พิมพ์เสร็จแล้วหายไปไหน งงกับพันทิปโฉมใหม่จริงค่ะ
ท่านผู้มีเมตตากรุณาช่วยเขียนเป็นภาษาอังกฤษทีค๊ะ ไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไร และใช้คำไหน
อยากเขียนเป็นภาษาอังกฤษตอนไปสัมภาษณ์ยูเอส ซิติเซ่น อ่ะคะ
เริ่มเลยนะคะ
" วันนั้นฉันรู้สึกตื่นเต้นและกลัวตอบคำถามไม่ได้เพราะภาษาอังกฤษก็ไม่แข็งแรง ในจดหมายระบุเวลา
2.00 pm คือเวลาสัมภาษณ์ แล้วฉันก็ไปถึงที่ทำการประมาณ บ่ายโมง เข้าคิวได้ห้องเบอร์4 ห้องสัมภาษณ์มีประมาณ สี่ห้อง
ห้องเบอร์1-3 ฉันมองเห็นทุกคนออกมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส แม้แต่พระจากวัดไทย เวลานัดบ่ายสาม
ท่านก็เข้าไป ประมาณ5 นาที แล้วออกมา ฉันถามท่านว่า "อาจารย์ข้อสอบยากไหม" ท่านตอบว่า" ถามแค่คำเดียว"
แบบนี้ค่อยสบายหน่อย ฉันก็สังเกตุคนที่มากสัมภาษณ์ต่างคนต่างมีความสุข ยกเว้นคนที่ออกมาจากห้องเบอร์สี่
ดูหน้าจ๋อยทุกคน
เวลาผ่านไปประมาณบ่ายสี่โมง ยามสังเกตุเห็นฉันนั่งอยู่นานมาก จึงเข้าไปถามห้องเบอร์สี่ และฉันก็ได้รับคำตอบ
ให้รอหน่อย อีกประมาณ4.30 ยามก็เข้าไปถามอีก ฉันก็ได้คำตอบเช่นเดิม ฉันนั่งหัวโด่อยู่คนเดียวจนทุกคนกลับบ้านหมด
เกือบห้าโมงเย็น เจ้าหน้าที่ห้องเบอร์สี่จึงออกมาเรียกฉันเข้าไป
พอฉันเข้าไปแทนที่จะทดสอบความรู้ฉันกลับนั่งทำงานงกๆ เขียนอะไรโน่นนี่ไปเรื่อย และก็ชวนฉันคุย ถามโน่นถามนี่
ถามเรื่องส่วนบ้าง จู่ก็ถามข้อสอบขึ้นมา และฉันก็ตอบได้ จากนั้นก็ถามเรื่องไร้สาระไปเรื่อยเปลื่่อย แล้วก็ถามข้อสอบขึ้นมา
ถามหลายๆข้อติดกันเป็นพืด ฉันก็ตอบได้ทั้งหมด แล้วฉันก็มองดูสีหน้าเธอประมาณว่า "อ้อ

แน่มาก ตอบคำถามกรูได้"
ลักษณะผู้หญิงคืนนี้อายุประมาณห้าสิบกว่าๆ ดูลักษณะชาตินิยม "Kuเป็นเจ้าของประเทศ เมิงมาจากไหน" ถ้าเปรียบเทียบกับ
คนทำงานในเมืองไทยก็นสามารถาว๊ากใส่ใครก็ได้ประมาณนั้น"
ท่านผู้ใจบุญกรูณาช่วยเขียนภาษาอังกฤษหน่อยค๊า
ท่านผู้มีเมตตากรุณาช่วยเขียนเป็นภาษาอังกฤษทีค๊ะ ไม่รู้จะเริ่มต้นอย่างไร และใช้คำไหน
อยากเขียนเป็นภาษาอังกฤษตอนไปสัมภาษณ์ยูเอส ซิติเซ่น อ่ะคะ
เริ่มเลยนะคะ
" วันนั้นฉันรู้สึกตื่นเต้นและกลัวตอบคำถามไม่ได้เพราะภาษาอังกฤษก็ไม่แข็งแรง ในจดหมายระบุเวลา
2.00 pm คือเวลาสัมภาษณ์ แล้วฉันก็ไปถึงที่ทำการประมาณ บ่ายโมง เข้าคิวได้ห้องเบอร์4 ห้องสัมภาษณ์มีประมาณ สี่ห้อง
ห้องเบอร์1-3 ฉันมองเห็นทุกคนออกมาด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส แม้แต่พระจากวัดไทย เวลานัดบ่ายสาม
ท่านก็เข้าไป ประมาณ5 นาที แล้วออกมา ฉันถามท่านว่า "อาจารย์ข้อสอบยากไหม" ท่านตอบว่า" ถามแค่คำเดียว"
แบบนี้ค่อยสบายหน่อย ฉันก็สังเกตุคนที่มากสัมภาษณ์ต่างคนต่างมีความสุข ยกเว้นคนที่ออกมาจากห้องเบอร์สี่
ดูหน้าจ๋อยทุกคน
เวลาผ่านไปประมาณบ่ายสี่โมง ยามสังเกตุเห็นฉันนั่งอยู่นานมาก จึงเข้าไปถามห้องเบอร์สี่ และฉันก็ได้รับคำตอบ
ให้รอหน่อย อีกประมาณ4.30 ยามก็เข้าไปถามอีก ฉันก็ได้คำตอบเช่นเดิม ฉันนั่งหัวโด่อยู่คนเดียวจนทุกคนกลับบ้านหมด
เกือบห้าโมงเย็น เจ้าหน้าที่ห้องเบอร์สี่จึงออกมาเรียกฉันเข้าไป
พอฉันเข้าไปแทนที่จะทดสอบความรู้ฉันกลับนั่งทำงานงกๆ เขียนอะไรโน่นนี่ไปเรื่อย และก็ชวนฉันคุย ถามโน่นถามนี่
ถามเรื่องส่วนบ้าง จู่ก็ถามข้อสอบขึ้นมา และฉันก็ตอบได้ จากนั้นก็ถามเรื่องไร้สาระไปเรื่อยเปลื่่อย แล้วก็ถามข้อสอบขึ้นมา
ถามหลายๆข้อติดกันเป็นพืด ฉันก็ตอบได้ทั้งหมด แล้วฉันก็มองดูสีหน้าเธอประมาณว่า "อ้อ
ลักษณะผู้หญิงคืนนี้อายุประมาณห้าสิบกว่าๆ ดูลักษณะชาตินิยม "Kuเป็นเจ้าของประเทศ เมิงมาจากไหน" ถ้าเปรียบเทียบกับ
คนทำงานในเมืองไทยก็นสามารถาว๊ากใส่ใครก็ได้ประมาณนั้น"