อุทาหรณ์คนเลี้ยงแมวในอพาร์ทเม้น //คนขี้สงสารไม่ต้องเข้ามาน่ะครับ

กระทู้สนทนา
เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง เกิดขึ้นเมื่อวานตอนเช้าครับ มีน้องผู้หญิงที่สนิทส่งรูปมาให้ดู และเล่าว่า....

ขอแทนชื่อน้องว่าน้องเตยน่ะครับ

ตอนเช้าขณะที่น้องเตยกำลังจะออกไปเรียนตอนเช้า ก็เดินออกจากบ้านแล้วเดินผ่านหอพักอพาร์ทเม้น ที่อยู่ในซอยบ้านน้องเตย
ก็ไปเจอน้องแมวตัวนึง น่ารักดีมีผ้าพันคอสีแดง นอนอยู่บนลานจอดรถหน้าหอครับ
น้องเค้าเห็นน้องแมวนอนอยู่ ตามประสาสาวๆ เห็นแมวน่ารักก็จะเข้าไปเล่นด้วย เกาคางอะไรแบบนี้
แต่พอน้องเค้าเดินเข้าไปไกลๆ น้องเตยสังเกตเห็นว่า แมวตัวนี้หายใจแบบรัวๆ เร็วๆ แปลก พอน้องเค้าจะเข้าไปจับน้องแมวก็ขู่แบบดุๆอ่ะครับ
น้องเตยเค้าบอกว่ามันแปลกๆ ตรงที่มีรอยเลือดด้วย และตอนที่แมวขู่ มีเลือดไหลออกมาจากปากด้วย
น้องเตยเค้าตกใจ ไม่รู้ทำไงดี ไม่มีใครแถวนั้นเลย ยามก็ไม่อยู่ คนออกไปทำงานกันหมด
น้องเค้าอยู่แถวนั้น ก็ไม่เคยเห็นเลยว่าจะเป็นแมวของเพื่อนบ้าน

น้องเตยบอกว่า คอนแรกน้องเค้าคิดว่ามันอาจจะโดนรถถอยทับ หรือไม่ก็โดนน้องหมาแถวนั้นฟัดเอา
น้องเองก็ต้องรีบไปเรียน (พ่อไปส่ง) ไม่รู้จะทำไงดี ก็เลยจำยอมต้องทิ้งน้องไว้แบบนั้น

----เมื่อเช้าน้องส่งไลน์มาอัพเดต ได้ความว่า
ตอนเย็นน้องกลับไปก็ไปถามร้านข้าวแถวนั้น ได้ความว่า น้องแมวตัวนี้มีเจ้าของค่ะ ซึ่งอาศัยอยู่ในอพาร์ทเม้นนี้แหละครับ
โดยเลี้ยงไว้ในห้องตัวเอง (แต่ไม่ทราบว่าชั้นไหน) แล้วตอนเช้าเกิดเหตุ น้องแมวตกลงมาที่พื้น น่าจะแรงมากจนเลือดออกจากปาก
เจ้าของอาจจะไม่ทราบมั้งครับ ไม่แน่ใจ พาไปหาหมอแล้ว เห็นเค้าบอกว่า สมองบวม (น้องแมวบวมมากด้วย ป้าร้านข้าวเล่าแบบนี้)

ก็เลยอยากฝากเตือนทุกคนเลยน่ะครับ ใครที่เลี้ยงสัตว์ไว้ในหอพัก ต้องดูแลดีๆน่ะครับ
เพราะเวลาเกิดเหตุการณ์แบบนี้ ไม่มีใครช่วยได้เลย
อีกอย่างน้องแมวพูดไม่ได้ จะบอกเราว่าเจ็บก็ไม่ได้
ต้องดูแลน่ะครับ เค้าเป็นเพื่อนเราได้จริงๆ

ปล.ไม่รู้ตอนนี้เจ้าของสภาพจิตใจเป็นไงบ้าง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่