เหตุเกิดขึ้นเมื่อเช้านี้ลูกสาวต้องไปเข้าค่ายต่างจังหวัดโดยทางโรงเรียนได้นัดหมายให้พร้อมกัน 7.00น. แต่มีเหตุบางอย่างบนท้องถนน (มันไม่เป็นสิ่งที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นแต่มันสุดวิสัยที่ต้องอ้อมรถโดยใช้เวลาเกือบ 1 ชม.โดยไม่นิดว่าจะติดมาก) ซึ่งนักเรียนพร้อมคณะครูในรถทั้ง 6 คันรถบัส พร้อมรถเจ้าหน้าที่นำทางอีก 1 คัน ต้องรอ ในขณะเดียวกันเราหาวิถีทางให้ลูกไปให้ทันโดยจะให้ขึ้นมอเตอร์ไซด์นั่งไปก่อน..แต่ขณะเวลานั้นทุกคันมีผู้โดยสาร เรามองเห็นทางเข้าห้างขวามือแต่เราไปไม่ได้เพราะรถติดมาก ..เราเปิดไฟขอทางซึ่งอีก100 ม. สามารถเลี้ยวขวาเข้าห้างเป็นจุดนัดหมาย..แต่ตำรวจซึ๋งยืนทำหน้าที่อยู่ตรงนั้นได้เรียกให้เราหยุดรถห้ามไม่ให้เลี้ยวขวา และยืนว่าคุณขับรถแบบนี้ทำให้รถติด(พวกคุณขับแบบนี้ทำให้รถติดถ้าไม่มีพวกผมแล้วคุณจะรู้) เรายกมือไหว้คุณตำรวจและบอกว่า''ขอความกรุณาเหอะเพราะลูกจะไปเข้าค่ายอีกทั้งรถกำลังจะออกไม่อยากนั้นต้องตกรถ'' โดยตำรวจได้พูดกลับด้วยเสียงดังว่า " ผมให้คุณเลือกเอาว่าจะเอาใบสั่ง หรือ คุณจะเลี้ยวรถออกซ้ายไป " โดยยืนยันไม่ให้เราเลี้ยวขวาเข้าไปส่งลูก เราเลยต้องตัดสินใจว่า งั้นดิฉันขอเลือกใบสั่งแล้วกันเพื่อที่จะได้เลี้ยวขวาไปส่งลูกได้ทัน แต่...คุณตำรวจใช่ว่าเราเลือกที่จะเอาใบสั่งแล้วก็จะให้เราเลี้ยวขวาเข้าห้างเพื่อส่งลูกขึ้นรถ ..เราต้องตัดสินใจเปิดประตูให้ลูกลงกลางถนนพร้อมลากกระเป๋าลงจากรถแล้ววิ่งไปข้ามถนนเข้าห้างอีก 100 ม.เพื่อที่จะได้ทันขึ้นรถ..และในขณะเดียวกันเราผู้เป็นแม่ย่อมนึกถึงความปลอดภัยของลูกเพราะระหว่างที่ลูกต้องข้ามถนนแล้วเดินเข้าห้างซึ่งมีรถวิ่งไปมา ทั้งเข้าและออกจากห้าง จำนวนมาก เราโทรแจ้งครูประจำรถว่าลูกสาวกำลังเดินเข้าไปแล้วฝากช่วยดูด้วย อีกทั้งโชดดีที่ผู้ปกครองเพื่อนลูกสาวได้ออกมายืนรอทางเข้าห้างและช่วยลากกระเป๋าให้ แต่ในขณะเดียวกันตำรวจจราจรท่านนั้นยังไม่ล่ะ ปากที่จะว่ากล่าวตักเตือนเราโดยขณะนั้นดิฉันไม่อยากเถียงเพราะใจอยู่ที่ลูกและมองตามรถที่วิ่งผ่านจนกระทั้งถึงคันที่ลูกนั่งผ่านมา..ถึงได้ฟังคุณตำรวจต่อจากนั้นเค้าก็บอกว่าคุณไม่ต้องเลื่อนรถไปไหนแล้วจอดตรงกลางถนนและให้รอใบสั่ง แต่ในขณะเดียวกันรถยิ่งติดมากกว่าเดิมเพราะรถเราจอดกลางถนนตรงรถซึ่งเป็นทางเข้าออกห้าง (เรารู้ว่าเราผิดเราถึงเลือกที่จะให้คุณออกใบสั่งแต่คุณน่าจะเห็นใจลูกเราต้องลงรถกลางถนนและลากกระเป๋าข้ามไปเพื่อจะไปขึ้นรถ ถ้ารถวิ่งสวนมาเหตุการณ์อะไรจะเกิดขึ้น ) มันไม่ใช่ลูกสาวคุณคนในครอบครัวคุณคุณคงไม่คิด ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นมันคงเป็นแค่สิ่งเตือนใจเท่านั้น.. เราไม่ได้ขออะไรมากมาย แต่แค่อยากให้รู้ว่าจริยธรรมมีสักนิดมัยให้กับเด็กหญิงคนหนึ่ง ในเหตุการณ์ครั้งนี้เรารู้ว่าเราผิดที่เปิดไฟขอทางและวิ่งเลนขวาจุดหมายอีกแค่ 100 ม.เรารู้ว่ามันเป็นหน้าที่ของคุณ..ที่คุณต้องปฏิบัติหน้าที่ เราไม่ได้กลัวเพราะเราไม่ได้ฆ่าคน เราไม่ได้ค้าขาย เราไม่ได้ทำทุจริต แต่คำสั่งด้วยน้ำเสียงที่แย่..จะให้เราเลี้ยวซ้าย..แล้วคุณเสียหน้า เพราะเราไม่ปฏิบัติตามซึ่งขณะนั้นรถผู้ปกครองและอื่นๆจำนวนมากกำลังเลี้ยวออกมาจากห้างซึ่งมองมาที่...รถเรากับคุณ เราไม่รู้ว่าขณะที่มีรถนำกำลังขับเคลื่อนออกมาจากห้าง...พร้อมรถโรงเรียนคันที่ 1 และ 2 ตาม ลำดับออกมาคุณพูดขึ้นมาคำว่า.."ลูกคุณได้ขึ้นรถแล้วหรือยังและคันที่เท่าไร".. คุณถามเพื่ออะไร ? ถามทำมัย ? วัวหายแล้วกำลังคิดล้อมคอก? ตอนแรกคุณคิดว่าเราโกหก?...แค่อยากถามว่าถ้าเป็นคุณ คุณจะทำแบบไหน ? ครั้งนี้เป็นบทเรียนเรา กับชีวิตเด็กคนหนึ่ง กับ...ค่าปรับ 500 บาท มันเกือบทำให้ชีวิตเด็กบางคนต้องลงรถกลางถนนและวิ่งไปเอง เพื่อให้ทันรถมันคุ้มแล้วใช่มัย ...?กับจริยธรรมกับคำว่าตำรวจจราจร....ขอบคุณค่ะ
ถ้าคุณเกิดเหตุการณ์แบบเราวันนี้คงจะทำอย่างไร ?