ขอบคุณเธอผู้แสนดี

ในช่วงหลังๆ ตั้งแต่ มีfacebook มานี้ ก็จะมีเพื่อนๆทั้งเพื่อนจริงๆ และเพื่อนใน facebook  หรือไม่ก็ญาติพี่น้อง มาอวยพรผม  ผมได้ข้อความอวยพรมากมายบอกตามตรงว่า รู้สึกดีมากๆๆครับกลับทุกคำอวยพรครับ    แต่ในทุกๆๆปีจะมีคน คนนึง ไม่ว่าผมจะอยู่ที่ไหน ห่างไกลแค่ไหน เมื่อถึงวันเกิดผมเธอไม่เคยพลายที่จะอวยพรผมเลยสักครั้ง   ผมเกิดวันที่ 6 มิถุนายน  ในทุกๆๆปีเธอจะโทรมา หรือบางปี ก็จะsms มาในช่วงห้าทุ่มกว่าๆๆของวันที่ 6  ซึ่งปีแรกๆๆผมก็ไม่ได้แปลกใจอะไร   แต่หลังๆ ผมจึงถามเธอว่า ทำไมทั้งวันที่เป็นวันเกิดไม่โทรมาหละ  เธอตอบผมว่า เธอขอเป็นคนสุดท้ายที่จะอวยพรผม
ก่อนที่จะข้ามคืนในวันที่ 6  

   เราคบกันตั้งแต่สมัยมหาลัย และ เราเลิกกันไปเมื่อปี45   ปีนี้ปี56  เธอทำแบบนี้มา 11 ปีแล้ว   และเธอก็เคยบอกกับผมว่า เธอไม่เคยลืมวันเกิดผมเลยและ เธอจะทำแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ  สมัยก่อนตั้งแต่เลิกกับเธอไปผมก็มีแฟนมาอีก 2 คน  ตอนคบกันก็จำวันเกิดกันได้แต่พอเลิกกันไป  ไม่มีแฟนเก่าผมจำได้เลย จริงๆๆผมก็ไม่ได้เรียกร้องให้แฟนเก่าผมจำหรอกครับ ผมเข้าใจว่าทุกอย่างมันจบไปแล้ว  แต่สำหรับแฟนเก่าผมคนที่จำได้นี้ ผมประทับใจเธอมาก
เธอเคยปลอบผมตอนอกหัก เข้ามาจับมือ แล้วก็บอกว่า ไม่ต้องเสียใจไปนะ  อย่างน้อยก็ยังมีเค้าเป็นกำลังใจให้เสมอนะ  

ปีนี้เธอก็ส่งข้อความมาเวลาเดิมครับ  และนี่เป็นข้อความจากเธอ  ผมชอบคำอวยพรนี้มากครับ

'ถึงแม้เราสองคนจะเดินทางจากกันไปไกลแสนไกล และความสัมพันธ์ของเราสองคนจะเปลี่ยนไป แบบไม่มีวันกลับมาได้แล้ว
แต่เค้าก็ไม่เคยลืมวันสำคัญวันนี้นะ   รักษาสุขภาพบ้าง เจริญในหน้าที่การงานนะ  ทุกอย่างจะเปลี่ยนไปแต่ความใส่ใจเค้ามีให้เหมือนเดิมนะ'

ทุกวันนี้ เราสองคนต่างมีเส้นทางที่ แยกกันออกโดยสิ้นเชิง     เธอมีครอบครัว มีลูก ส่วนผมก็มีแฟน  ผมและเธอ แทบไม่เคยได้คุยกันเลย
จะมีก็วันเกิดที่จะส่งข้อความมาให้ หรือโทรมาเล็กน้อย  หรือถ้าวันเกิดเธอผม ก็จะส่ง sms กลับไปเช่นกัน

ถึงเราจะไม่ได้กลับมาเหมือนเดิมแล้ว  แต่ผมอยากจะบอกว่า ผมภุมิใจเสมอที่ครั้งนึงผมเคยได้รักผุ้หญิงที่ดีกับผมเพียงนี้