ขอเกริ่นก่อนเลยนะฮะ ..
ตอนเข้าปี1 ผมได้เข้าร่วมกิจกรรมนึงโดยมีรุ่นพี่คนนึงชักชวนเข้ามา
เค้าเป็นคนที่ใจดี น่ารักมาก รอยยิ้มของเค้าทำให้ผมแอบยิ้มอยู่เล็ก ๆ ><
สองสัปดาห์แรก ผมเจอเค้าแทบทุกวัน ผมก็แกล้งเค้าทุกครั้งที่เจอกัน แต่เค้าไม่โกรธนะ
หยอกเล่นกันแรง ๆ ก็มี แต่เค้าเป็นคนที่ไม่ค่อยโกรธ
บางครั้งเค้าไม่ผิด แต่ก็ต้องมาง้อผม คิดแล้วยังรู้สึกผิดถึงตอนนี้เลย
เราคุยกันผ่านMSNแทบทุกคืน เค้าจะเป็นฝ่ายทักมาก่อนเสมอ จนบ่อยครั้งเข้าเค้าก็ไม่กล้าทักผม
เพราะผมไม่ค่อยตอบเพราะมัวแต่ทำนู้นทำนี่อยู่ อีกอย่างเราทั้งสองคนก็รู้สึกถึงความรู้สึกที่เปลี่ยนแปลงไป
รู้สึกว่าสนิทกันมากขึ้น อยากเจอกกันมากขึ้น แต่ข้อเสียคือเราทั้งสองคนเป็นพวกที่ไม่แสดงออก
เก็บความรู้สึก ไม่มีใครกล้าบอก เพราะต่างฝ่ายต่างไม่แน่ใจ ก็ได้แต่ทำเป็นเนียน แกล้งบ้าง หยอกบ้าง
มีอยู่ครั้งนึง ผมทำเป็นแกล้งงอนเค้า ตกดึกคิดไม่ถึงว่าเค้าจะโทรมาถามว่าเป็นอะไรหรอ
โกรธเค้าเรื่องอะไรป่าว เราก็บอกไปว่าไม่มีอะไร .. แค่หยอกเล่น
บางวันถ้าผมรู้ว่าคาบเช้าเขามีเรียนเวลาเดียวกันกับผม ผมก้จะรีบไปทำเป็นมารอลิฟต์ (แต่จริง ๆ ไม่ใช่เลย ^^)
แต่เค้าก็ไม่เคยรู้นะ ผมมองเค้าออก แต่เค้ามองผมไม่ออก เพราะแบบนี้ทำให้เค้าไม่มั่นใจ และปกติเค้าก็ไม่ได้เป็นคนกล้า
แสดงออกมากด้วย เหมือนผู้ชายธรรมดาทั่วไป
แล้วเค้าก็หายไปปีกว่า ๆ เพราะต้องไปเรียนเมืองนอก
มีอีกหลายเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างเราสองคน แต่เมื่อเวลาผ่านไป ถึงจะไม่ได้พูดอะไรกัน
แต่ความรู้สึกดี ๆ เหล่านั้นก็ยังอยุ่เสมอ จนผ่านมา ตอนนี้ปีสุดท้ายแล้ว ถึงแม้เราจะเถลไถลในความรู้สึกไปบ้าง
มองคนอื่นบ้าง แต่ทุกครั้งเราก็ยังคิดว่าคนคนนั้นเป็นคนที่ใช่ที่สุดสำหรับเราอยู่ดี
จนมาสองสามวันนี้ได้มีโอกาสคุยกับเค้าอีกครั้ง ผมก็มั่นใจนะว่าเค้ายังมีความรู้สึกดี ๆ หลงเหลืออยู่
แต่ไม่มั่นใจว่าเค้ามีใครรึป่าว ..
ได้แต่ถามคำตอบคำ แกล้งกัดกันไปมาเหมือนแต่ก่อน (ตอนนี้เขาทำงานแล้วที่อื่น)
ผมจึงอยากขอคำปรึกษาหน่อยครับ ว่าผมควรเริ่มต้นยังไง ..
จะให้ถามตรง ๆ ผมก็คงไม่กล้า เพราะด้วยสถานะของเราทั้งสองคน ต่างก็ไม่รู้ในตัวอีกฝ่ายในสิ่งที่เป็น ..
(Y) จะเริ่มยังไงดี ในเมื่อเราต่างก็รู้สึกดี ..
ตอนเข้าปี1 ผมได้เข้าร่วมกิจกรรมนึงโดยมีรุ่นพี่คนนึงชักชวนเข้ามา
เค้าเป็นคนที่ใจดี น่ารักมาก รอยยิ้มของเค้าทำให้ผมแอบยิ้มอยู่เล็ก ๆ ><
สองสัปดาห์แรก ผมเจอเค้าแทบทุกวัน ผมก็แกล้งเค้าทุกครั้งที่เจอกัน แต่เค้าไม่โกรธนะ
หยอกเล่นกันแรง ๆ ก็มี แต่เค้าเป็นคนที่ไม่ค่อยโกรธ
บางครั้งเค้าไม่ผิด แต่ก็ต้องมาง้อผม คิดแล้วยังรู้สึกผิดถึงตอนนี้เลย
เราคุยกันผ่านMSNแทบทุกคืน เค้าจะเป็นฝ่ายทักมาก่อนเสมอ จนบ่อยครั้งเข้าเค้าก็ไม่กล้าทักผม
เพราะผมไม่ค่อยตอบเพราะมัวแต่ทำนู้นทำนี่อยู่ อีกอย่างเราทั้งสองคนก็รู้สึกถึงความรู้สึกที่เปลี่ยนแปลงไป
รู้สึกว่าสนิทกันมากขึ้น อยากเจอกกันมากขึ้น แต่ข้อเสียคือเราทั้งสองคนเป็นพวกที่ไม่แสดงออก
เก็บความรู้สึก ไม่มีใครกล้าบอก เพราะต่างฝ่ายต่างไม่แน่ใจ ก็ได้แต่ทำเป็นเนียน แกล้งบ้าง หยอกบ้าง
มีอยู่ครั้งนึง ผมทำเป็นแกล้งงอนเค้า ตกดึกคิดไม่ถึงว่าเค้าจะโทรมาถามว่าเป็นอะไรหรอ
โกรธเค้าเรื่องอะไรป่าว เราก็บอกไปว่าไม่มีอะไร .. แค่หยอกเล่น
บางวันถ้าผมรู้ว่าคาบเช้าเขามีเรียนเวลาเดียวกันกับผม ผมก้จะรีบไปทำเป็นมารอลิฟต์ (แต่จริง ๆ ไม่ใช่เลย ^^)
แต่เค้าก็ไม่เคยรู้นะ ผมมองเค้าออก แต่เค้ามองผมไม่ออก เพราะแบบนี้ทำให้เค้าไม่มั่นใจ และปกติเค้าก็ไม่ได้เป็นคนกล้า
แสดงออกมากด้วย เหมือนผู้ชายธรรมดาทั่วไป
แล้วเค้าก็หายไปปีกว่า ๆ เพราะต้องไปเรียนเมืองนอก
มีอีกหลายเรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างเราสองคน แต่เมื่อเวลาผ่านไป ถึงจะไม่ได้พูดอะไรกัน
แต่ความรู้สึกดี ๆ เหล่านั้นก็ยังอยุ่เสมอ จนผ่านมา ตอนนี้ปีสุดท้ายแล้ว ถึงแม้เราจะเถลไถลในความรู้สึกไปบ้าง
มองคนอื่นบ้าง แต่ทุกครั้งเราก็ยังคิดว่าคนคนนั้นเป็นคนที่ใช่ที่สุดสำหรับเราอยู่ดี
จนมาสองสามวันนี้ได้มีโอกาสคุยกับเค้าอีกครั้ง ผมก็มั่นใจนะว่าเค้ายังมีความรู้สึกดี ๆ หลงเหลืออยู่
แต่ไม่มั่นใจว่าเค้ามีใครรึป่าว ..
ได้แต่ถามคำตอบคำ แกล้งกัดกันไปมาเหมือนแต่ก่อน (ตอนนี้เขาทำงานแล้วที่อื่น)
ผมจึงอยากขอคำปรึกษาหน่อยครับ ว่าผมควรเริ่มต้นยังไง ..
จะให้ถามตรง ๆ ผมก็คงไม่กล้า เพราะด้วยสถานะของเราทั้งสองคน ต่างก็ไม่รู้ในตัวอีกฝ่ายในสิ่งที่เป็น ..