เราคบกับแฟนมา9ปีค่ะ แต่แต่งงานกันมาแล้ว3ปีช่วงก่อนแต่งงานแฟนได้ซื้อบ้านไว้เป็นเรือนหอของเราแต่ช่วงนั้นพี่น้องของแฟนเค้ามีปัญหาพอดี. แฟนก็เลยให้พี่น้องของเค้ามาอยู่กับเราไปก่อนเราก็okไม่เป็นไร คิดว่าเดี๋ยวถ้าพี่น้องเค้าแต่งงานมีครอบครัวเดี๋ยวก็คงย้ายออกไปมั้ง ก็อยู่กันเรื่อยมาจนกระทั่งน้องสาวของแฟนแต่งงานไปและก็ย้ายออกไปอยู่กับแฟนเค้า ทีนี้ก็เหลือพี่ชายของเค้าอีก1คนเราก็คิดว่า เออคงไม่นานมั้งเดี๋ยวเค้าก็คงแต่งงานกับแฟนเค้าแหละ. สักพักเวลาผ่านไปก็มีพี่ชายแฟนย้ายมาอยู่ด้วยอีก1คนซึ่งเราไม่เคยทราบเลยว่าเค้าจะมาอยู่กับเรานะ มารู้ก็ตอนที่เห็นเค้าย้ายของมาอยู่ที่บ้านแล้ว ถามแฟนๆก็บอกว่าเค้ามาอยู่ไม่นานหรอกคงสักพักนึง. เราก็ok ไม่เป็นไรก็อยู่กันมาเรื่อยๆไม่เคยมีปัญหาอะไร. จนมาวันนี้เรามีลูก ตอนนี้ลูกเราก็จะขวบแล้ว เราถามแฟนว่าเมื่อไหร่เราจะได้อยู่กันแบบ3คน พ่อแม่ลูก สักที เพราะเราไม่เห็นว่าพี่ๆของแฟนเค้าจะขยับขยายหาที่หาทางเลย คุยกับแฟนๆก็บอกหนักใจค่ะ เพราะว่าเค้าก็เป็นพีชายจะพูดจะคุยก็เกรงใจอยู่แถมเค้ายังบอกว่าแม่เค้าบอกเป็นพี่น้องกันก็ให้ดูแลช่วยเหลือกันไปก่อน ก่อนหน้านี้เราไม่เคยมีปัญหาอะไรนะคะ แต่นี่มันจะ3-4ปีแล้วยังไม่มีวี่แววว่าเค้าจะหาที่ทางกันเลย. เราผิดมั๊ยคะที่อยากจะมีชีวิตครอบครัวแบบคนอื่นเค้ามั่งอยู่แบบพ่อแม่ลูก ทุกวันนี้เลิกงานมาก็ขึ้นห้องนอนเลย ไม่เคยได้มาคุย นั่งเล่นดูทีวีห้องรับแขกเลย บ้านที่อยู่ทุกวันนี้มีความรู้สึกเหมือนอยู่หอค่ะ ทำงานเสร็จปุ๊ป เข้าห้องเลย มันเป็นความรู้สึกแบบบอกไม่ถูกอ่ะคะเหมือนไม่ใช่บ้านเรา บางทีก็นึกน้อยใจค่ะว่าผ่อนบ้านเดือนนึง20000 ทำงานกว่าจะกลับก็มืดคำ่ไม่มีเวลาไปออกกำลังกาย ฟิตเนสเหมือนคนอื่นเค้า พี่ชายเค้าไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเลย. งานบ้านเราทำเองหมด บางทีก็น้อยใจแต่ทำอะไรไม่ได้. ตกเย็นมาพี่ชายเค้าไปเล่นฟิตเนสชีวิตไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเลย แต่เรากับแฟนต้องทำงานกันงกๆๆๆ. เขียนระบายมาเยอะมากเพราะไม่รู้จะปรึกษาใครดี. ใครมีปัญหาเหมือนเราบ้างคะแล้วเราควรจะทำยังไงดีค่ะ
ปัญหาครอบครัวที่ไม่ได้มีปัญหาที่เรา2คน ขอคำปรึกษาค่ะ