สวัสดีเด้อค่า ^^ 
วันนี้ไปตามกรี๊ดบักคุณซายมา ที่งาน AIS 3G @ Central Chonburi มาค่ะ
ขอเล่าเรื่องราวนิดนึงก่อนนะคะ ประทับใจแฟนคลับกลุ่มนึง
คือเราไปตั้งแต่สิบเอ็ดโมง ก็เดินเตร็ดเตร่ซื้อของ ดูอะไรไปเรื่อยๆ
ประมาณบ่ายกว่าๆ ลงมาทานข้าวที่แม็คฯ แต่ๆๆ คนเยอะมาก ซื้อข้าวแล้ว ไม่มีที่นั่งค่ะ
ตอนแรกเดินวนอยู่รอบ สองรอบ หันไปเจอลูกค้าโต๊ะนึง เป็นผู้หญิงสามคน
ผู้ใหญ่หนึ่ง วัยรุ่นหนึ่ง เด็กหนึ่ง เรียกเราเข้าไปนั่งด้วย ก็เขินๆ แต่เอาวะ ดีกว่ายืนเก้อ
เราก็เข้าไปนั่ง แล้วขอบคุณ ทานไปสักพักพี่คุณน้า(คือจะเรียกพี่ก็กลัวไม่เหมาะแต่ยังไม่แก่นะคะ)
ชวนคุยถามว่ามาทำไม เราตอบไปว่ามาดูบอม พี่คุณน้าเลยบอกว่ามาดูบอมเหมือนกัน
แต่พี่คุณน้าบอกว่าชอบชายหมอมากกว่า ใจจริงเราอยากชวนคุยนะ แต่เขินอ่า
อยากบอกพี่คุณน้าว่าตอนแรกหนูก็ชอบชายหมอมาก่อน แต่ตอนนี้หลงรักชายเล็กมากกว่า แฮ่ๆ
พอทานเสร็จเราเลยขอบคุณแล้วลุกออกมา เกรงใจ
ถ้าพี่คุณน้าเป็นสมาชิกพันทิป อยากบอกว่า..
ยินดีที่ได้รู้จัก และขอบคุณมากๆ นะคะ ดีใจที่ได้เจอคนดีๆ ใจดี มีน้ำใจ :")
ขอบคุณมากค่ะ
ส่วนบอม เจอตัวจริง น่ารัก หล่อ ขาวกว่าในทีวีและในรูปค่ะ
ที่สำคัญเสียงบักคัญซายหล่อคั่กๆ ฟังแล้วเคลิ้ม
ในงานบอมจะแวะไปเยี่ยมชมบูธเครือข่ายก่อน จีงค่อยมาเวทีกลาง (เดินรอบห้างอ่ะ)
ตรงเวทีกลางก็มีพูดคุยตามคอนเซ็ปงานก่อนจากนั้นก็มอบรางวัลตุ๊กตาน้องอุ่นใจให้ผู้โชคดี
แล้วมีไปเล่นเกมกับผู้เข้าแข่งขัน แล้วก็มายืนให้ถ่ายรูป มีเอากระดาษมาวาดรูปหัวใจโชวร์ด้วย >//<
จากภาพบอมดูเหนื่อยๆ เหงื่อเยิ้มเชียว แต่ยิ้มแย้มตลอด
พยายามเอาใจแฟนคลับสุดๆ คือจะมีคนเรียกให้หันไปทางนู้นทางนี้เยอะมาก
บอมก็ไม่บ่นนะ มีคนข้างๆเราตะโกนว่า ถ่ายรูปกับแฟนคลับๆ บอมก็พยักหน้า ครับๆ
แล้วเราอยู่หลังการ์ด เราได้ยินการ์ดคุยกันว่าอีกสิบนาทีให้รถมารับได้เลย
แล้วเค้าก็ไปกระซิบบอกบอม บอมพยักหน้ารับ แล้วสูสองนิ้ว แล้วคล้ายๆเราได้ยินว่ายี่สิบนาที
คือเราก็ไม่แน่ใจนะคะว่าใช่หรือเปล่า แต่เหมือนเราได้ยินอย่างนั้นจริงๆ
เหมือนบอมจะให้เวลาแฟนคลับเพิ่มอ่ะค่ะ
น่ารักจริงๆ ปลื้ม
ส่วนรูป คือสารภาพว่าเพิ่งเคยถ่ายครั้งแรก
มือถือกล้องแขนสะพายกระเป๋า มืออีกข้างถือถุงดัมเบลลออกกำลังกาย
ลำบาก & ทุลักทุเลมาก ฮ่าๆๆ แล้วส่วนสูงเรามีปัญหา (149 c.m.) ภาพเลยเบลอ ไม่ชัด ขาดๆบ้าง
ต้องขออภัยแฟนคลับทุกคนจริงๆ นะคะ
************************************************
************************************************
ขอเบรกนิด ด้วยเรื่องฮาๆ ค่ะ
เรื่องฮาๆ ตอนถ่ายรูป คือใครที่ไปจะทราบว่าเวทีมีสองฝั่ง
ตอนแรกบอมจะอยู่ฟังซ้ายของทางเข้าห้าง คนละด้านกับร้านแม็ค
ซึ่งฝั่งนั้นทำเลในการยืนของเรามันไม่ใช่ฝุดๆ = =; ... ไม่ใช่อย่างไรน่ะเหรอคะ
คือฝั่งนั้นสปอร์ตไลท์เข้าค่ะ แล้วที่เรายืนมันออกไปทางด้านข้างเลย ไม่เยื้องๆ ตรงกลาง
เวลาถ่ายนี่แสงเข้าเต็มๆ บางภาพจะเห็นว่าแสงมันไม่เท่ากัน ลำบากหามุมกันไป ๕๕๕
พอบอมมาโซนเล่นเกม คือเราอยู่หน้าเลยนะ แต่หน้าชนกับหลังการ์ดอ่ะ
นึกภาพผญ.เตี้ยๆ หน้าซบหลังการ์ดตัวใหญ่ๆ แบบ เขย่งก็แล้ว ชูกล้องก็แล้ว ภาพก็นะ ตามยถากรรม
(มีหลายภาพเลยที่ไม่มีภาพบอมแม้แต่เศษเสี้ยว แต่ได้ภาพการ์ดมาเต็มๆ T^T หนูไม่ต้องการ กระซิกๆ)
จากโซนเกม บอมย้ายไปเวทีเดิมอีกครั้ง คราวนี้เราอยู่ฝั่งเดิม แต่ทำเลแย่กว่าเดิม
คือตรงขอบเวทีเลยค่ะ (ไม่ใช่ขอบเวทีใกล้ชิดดารา แต่หน้าชิดขอบฉากเวที - -*)
ข้างหน้าคือการ์ด ข้างๆคือขอบฉากเวที พยายามจะถ่ายภาพ การ์ดเค้าก็ทำตามหน้าที่
คือยกแขนกั้น แต่ระดับมันไม่บาลานซ์ คุณพี่ยกแขนกั้นระดับไหล่ไม่ให้คนผ่าน
แต่นั่นคือระดับสายตาหนูนะ !! พอจะเอื้อมถ่าย เขาคงนึกว่าเราจะมุดไป
คราวนี้เอาตัวมาบังชิดขอบฉาก จบกัน มุมนั้นไม่ได้ภาพเลย เศร้า
สุดท้าย บอมย้ายมาเวทีฝั่งร้านแม็ค คือตอนย้าย เราโดนเบียด ใครที่ไปจะรู้ว่ามันเบียดมาก
คราวนี้เราโดนดันมาอยู่ตรงกลางค่ะ เพราะตอนแรกเราอยู่ตรงขอบเวที พอเค้าเดินมา
คนจะดัน เราต้องไหลตาม ทำเลคราวนี้โอเคเลย
แต่ !!! มันมีแต่ ข้างหน้าเราเจอการ์ดอีก
คือเข้าใจนะว่าการ์ดต้องคอยกัน แต่ทำให้ทำเลเค้าถึงต้องเจอแต่หลังการ์ดเป๊ะๆ อ่ะ งง = ='
กลายเป็นเราต้องชะเง้อ ชูกล้องผ่านหัวการ์ด (ขอโทษจริงๆ นะคะ) เพื่อถ่ายภาพ
คนก็เยอะมากๆ เบียดด้วย ถือกล้องมือเดียว สั่นงั่กเลย ๕๕๕๕
แถมพี่การ์ดเค้าจะยกมือกันใช่มั๊ยคะ ถ้าหนูสูงคงโดนนมอ่ะจริงๆ
เพราะคนข้างหลังเบียดมาก เราเข้าใจค่ะ ไม่ได้ว่าอะไร เพราะเป็นเราก็อยากดูศิลปินใกล้ๆ
มันฮาตรงที่แขนเค้าอยู่ตรงคอเราเนี่ยแหละ ตอนแรกหน้าซบหลัง เบียดๆจนคอเราพาดแขนพี่แกอ่ะ
อ้อ ตอนที่บอมเขียนข้อความลงในกระดาษ มีคนข้างหลังคือพยายามจะขอลายเซ็น
แล้วเขาสูงกว่าเรา (คิดว่านะ เพราะคงไม่มีใครเตี้ยเท่าเราแล้วล่ะ)
เขาก็ยกมือ ชูๆๆ เอื้อมมา มีหลายมือมากๆ
หัว เหอเรากระจุยกระจายเลย อ่าๆๆ
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือมีแขนนึงมาเบียดข้างหูเรา แล้วมันเสียดสี ถูๆ ไถๆ
ทีนี้มันไปเกี่ยวตุ้มหูที่เราใส่ เราเจาะสองรู ใส่ก้าน แต่ก้านมันยาว ก็ไปเกี่ยว
โหยวินาทีนั้นกลัวหูแหว่งมาก พระเจ้า
ถีงขนาดว่าพอบอมไป แฟนคลับสลายตัว เราจับหูตัวเองอันดับแรกอ่ะ
เช็คสภาพ กลัวหูไม่ครบ มันเกี่ยวได้น่าหวาดเสียวจริงๆ
************************************************
************************************************
ปล. เราลองลดขนาดแล้วมันก็ยังลงไม่ได้อยู่ดีอ่ะค่ะ เราใช้เน็ตหอพัก มันกากมากมาย
รบกวนตามไปดูในเฟสบุ๊คส์นะคะ ไม่ต้องแอดเฟรนก็ได้ค่ะ เราตั้งสถานะสาธารณะเอาไว้
ขออภัยในความไม่สะดวกนะคะ
(คืออย่าคาดหวังว่าภาพจะสวยงาม คมชัด นะคะ มันไม่ใช่
ออกตัวก่อน กลัวทำให้แฟนคลับผิดหวัง มือใหม่จริงๆ ค่ะ)
ลิ้งค์
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.531624470218243.1073741827.100001120838490&type=1
ปล. แก้คำผิดค่ะ ^^
ปล.๒. ใครเน็ตแรง เน็ตเร็ว ใจดี จะเอาภาพมาลงก็ได้นะคะ ไม่ว่ากัน เน็ตที่นี่ไม่ไหวจะเคลียร์จริงๆ
(( เรื่องเล่าความประทับใจ เหตุการณ์ฮาๆ ตอนถ่ายรูป และภาพตัวอย่าง )) บอม ธนิน @งาน AIS 3G Central Chonburi
วันนี้ไปตามกรี๊ดบักคุณซายมา ที่งาน AIS 3G @ Central Chonburi มาค่ะ
ขอเล่าเรื่องราวนิดนึงก่อนนะคะ ประทับใจแฟนคลับกลุ่มนึง
คือเราไปตั้งแต่สิบเอ็ดโมง ก็เดินเตร็ดเตร่ซื้อของ ดูอะไรไปเรื่อยๆ
ประมาณบ่ายกว่าๆ ลงมาทานข้าวที่แม็คฯ แต่ๆๆ คนเยอะมาก ซื้อข้าวแล้ว ไม่มีที่นั่งค่ะ
ตอนแรกเดินวนอยู่รอบ สองรอบ หันไปเจอลูกค้าโต๊ะนึง เป็นผู้หญิงสามคน
ผู้ใหญ่หนึ่ง วัยรุ่นหนึ่ง เด็กหนึ่ง เรียกเราเข้าไปนั่งด้วย ก็เขินๆ แต่เอาวะ ดีกว่ายืนเก้อ
เราก็เข้าไปนั่ง แล้วขอบคุณ ทานไปสักพักพี่คุณน้า(คือจะเรียกพี่ก็กลัวไม่เหมาะแต่ยังไม่แก่นะคะ)
ชวนคุยถามว่ามาทำไม เราตอบไปว่ามาดูบอม พี่คุณน้าเลยบอกว่ามาดูบอมเหมือนกัน
แต่พี่คุณน้าบอกว่าชอบชายหมอมากกว่า ใจจริงเราอยากชวนคุยนะ แต่เขินอ่า
อยากบอกพี่คุณน้าว่าตอนแรกหนูก็ชอบชายหมอมาก่อน แต่ตอนนี้หลงรักชายเล็กมากกว่า แฮ่ๆ
พอทานเสร็จเราเลยขอบคุณแล้วลุกออกมา เกรงใจ
ถ้าพี่คุณน้าเป็นสมาชิกพันทิป อยากบอกว่า..
ยินดีที่ได้รู้จัก และขอบคุณมากๆ นะคะ ดีใจที่ได้เจอคนดีๆ ใจดี มีน้ำใจ :")
ขอบคุณมากค่ะ
ส่วนบอม เจอตัวจริง น่ารัก หล่อ ขาวกว่าในทีวีและในรูปค่ะ
ที่สำคัญเสียงบักคัญซายหล่อคั่กๆ ฟังแล้วเคลิ้ม
ในงานบอมจะแวะไปเยี่ยมชมบูธเครือข่ายก่อน จีงค่อยมาเวทีกลาง (เดินรอบห้างอ่ะ)
ตรงเวทีกลางก็มีพูดคุยตามคอนเซ็ปงานก่อนจากนั้นก็มอบรางวัลตุ๊กตาน้องอุ่นใจให้ผู้โชคดี
แล้วมีไปเล่นเกมกับผู้เข้าแข่งขัน แล้วก็มายืนให้ถ่ายรูป มีเอากระดาษมาวาดรูปหัวใจโชวร์ด้วย >//<
จากภาพบอมดูเหนื่อยๆ เหงื่อเยิ้มเชียว แต่ยิ้มแย้มตลอด
พยายามเอาใจแฟนคลับสุดๆ คือจะมีคนเรียกให้หันไปทางนู้นทางนี้เยอะมาก
บอมก็ไม่บ่นนะ มีคนข้างๆเราตะโกนว่า ถ่ายรูปกับแฟนคลับๆ บอมก็พยักหน้า ครับๆ
แล้วเราอยู่หลังการ์ด เราได้ยินการ์ดคุยกันว่าอีกสิบนาทีให้รถมารับได้เลย
แล้วเค้าก็ไปกระซิบบอกบอม บอมพยักหน้ารับ แล้วสูสองนิ้ว แล้วคล้ายๆเราได้ยินว่ายี่สิบนาที
คือเราก็ไม่แน่ใจนะคะว่าใช่หรือเปล่า แต่เหมือนเราได้ยินอย่างนั้นจริงๆ
เหมือนบอมจะให้เวลาแฟนคลับเพิ่มอ่ะค่ะ
น่ารักจริงๆ ปลื้ม
ส่วนรูป คือสารภาพว่าเพิ่งเคยถ่ายครั้งแรก
มือถือกล้องแขนสะพายกระเป๋า มืออีกข้างถือถุงดัมเบลลออกกำลังกาย
ลำบาก & ทุลักทุเลมาก ฮ่าๆๆ แล้วส่วนสูงเรามีปัญหา (149 c.m.) ภาพเลยเบลอ ไม่ชัด ขาดๆบ้าง
ต้องขออภัยแฟนคลับทุกคนจริงๆ นะคะ
************************************************
************************************************
ขอเบรกนิด ด้วยเรื่องฮาๆ ค่ะ
เรื่องฮาๆ ตอนถ่ายรูป คือใครที่ไปจะทราบว่าเวทีมีสองฝั่ง
ตอนแรกบอมจะอยู่ฟังซ้ายของทางเข้าห้าง คนละด้านกับร้านแม็ค
ซึ่งฝั่งนั้นทำเลในการยืนของเรามันไม่ใช่ฝุดๆ = =; ... ไม่ใช่อย่างไรน่ะเหรอคะ
คือฝั่งนั้นสปอร์ตไลท์เข้าค่ะ แล้วที่เรายืนมันออกไปทางด้านข้างเลย ไม่เยื้องๆ ตรงกลาง
เวลาถ่ายนี่แสงเข้าเต็มๆ บางภาพจะเห็นว่าแสงมันไม่เท่ากัน ลำบากหามุมกันไป ๕๕๕
พอบอมมาโซนเล่นเกม คือเราอยู่หน้าเลยนะ แต่หน้าชนกับหลังการ์ดอ่ะ
นึกภาพผญ.เตี้ยๆ หน้าซบหลังการ์ดตัวใหญ่ๆ แบบ เขย่งก็แล้ว ชูกล้องก็แล้ว ภาพก็นะ ตามยถากรรม
(มีหลายภาพเลยที่ไม่มีภาพบอมแม้แต่เศษเสี้ยว แต่ได้ภาพการ์ดมาเต็มๆ T^T หนูไม่ต้องการ กระซิกๆ)
จากโซนเกม บอมย้ายไปเวทีเดิมอีกครั้ง คราวนี้เราอยู่ฝั่งเดิม แต่ทำเลแย่กว่าเดิม
คือตรงขอบเวทีเลยค่ะ (ไม่ใช่ขอบเวทีใกล้ชิดดารา แต่หน้าชิดขอบฉากเวที - -*)
ข้างหน้าคือการ์ด ข้างๆคือขอบฉากเวที พยายามจะถ่ายภาพ การ์ดเค้าก็ทำตามหน้าที่
คือยกแขนกั้น แต่ระดับมันไม่บาลานซ์ คุณพี่ยกแขนกั้นระดับไหล่ไม่ให้คนผ่าน
แต่นั่นคือระดับสายตาหนูนะ !! พอจะเอื้อมถ่าย เขาคงนึกว่าเราจะมุดไป
คราวนี้เอาตัวมาบังชิดขอบฉาก จบกัน มุมนั้นไม่ได้ภาพเลย เศร้า
สุดท้าย บอมย้ายมาเวทีฝั่งร้านแม็ค คือตอนย้าย เราโดนเบียด ใครที่ไปจะรู้ว่ามันเบียดมาก
คราวนี้เราโดนดันมาอยู่ตรงกลางค่ะ เพราะตอนแรกเราอยู่ตรงขอบเวที พอเค้าเดินมา
คนจะดัน เราต้องไหลตาม ทำเลคราวนี้โอเคเลย
แต่ !!! มันมีแต่ ข้างหน้าเราเจอการ์ดอีก
คือเข้าใจนะว่าการ์ดต้องคอยกัน แต่ทำให้ทำเลเค้าถึงต้องเจอแต่หลังการ์ดเป๊ะๆ อ่ะ งง = ='
กลายเป็นเราต้องชะเง้อ ชูกล้องผ่านหัวการ์ด (ขอโทษจริงๆ นะคะ) เพื่อถ่ายภาพ
คนก็เยอะมากๆ เบียดด้วย ถือกล้องมือเดียว สั่นงั่กเลย ๕๕๕๕
แถมพี่การ์ดเค้าจะยกมือกันใช่มั๊ยคะ ถ้าหนูสูงคงโดนนมอ่ะจริงๆ
เพราะคนข้างหลังเบียดมาก เราเข้าใจค่ะ ไม่ได้ว่าอะไร เพราะเป็นเราก็อยากดูศิลปินใกล้ๆ
มันฮาตรงที่แขนเค้าอยู่ตรงคอเราเนี่ยแหละ ตอนแรกหน้าซบหลัง เบียดๆจนคอเราพาดแขนพี่แกอ่ะ
อ้อ ตอนที่บอมเขียนข้อความลงในกระดาษ มีคนข้างหลังคือพยายามจะขอลายเซ็น
แล้วเขาสูงกว่าเรา (คิดว่านะ เพราะคงไม่มีใครเตี้ยเท่าเราแล้วล่ะ)
เขาก็ยกมือ ชูๆๆ เอื้อมมา มีหลายมือมากๆ
หัว เหอเรากระจุยกระจายเลย อ่าๆๆ
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือมีแขนนึงมาเบียดข้างหูเรา แล้วมันเสียดสี ถูๆ ไถๆ
ทีนี้มันไปเกี่ยวตุ้มหูที่เราใส่ เราเจาะสองรู ใส่ก้าน แต่ก้านมันยาว ก็ไปเกี่ยว
โหยวินาทีนั้นกลัวหูแหว่งมาก พระเจ้า
ถีงขนาดว่าพอบอมไป แฟนคลับสลายตัว เราจับหูตัวเองอันดับแรกอ่ะ
เช็คสภาพ กลัวหูไม่ครบ มันเกี่ยวได้น่าหวาดเสียวจริงๆ
************************************************
************************************************
ปล. เราลองลดขนาดแล้วมันก็ยังลงไม่ได้อยู่ดีอ่ะค่ะ เราใช้เน็ตหอพัก มันกากมากมาย
รบกวนตามไปดูในเฟสบุ๊คส์นะคะ ไม่ต้องแอดเฟรนก็ได้ค่ะ เราตั้งสถานะสาธารณะเอาไว้
ขออภัยในความไม่สะดวกนะคะ
(คืออย่าคาดหวังว่าภาพจะสวยงาม คมชัด นะคะ มันไม่ใช่
ออกตัวก่อน กลัวทำให้แฟนคลับผิดหวัง มือใหม่จริงๆ ค่ะ)
ลิ้งค์
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.531624470218243.1073741827.100001120838490&type=1
ปล. แก้คำผิดค่ะ ^^
ปล.๒. ใครเน็ตแรง เน็ตเร็ว ใจดี จะเอาภาพมาลงก็ได้นะคะ ไม่ว่ากัน เน็ตที่นี่ไม่ไหวจะเคลียร์จริงๆ