เช้าวันอาทิตย์ อากาศสดใสไร้เมฆฝน ผมออกจากบ้านไปปั่นจักรยานตามปกติที่ทำมาทุกเช้าวันอาทิตย์
วันนี้ตั้งใจจะไปปั่นเลาะบึงกระเทียม หลังจากเฉี่ยวไปเฉี่ยวมาหลายครั้งแล้ว
เมื่ออาทิตย์ที่แล้วก็ไปทางนั้น แต่เลยออกไปปั่นเลียบแก้มลิงบึงกระเทียม
ไปไม่ถึงตัวบึง เพราะหาทางข้ามน้ำไปไม่ได้
อาทิตย์นี้เลยมุ่งตรงไป ถามทางจากชาวบ้านแถวนั้น ได้ความว่ามีสะพานที่ชาวบ้านใช้สัญจรข้ามไปได้
ว่าแล้วก็ออกปั่นไปตามทางที่พี่เขาชี้บอก ก็มาถึงสะพานนี้
https://maps.google.com/maps?daddr=13.806602,100.70182&hl=en&ll=13.806638,100.703039&spn=0.004214,0.004823&sll=13.806638,100.703039&sspn=0.004214,0.004823&t=h&mra=mift&mrsp=1&sz=18&z=18
มองไปข้างหน้าคือบึงกว้างใหญ่ มีผู้คนมานั่งตกปลากัน เห็นมอเตอร์ไซค์จอดอยู่หลายคัน แสดงว่ามีทางออกถนนได้แน่ๆ
โอ ที่แบบนี้แหละที่คู่ควรกับ Epic เฒ่าของผม
เลยจอดจักรยานถ่ายรูปไว้สักหน่อยแล้วค่อยข้ามสะพานไป
หารู้ไม่ว่า นั่นคือจุดเริ่มต้นของความผิดพลาด
ถ่ายรูปเสร็จ ก็มาเล็งว่าจะข้ามไปอย่างไร
ขี่ไปไม่ได้ เพราะช่างกลางสะพานยกสูงกว่าช่วงแรก ทำให้ต้องก้าวขึ้นหนึ่งที แล้วก้าวลงอีกหนึ่งที ถึงมันต่อเนื่อง ก็ไม่ไหว สะพานแคบเกิน แถมเป็นไม้มีร่องด้วย
จูงไปก็ไม่ไหว แคบเกินไปนิด
เลยต้องแบกไป
ลองไปยืนบนสะพาน ก็ดูแข็งแรงดี ไม่โยกไม่คลอน
ความผิดพลาดที่ 1 ใช้ท่าทางที่ไม่ถนัด
ราวสะพานมันอยู่ขวามือ จะแบกโดยใช้ข้างขวาที่ถนัด แบกมาเป็นร้อยสะพานแล้วไม่ได้
เลยตัดสินใจ กลับหัวกลับหางจักรยาน แบกขึ้นบ่าซ้าย
ความผิดพลาดที่ 2 ไม่สำรวจเส้นทาง
จักรยานขึ้นบ่าแล้ว ก็พร้อมออกเดิน ความที่คิดว่าเป็นสะพานที่ชาวบ้านใช้กันเป็นประจำ เลยประมาท ไม่ลองข้ามเพื่อสำรวจก่อน
พอเดินไปถึงกลางสะพาน ซวยแล้ว ช่วงสุดท้ายไม่มีราวสะพาน
ตอนนี้ก็ได้แต่ด่าตัวเอง "ไรวะ เรื่องง่ายๆแค่นี้ก็ไม่ดูให้ดีซะก่อน"
ความผิดพลาดที่ 3 ประเมินตัวเองสูงไป
ที่จริงตอนนี้ ถ้าจะถอยหลังกลับก็ได้
แต่อย่างว่า นึกว่าตัวเองเจ๋ง ขี่จักรยานมานานจนแก่เฒ่าแล้ว
เคยแบกมาไม่รู้กี่สะพานแล้ว แคบกว่านี้ก็ยังเคย
เลยเชื่อว่าไปไหว
ความผิดพลาดต่อเนื่องจากข้อ 2
จากต้นสะพานจนถึงกลางสะพาน สามารถเดินไปได้สบายๆ ไม่มีโยกเยก ไม่มีสั่นไหว ไม่ต้องจับราว
แต่พอไปเดินไปใกล้ปลายช่วงกลาง ก่อนที่จะต้องก้าวเท้าลงหนึ่งก้าวเพื่อไปช่วงสุดท้าย (ที่ไม่มีราว)
สะพานเริ่มโยก
พอยืนนิ่ง มือขวาจับราว เพื่อให้สะพานหยุดโยก
มันก็หยุด
พอจะก้าว มันก็โยก
จะหมุนจะหัน จะทำอะไร มันก็โยก
โยกแล้ว ถ้าไม่จับราวก็จะทรงตัวไม่อยู่ เพราะความผิดพลาดที่ 1
แถมด้วยท่าแบกเอาท้ายรถอยู่หน้า ทำให้คุมล้อหน้าไม่ได้
พอสะพานโยก ล้อก็แกว่ง ยิ่งยุ่งไปใหญ่
ทำไงละหวา
ประเมินดูแล้วสะพานช่วงสุดท้ายยาวแค่ 3-4 ก้าวยาวๆ ถ้าจ้ำเร็วๆ ก็น่าจะไปได้รอดฝั่ง
มองน้ำ ก็ไม่ลึก อย่างมากก็แค่ต้นขา ไอโพนในกระเป๋าน่าจะรอด
ว่าแล้วก็ก้าวเท้าซ้ายลงไปที่สะพานช่วงสุดท้าย
อิ๊บอ๋ายแล้ว
สะพานมันยวบลงไปตามน้ำหนัก แล้ว เอียงซ้าย
ถึงมันจะเอียงนิดเดียว แต่เมื่อบวกกับจักรยานที่มันอยู่บนบ่าซ้าย เลยทำให้ตัวผมเซไป จนดูท่าไม่รอดแหงๆ
หลังจากนั้น ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว
จักรยานลอยละลิ่วข้ามน้ำไปหล่นโครมอยู่บนตลิ่ง
ไฟหน้า กระติกน้ำกระจาย
ตัวผมเหาะไปนอนคว่ำพังพาบอยู่บนตลิ่ง
ไม่รู้ว่าไปได้ไง
ขอบคุณพี่ๆแถวๆนั้นที่คงเห็นผมขว้างจักรยานแล้วเหาะ
เลยเดินข้ามสะพานเจ้ากรรมนั่น(อย่างชิลล์ชิลล์) มาถามไถ่ว่าเป็นอะไรหรือเปล่า
แล้วก็เล่าให้พังว่าสะพานนี้แต่ก่อนก็แข็งแรงดี แต่มีแก๊งค์เด็กซนชอบมาขย่มสะพานจนมันโยก ซ่อมไปก็หลายครั้งแล้ว ก็เอาอีก
ก่อนไปต่อ ก็ลุกขึ้นมาสำรวจตัวเอง เออ โชคดีแฮะ ไม่เป็นไรเลย
รถก็ไม่เป็นไร ตีนผีถลอกนิดเดียว แฮนด์มีขี้ดินติดปลาย เกียร์เบรคทำงานตามปกติทุกประการ อุปกรณ์อย่างอื่นที่กระจายไปก็อยู่ครบ ไม่มีอะไรบุบสลาย
นอกจาก EGO ของผม ที่หายไปเยอะ
หลังจากนี้ถ้าเจอทางที่ไม่เคยไป คงต้องสำรวจตรวจสอบจริงๆจังๆ
ตรงไหนไม่มั่นใจ ก็ต้องรู้จักกลับหลังหัน ปั่นทับรอยเดิมบ้าง
หรือถ้าเป็นสะพานนั่น ก็เดินถอยหลังมันซะเลย
เพราะคงไม่โชคดีแบบนี้ทุกครั้งไป
จะได้ กลับให้ได้ ไปให้ถึงทุกทริปครับ
เรียนรู้จากความผิดพลาด
วันนี้ตั้งใจจะไปปั่นเลาะบึงกระเทียม หลังจากเฉี่ยวไปเฉี่ยวมาหลายครั้งแล้ว
เมื่ออาทิตย์ที่แล้วก็ไปทางนั้น แต่เลยออกไปปั่นเลียบแก้มลิงบึงกระเทียม
ไปไม่ถึงตัวบึง เพราะหาทางข้ามน้ำไปไม่ได้
อาทิตย์นี้เลยมุ่งตรงไป ถามทางจากชาวบ้านแถวนั้น ได้ความว่ามีสะพานที่ชาวบ้านใช้สัญจรข้ามไปได้
ว่าแล้วก็ออกปั่นไปตามทางที่พี่เขาชี้บอก ก็มาถึงสะพานนี้
https://maps.google.com/maps?daddr=13.806602,100.70182&hl=en&ll=13.806638,100.703039&spn=0.004214,0.004823&sll=13.806638,100.703039&sspn=0.004214,0.004823&t=h&mra=mift&mrsp=1&sz=18&z=18
มองไปข้างหน้าคือบึงกว้างใหญ่ มีผู้คนมานั่งตกปลากัน เห็นมอเตอร์ไซค์จอดอยู่หลายคัน แสดงว่ามีทางออกถนนได้แน่ๆ
โอ ที่แบบนี้แหละที่คู่ควรกับ Epic เฒ่าของผม
เลยจอดจักรยานถ่ายรูปไว้สักหน่อยแล้วค่อยข้ามสะพานไป
หารู้ไม่ว่า นั่นคือจุดเริ่มต้นของความผิดพลาด
ถ่ายรูปเสร็จ ก็มาเล็งว่าจะข้ามไปอย่างไร
ขี่ไปไม่ได้ เพราะช่างกลางสะพานยกสูงกว่าช่วงแรก ทำให้ต้องก้าวขึ้นหนึ่งที แล้วก้าวลงอีกหนึ่งที ถึงมันต่อเนื่อง ก็ไม่ไหว สะพานแคบเกิน แถมเป็นไม้มีร่องด้วย
จูงไปก็ไม่ไหว แคบเกินไปนิด
เลยต้องแบกไป
ลองไปยืนบนสะพาน ก็ดูแข็งแรงดี ไม่โยกไม่คลอน
ความผิดพลาดที่ 1 ใช้ท่าทางที่ไม่ถนัด
ราวสะพานมันอยู่ขวามือ จะแบกโดยใช้ข้างขวาที่ถนัด แบกมาเป็นร้อยสะพานแล้วไม่ได้
เลยตัดสินใจ กลับหัวกลับหางจักรยาน แบกขึ้นบ่าซ้าย
ความผิดพลาดที่ 2 ไม่สำรวจเส้นทาง
จักรยานขึ้นบ่าแล้ว ก็พร้อมออกเดิน ความที่คิดว่าเป็นสะพานที่ชาวบ้านใช้กันเป็นประจำ เลยประมาท ไม่ลองข้ามเพื่อสำรวจก่อน
พอเดินไปถึงกลางสะพาน ซวยแล้ว ช่วงสุดท้ายไม่มีราวสะพาน
ตอนนี้ก็ได้แต่ด่าตัวเอง "ไรวะ เรื่องง่ายๆแค่นี้ก็ไม่ดูให้ดีซะก่อน"
ความผิดพลาดที่ 3 ประเมินตัวเองสูงไป
ที่จริงตอนนี้ ถ้าจะถอยหลังกลับก็ได้
แต่อย่างว่า นึกว่าตัวเองเจ๋ง ขี่จักรยานมานานจนแก่เฒ่าแล้ว
เคยแบกมาไม่รู้กี่สะพานแล้ว แคบกว่านี้ก็ยังเคย
เลยเชื่อว่าไปไหว
ความผิดพลาดต่อเนื่องจากข้อ 2
จากต้นสะพานจนถึงกลางสะพาน สามารถเดินไปได้สบายๆ ไม่มีโยกเยก ไม่มีสั่นไหว ไม่ต้องจับราว
แต่พอไปเดินไปใกล้ปลายช่วงกลาง ก่อนที่จะต้องก้าวเท้าลงหนึ่งก้าวเพื่อไปช่วงสุดท้าย (ที่ไม่มีราว)
สะพานเริ่มโยก
พอยืนนิ่ง มือขวาจับราว เพื่อให้สะพานหยุดโยก
มันก็หยุด
พอจะก้าว มันก็โยก
จะหมุนจะหัน จะทำอะไร มันก็โยก
โยกแล้ว ถ้าไม่จับราวก็จะทรงตัวไม่อยู่ เพราะความผิดพลาดที่ 1
แถมด้วยท่าแบกเอาท้ายรถอยู่หน้า ทำให้คุมล้อหน้าไม่ได้
พอสะพานโยก ล้อก็แกว่ง ยิ่งยุ่งไปใหญ่
ทำไงละหวา
ประเมินดูแล้วสะพานช่วงสุดท้ายยาวแค่ 3-4 ก้าวยาวๆ ถ้าจ้ำเร็วๆ ก็น่าจะไปได้รอดฝั่ง
มองน้ำ ก็ไม่ลึก อย่างมากก็แค่ต้นขา ไอโพนในกระเป๋าน่าจะรอด
ว่าแล้วก็ก้าวเท้าซ้ายลงไปที่สะพานช่วงสุดท้าย
อิ๊บอ๋ายแล้ว
สะพานมันยวบลงไปตามน้ำหนัก แล้ว เอียงซ้าย
ถึงมันจะเอียงนิดเดียว แต่เมื่อบวกกับจักรยานที่มันอยู่บนบ่าซ้าย เลยทำให้ตัวผมเซไป จนดูท่าไม่รอดแหงๆ
หลังจากนั้น ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว
จักรยานลอยละลิ่วข้ามน้ำไปหล่นโครมอยู่บนตลิ่ง
ไฟหน้า กระติกน้ำกระจาย
ตัวผมเหาะไปนอนคว่ำพังพาบอยู่บนตลิ่ง
ไม่รู้ว่าไปได้ไง
ขอบคุณพี่ๆแถวๆนั้นที่คงเห็นผมขว้างจักรยานแล้วเหาะ
เลยเดินข้ามสะพานเจ้ากรรมนั่น(อย่างชิลล์ชิลล์) มาถามไถ่ว่าเป็นอะไรหรือเปล่า
แล้วก็เล่าให้พังว่าสะพานนี้แต่ก่อนก็แข็งแรงดี แต่มีแก๊งค์เด็กซนชอบมาขย่มสะพานจนมันโยก ซ่อมไปก็หลายครั้งแล้ว ก็เอาอีก
ก่อนไปต่อ ก็ลุกขึ้นมาสำรวจตัวเอง เออ โชคดีแฮะ ไม่เป็นไรเลย
รถก็ไม่เป็นไร ตีนผีถลอกนิดเดียว แฮนด์มีขี้ดินติดปลาย เกียร์เบรคทำงานตามปกติทุกประการ อุปกรณ์อย่างอื่นที่กระจายไปก็อยู่ครบ ไม่มีอะไรบุบสลาย
นอกจาก EGO ของผม ที่หายไปเยอะ
หลังจากนี้ถ้าเจอทางที่ไม่เคยไป คงต้องสำรวจตรวจสอบจริงๆจังๆ
ตรงไหนไม่มั่นใจ ก็ต้องรู้จักกลับหลังหัน ปั่นทับรอยเดิมบ้าง
หรือถ้าเป็นสะพานนั่น ก็เดินถอยหลังมันซะเลย
เพราะคงไม่โชคดีแบบนี้ทุกครั้งไป
จะได้ กลับให้ได้ ไปให้ถึงทุกทริปครับ