ลาออกจากงานประจำมาทำธุรกิจ

บอกตรงๆว่า มีอยู่ 2 แนวทางหลัก คือ 1.ทำงานกินเงินเดือนไป (หาช่องทางตามสายงานหากินไป หรือ ขยับไปตำแหน่งสูงขึ้น หากิน(นอกระบบหรืองานนอก)ไป เรียนรู้จากลูกค้า คนรอบข้าง ว่าเค้าเจ๊งหรือสำเร็จเพราะอะไร เก็บเงินเยอะๆสำรองไว้
2.ออกมาทำเอง ทำอะไรก็ได้ แต่ควรคิดไว้ก่ิอนเลยนะว่า เจ๊งรับได้ สู้ใหม่ได้ อาจะใช้เวลานาน อย่าได้คิดไปเทียบกับรายได้กับงานประจำที่เคยทำ เพราะบางครั้งที่เราเริ่มธุรกิจ มันจะไม่ดีตั้งแต่ต้น
ถ้าคุณอายุน้อย ไม่ต้องรับภาระไีรมาก รับความเสี่ยงได้ มีครอบครัวพอsupport ได้เด้านการเงิน และใจรักธุรกิจของตัวเอง แนะนำว่า ลุยเลยครับ อย่าไปเสียเวลามากกว่านี้ และอย่าไปนึกย้อนถึงรายได้(ผมเห็นมาหลายคน ทำงานดีๆแก่ขึ้นๆ เงินเดือนมันสูง สุดท้ายมันจะตัน และนั่นมันจะทำให้คุณไม่กล้าออกมาเลย เพราะจะเสียดายเงินเดือนและอายุงานมาก ส่วนตัวผมมันรู้สึกว่ามันเป็นกับดักเงินเดือน) ถ้าจะออกมาก็เตรียมตัวและใจ(สำคัญที่สุด) คุณอาจจะไม่มีเวลาส่วนตัว วันหยุดเหมือนชาวบ้าน เพราะถ้าคุณไม่ทำ คุณไม่ได้อะไร นั่นถึงบอกว่า คุณต้องมีใจรักในการเจ้าของกิจการด้วยนะ ผมเชื่อว่า ถึงจะล้มเหลว ก็อย่าล้มเลิก ปรับเปลี่ยนปรุงกิจการเก่าหรือใหม่ขึ้นมาได้ แต่พื้นฐานส่วนใหญ่ของกิจการส่วนตัวจะคล้ายๆกัน วันนึงคุณมองย้อนกลับคุณจะเห็นเองว่า คุณได้ผ่านมาแล้ว กับขณะที่บางคนเงินเดือนสูง อายุมากอาจจะโดนรีไทร์ แล้วค่อยมาคิดเรื่องนี้ กลุ่มนี้มีเยอะ และส่วนใหญ่ก็จะมีภาระครอบครัวมากมาย บางคนลาออกก็ไม่ได้
ส่วนตัวผม  เริ่มตั้งแต่อายุน้อยๆ เรียนผิดเรียนถูกมาตลอด(ช่วงนี้แล้วแต่คนว่าจะใช้เวลานานไหม) อดหอมรอมเงิน ไม่ได้เที่ยวไม่ไ่ด้ใช้ไหนเลยเป็นปีๆ เพื่อนๆห่างหายไป เราบ้าแต่งาน เพราะอย่างที่บอกเราไม่ทำแล้วจะเอาอะไรกิน งานหนักเบาทำหมด มีลูกน้องรู้เค้ารู้เราหมด รายได้่แล้วแ่ต่คน แล้วแต่จังหวะชีวิตด้วย เพื่อนผมทำงานให้บริษัทแทบตาย โดนเด้งออกมา แก่แล้วไม่รู้จะทำอะไร ไปสมัครงานใหม่ เค้าก็ไม่รับ เพราะอายุมาก และอัตราเงินที่ขอมันสูงมาก(ทั้งๆที่เป็นเท่ากับระดับเงินเดือนที่เก่า) ภาระเยอะลูกเต้าต้องเรียนหนังสือแพงๆ หาทางออกไม่เจอ ลงหุ้นลงหวยหมดตัวไปเยอะ สุดท้ายขายหมูปิ้ง ขายน้ำที่คลองถม ผมช่วยและแนะนำไปหลายปี เริ่มอยู่ตัว เิริ่มขยับขยายทำอย่างอื่นดูบ้าง
อย่างที่บอก มันไม่มีอะไีร 100% มันอยู่ที่ใจคุณล้วนๆ(เงินน้อยก็ทำน้อยแต่พอตัวครับ แต่โลภมากทำเกินตัว)