศได้ข่าวว่า Rating กระฉูด รู้สึกตกใจ เกิดกระแสเจมส์ จิ ฟีเวอร์
----------ณ จุดนี้เอง ข้าพเจ้าอดรนทนไม่ไหว ไปขอยืมหนังสือเพื่อนมาอ่านแบบยกชุด-----------
หลังจากอ่านจนครบหมดทุกเล่มจึงพบแก่นแท้ของเรื่องที่ว่า "ห้าสิงห์จุฑาเทพ เราจะไม่มีวันทิ้งกัน" เลยเข้าใจแล้วว่าทำไมช่อง 3 ถึงคิดจะสร้างซีรีย์เรื่องนี้ และจากที่อ่านชอบคุณชายรัชชานนท์ที่สุด เพราะ Theme ของเรื่องมันต่างออกไป น่าสนใจมว๊าก บอกกับตัวเองว่ายังไงก็ต้องดู ถึงแม้ว่าพระเอกจะดูแข็งโป๊กขนาดนั้น หรือโดนกลืนกลบจนมิดเมื่ออยู่กับคุณชายคนอื่นขนาดไหนฉันก็จะดูเพราะอยากเห็นสร้อยฟ้า
เมื่อคุณชายพุฒิภัทรจบ ฉันก็ตั้งหน้าตั้งตารอคุณชายรัชชานนท์ออกอากาศ และตั้งแต่วันนั้น จนถึงวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ฉันยังไม่พลาดซักตอน ถึงขั้นที่ว่าโฆษณามา ก็ยังไม่ลุกไปไหน (แอบคิดในใจเหมือนกันว่า จบเรื่องนี่ฉันจะเป็นนิ่วไหมเนี่ย?) นอกจากจะชอบละคนแล้ว ยังพาลชื่นชอบไปถึงนักแสดงด้วย
แต้วไม่ต้องพูดถึง เธอสุโค่ยมาก
เต้ย(บักจ่อย) ตอนนี้เธอกลายเป็นมือวางอันดับ 1 ในการโขมยซีนสำหรับฉันไปแล้ว
บอม >////< นี่เธอไปอยู่ที่ไหนมา ทำไมเพิ่งมาแสดงตัวว่าเธอช่างน่ารัก มุ้งมิ้ง ขี้อ้อน โอ็ย!บรรยายไม่ถูก
เหล่าพี่น้องจุฑาเทพ และคุณย่าทั้ง 2 ก็ทำให้ฉันรู้สึกรักและผูกพันมากมาย
เมื่อรู้ตัวว่าชื่นชอบถึงขั้นตลั่งไคล้ ก็เลยไปค้นหาคลิปเก่าๆมาดู ไอ้รายการที่เคยถูกค่อนขอดว่า non sense หน่ะนะ ตอนฉันเปิดดูอีกครั้ง ฉันนั่งยิ้มราวกับเป็นคนสติไม่ค่อยดี ไปนั่งดูคุณชายธราธร/ปวรรุจ/พุฒิภัทร ย้อนหลัง นอนดึกนอนดื่น สิวขึ้น กรดไหลย้อนถามหา แต่มันช่างมีความสุขยิ่งนัก
อย่างงี้เรียกว่ารักรึเปล่า???
แล้วคนอื่นๆหล่ะ มีอาการอย่างไรกันบ้างคะ
อาการเพ้อ หลังหลงรักซีรีย์คุณชายอย่างเป็นทางการ
หลังคุณชายธราธรออกอากาศได้ข่าวว่า Rating น้อยมาก รู้สึกสะใจ เดี๋ยวต้องโดนตัดจบแน่
พอคุณชายปวรรุจออกอากาศได้ข่าวว่า Rating ขึ้นมา รู้สึกแปลกใจ เพราะโป๊ปไม่ค่อยมีฐานแฟนคลับมากนัก จะดังได้ไง
พอคุณชายพุฒิภัทรออกอากาศได้ข่าวว่า Rating กระฉูด รู้สึกตกใจ เกิดกระแสเจมส์ จิ ฟีเวอร์
----------ณ จุดนี้เอง ข้าพเจ้าอดรนทนไม่ไหว ไปขอยืมหนังสือเพื่อนมาอ่านแบบยกชุด-----------
หลังจากอ่านจนครบหมดทุกเล่มจึงพบแก่นแท้ของเรื่องที่ว่า "ห้าสิงห์จุฑาเทพ เราจะไม่มีวันทิ้งกัน" เลยเข้าใจแล้วว่าทำไมช่อง 3 ถึงคิดจะสร้างซีรีย์เรื่องนี้ และจากที่อ่านชอบคุณชายรัชชานนท์ที่สุด เพราะ Theme ของเรื่องมันต่างออกไป น่าสนใจมว๊าก บอกกับตัวเองว่ายังไงก็ต้องดู ถึงแม้ว่าพระเอกจะดูแข็งโป๊กขนาดนั้น หรือโดนกลืนกลบจนมิดเมื่ออยู่กับคุณชายคนอื่นขนาดไหนฉันก็จะดูเพราะอยากเห็นสร้อยฟ้า
เมื่อคุณชายพุฒิภัทรจบ ฉันก็ตั้งหน้าตั้งตารอคุณชายรัชชานนท์ออกอากาศ และตั้งแต่วันนั้น จนถึงวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ฉันยังไม่พลาดซักตอน ถึงขั้นที่ว่าโฆษณามา ก็ยังไม่ลุกไปไหน (แอบคิดในใจเหมือนกันว่า จบเรื่องนี่ฉันจะเป็นนิ่วไหมเนี่ย?) นอกจากจะชอบละคนแล้ว ยังพาลชื่นชอบไปถึงนักแสดงด้วย
แต้วไม่ต้องพูดถึง เธอสุโค่ยมาก
เต้ย(บักจ่อย) ตอนนี้เธอกลายเป็นมือวางอันดับ 1 ในการโขมยซีนสำหรับฉันไปแล้ว
บอม >////< นี่เธอไปอยู่ที่ไหนมา ทำไมเพิ่งมาแสดงตัวว่าเธอช่างน่ารัก มุ้งมิ้ง ขี้อ้อน โอ็ย!บรรยายไม่ถูก
เหล่าพี่น้องจุฑาเทพ และคุณย่าทั้ง 2 ก็ทำให้ฉันรู้สึกรักและผูกพันมากมาย
เมื่อรู้ตัวว่าชื่นชอบถึงขั้นตลั่งไคล้ ก็เลยไปค้นหาคลิปเก่าๆมาดู ไอ้รายการที่เคยถูกค่อนขอดว่า non sense หน่ะนะ ตอนฉันเปิดดูอีกครั้ง ฉันนั่งยิ้มราวกับเป็นคนสติไม่ค่อยดี ไปนั่งดูคุณชายธราธร/ปวรรุจ/พุฒิภัทร ย้อนหลัง นอนดึกนอนดื่น สิวขึ้น กรดไหลย้อนถามหา แต่มันช่างมีความสุขยิ่งนัก
อย่างงี้เรียกว่ารักรึเปล่า???
แล้วคนอื่นๆหล่ะ มีอาการอย่างไรกันบ้างคะ