ต้องบอกก่อนว่าครอบครัวเราไม่ได้รวย แค่มีกินมีใช้อย่างสุขสบาย อยากซื้ออะไรก็ซื้อโดยไม่ต้องคิดคำนวณอะไรเท่าไหร่ เราเองเกิดมาในครอบครัวที่ไม่เคยขาด ส่วนสามีเกิดมาในครอบครัวที่ไม่เคยมี ขาดแคลนมาตลอดจนกระทั่งทำงานหาเงินได้ด้วยตัวเอง มันอาจจะเป็นแรงผลักดันทำให้เค้าต้องการไปถึงจุดที่สูงไปเรื่อยๆ ...
เรากับสามีตอนนี้อายุ 33 ปีเท่ากัน มีบ้าน มีรถ มีธุรกิจครอบครัวที่ก้าวหน้าขึ้นเรื่อยๆ มีทรัพย์สินที่เป็นพื้นฐานชีวิตอย่างที่หลายๆ คนต้องการ มีลูกๆ ที่กำลังน่ารัก ตามความเห็นของเราก็คือ เท่านี้เราก็มีความสุข ไม่อยากได้อะไรไปมากกว่านี้ แต่ความคิดของสามี อยากจะมีอยากจะได้ไม่มีที่สิ้นสุด ที่เราคิดแบบนี้เพราะว่า ยิ่งต้องการหาเงินให้มากขึ้นเท่าไร เวลาที่มีให้ครอบครัวก็น้อยลง ความเครียดมากขึ้น ในครอบครัวขาดการสื่อสาร ทำให้ทะเลาะกันมากขึ้นในเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง ซึ่งแต่ก่อนไม่ค่อยจะมี
เมื่อคืนสามีเอา year plan มาวางแผนอีกแล้ว เราก็เลยพูดว่า "พอเถอะ ที่เรามีอยู่นี่ก็สุขสบายกันแล้ว อยากใช้ชีวิตแบบพอเพียงเหมือนเมื่อก่อน เพราะว่ามันมีความสุขมากกว่าปัจจุบันนะ" สามีเราเงียบ สักพักก็พูดว่า "โอเค งั้นทรัพย์สินที่มีอยู่เราคงพอกันแล้ว ต่อไปตั้งหน้าตั้งตาหาทรัพย์สินไว้เป็นสมบัติลูกละกันนะ" เราก็ไม่รู้จะพูดยังไงต่อ ตกลงเธอเข้าใจในสิ่งที่เราสื่อความหมายมั้ยเนี่ย??????
ที่มาระบายก็คืออยากจะรู้ความคิดของผู้นำครอบครัวบ้านอื่นค่ะว่าเค้าต้องวางแผนชีวิตอะไรกันมากมายแค่ไหน รึว่าเราจะแปลกไปกว่าคนอื่น บางทีก็คิดว่าตัวเองประหลาดอยู่เหมือนกันนะคะ ใครๆ ก็คงอยากได้อยากมีทรัพย์สมบัติ แต่เราอยากมีความสุขมากกว่า^_^
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ
อยากรู้ว่า..เมื่อไหร่เธอถึงจะพอ????
เรากับสามีตอนนี้อายุ 33 ปีเท่ากัน มีบ้าน มีรถ มีธุรกิจครอบครัวที่ก้าวหน้าขึ้นเรื่อยๆ มีทรัพย์สินที่เป็นพื้นฐานชีวิตอย่างที่หลายๆ คนต้องการ มีลูกๆ ที่กำลังน่ารัก ตามความเห็นของเราก็คือ เท่านี้เราก็มีความสุข ไม่อยากได้อะไรไปมากกว่านี้ แต่ความคิดของสามี อยากจะมีอยากจะได้ไม่มีที่สิ้นสุด ที่เราคิดแบบนี้เพราะว่า ยิ่งต้องการหาเงินให้มากขึ้นเท่าไร เวลาที่มีให้ครอบครัวก็น้อยลง ความเครียดมากขึ้น ในครอบครัวขาดการสื่อสาร ทำให้ทะเลาะกันมากขึ้นในเรื่องที่ไม่เป็นเรื่อง ซึ่งแต่ก่อนไม่ค่อยจะมี
เมื่อคืนสามีเอา year plan มาวางแผนอีกแล้ว เราก็เลยพูดว่า "พอเถอะ ที่เรามีอยู่นี่ก็สุขสบายกันแล้ว อยากใช้ชีวิตแบบพอเพียงเหมือนเมื่อก่อน เพราะว่ามันมีความสุขมากกว่าปัจจุบันนะ" สามีเราเงียบ สักพักก็พูดว่า "โอเค งั้นทรัพย์สินที่มีอยู่เราคงพอกันแล้ว ต่อไปตั้งหน้าตั้งตาหาทรัพย์สินไว้เป็นสมบัติลูกละกันนะ" เราก็ไม่รู้จะพูดยังไงต่อ ตกลงเธอเข้าใจในสิ่งที่เราสื่อความหมายมั้ยเนี่ย??????
ที่มาระบายก็คืออยากจะรู้ความคิดของผู้นำครอบครัวบ้านอื่นค่ะว่าเค้าต้องวางแผนชีวิตอะไรกันมากมายแค่ไหน รึว่าเราจะแปลกไปกว่าคนอื่น บางทีก็คิดว่าตัวเองประหลาดอยู่เหมือนกันนะคะ ใครๆ ก็คงอยากได้อยากมีทรัพย์สมบัติ แต่เราอยากมีความสุขมากกว่า^_^
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ