อาจจะเป็นปัญหาที่ไม่ใหญ่มากสำหรับคนอื่น แต่สำหรับผมมันเป็นปัญหาหนักหนาและเรื้อรังมากครับ
ผมสมัครงานและได้เข้าทำงานมา 3 แห่ง แต่ผมไม่ผ่านโปร ทั้ง 3 แห่งติดๆ กัน
สาเหตุการไม่ผ่านโปรของผม คือ ผมเข้ากับเพื่อนร่วมงานไม่ได้
ลักษณะนิสัยและบุคลิกส่วนตัวของผม
- ผมเป็นคนที่เงียบๆ ขี้เกรงใจนิดๆ และผมจะคุยก็ต่อเมื่อมีคนชวนผมคุย แต่จะไม่ไปเจ๊าะแจ๊ะหรือคุยเล่นกับใครมากนัก (ถ้าไม่สนิท)
- มีโลกส่วนตัวบ้างบางครั้ง เช่น วันนี้ผมอยากกินข้าวที่โต๊ะทำงานคนเดียว หรือ อยากนัดกินข้าวกับเพื่อนที่ทำงานแถวโซนเดียวกันตอนเที่ยงเป็นครั้งคราว จึงทำให้ต้องปฏิเสธการกินข้าวกับเพื่อนร่วมงานใหม่บ้าง
- ตอนผมทำงานผมจะตั้งใจทำงานอยู่เงียบๆ ใช้ความคิด เคร่งขรึม เอาจิงเอาจัง อาจจะดูซีเรียสบ้าง
- ผมเป็นคนหน้านิ่งๆ ไม่ยิ้มเรื่อยเปื่อย ถ้าใครยิ้มให้ผม ผมก็ยิ้มกลับ บางทีผมยิ้มให้เค้าก่อนเค้าก็ไม่ยิ้มกลับ
จนบางครั้ง ตกลงผมจะต้องยิ้มหรือไม่ยิ้มให้ดี
สรุป
ผมไม่ผ่านโปร เพราะเรื่องการไม่มีมนุษย์สัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนร่วมงานมากกว่าการประเมินผลการทำงาน
ทั้งที่ผม มาทำงานทุกวัน ตั้งใจทำงาน มาตรงเวลา แต่สมัยนี้เค้าให้ความสำคัญกับการเข้ากับเพื่อนร่วมงานมากกว่าหรืออย่างไร
ซึ่งผมก็พยายามปรับตัวแล้ว แต่บางครั้งผมก็อยากมีโลกส่วนตัวบ้าง ผมโตแล้ว ผมต้องแคร์สายตาเพื่อนร่วมงานมากมายซักแค่ไหนครับ
ผมถึงจะเข้ากับเพื่อนร่วมงานได้ ผมรู้สึกเหนื่อยจังครับ สำหรับผมมันไร้สาระนะ แต่ในสายตาคนอื่นผมไม่รู้ครับ
ตกลงผมมาทำงานเค้าซื้อเวลาของผม และซื้อความเป็นตัวตนของผมด้วยหรอครับ
และสุดท้ายทำไมการผ่านโปรมันถึงยากเย็นสำหรับผมนัก
ผมมีปัญหาในการเข้าสังคมกับเพื่อนร่วมงานครับ
ผมสมัครงานและได้เข้าทำงานมา 3 แห่ง แต่ผมไม่ผ่านโปร ทั้ง 3 แห่งติดๆ กัน
สาเหตุการไม่ผ่านโปรของผม คือ ผมเข้ากับเพื่อนร่วมงานไม่ได้
ลักษณะนิสัยและบุคลิกส่วนตัวของผม
- ผมเป็นคนที่เงียบๆ ขี้เกรงใจนิดๆ และผมจะคุยก็ต่อเมื่อมีคนชวนผมคุย แต่จะไม่ไปเจ๊าะแจ๊ะหรือคุยเล่นกับใครมากนัก (ถ้าไม่สนิท)
- มีโลกส่วนตัวบ้างบางครั้ง เช่น วันนี้ผมอยากกินข้าวที่โต๊ะทำงานคนเดียว หรือ อยากนัดกินข้าวกับเพื่อนที่ทำงานแถวโซนเดียวกันตอนเที่ยงเป็นครั้งคราว จึงทำให้ต้องปฏิเสธการกินข้าวกับเพื่อนร่วมงานใหม่บ้าง
- ตอนผมทำงานผมจะตั้งใจทำงานอยู่เงียบๆ ใช้ความคิด เคร่งขรึม เอาจิงเอาจัง อาจจะดูซีเรียสบ้าง
- ผมเป็นคนหน้านิ่งๆ ไม่ยิ้มเรื่อยเปื่อย ถ้าใครยิ้มให้ผม ผมก็ยิ้มกลับ บางทีผมยิ้มให้เค้าก่อนเค้าก็ไม่ยิ้มกลับ
จนบางครั้ง ตกลงผมจะต้องยิ้มหรือไม่ยิ้มให้ดี
สรุป
ผมไม่ผ่านโปร เพราะเรื่องการไม่มีมนุษย์สัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนร่วมงานมากกว่าการประเมินผลการทำงาน
ทั้งที่ผม มาทำงานทุกวัน ตั้งใจทำงาน มาตรงเวลา แต่สมัยนี้เค้าให้ความสำคัญกับการเข้ากับเพื่อนร่วมงานมากกว่าหรืออย่างไร
ซึ่งผมก็พยายามปรับตัวแล้ว แต่บางครั้งผมก็อยากมีโลกส่วนตัวบ้าง ผมโตแล้ว ผมต้องแคร์สายตาเพื่อนร่วมงานมากมายซักแค่ไหนครับ
ผมถึงจะเข้ากับเพื่อนร่วมงานได้ ผมรู้สึกเหนื่อยจังครับ สำหรับผมมันไร้สาระนะ แต่ในสายตาคนอื่นผมไม่รู้ครับ
ตกลงผมมาทำงานเค้าซื้อเวลาของผม และซื้อความเป็นตัวตนของผมด้วยหรอครับ
และสุดท้ายทำไมการผ่านโปรมันถึงยากเย็นสำหรับผมนัก