สวัสดีครับ
ได้อ่านหนังสือเล่มนี้หมาดๆ ผมว่าเป็นหนังสือที่ดีนะครับ อยากขอบคุณ อนุโมทนาบุญต่อผู้เขียน ผู้จัดพิมพ์ สำนักพิมพ์ ฯลฯ จริงๆครับ ที่ช่วยย่นย่อเนื้อหาสาระจากพระไตรปิฏกเรื่องภพภูมิ ในรูปแบบของนวนิยายให้พวกเราได้อ่านเข้าใจได้ง่ายๆ
เพียงแต่ว่า อาจจะมีบางเนื้อหาในบางส่วน ที่ผมอ่านแล้วก็รู้สึกสงสัยอยู่ ถึงความชัดเจนถูกต้อง
เช่น ในเกร็ดความรู้ท่ายบทที่ 7 (หน้า 109) เกี่ยวกับ เทวดาในสวรรค์ชั้นจตุมหาราช ว่าเป็นผู้ที่กระทำบุญปนบาป หรือ ทำบุญด้วยความเชื่อผิดๆที่คล้ายพระพุทธศาสนา เช่น โหราศาสตร์ เวทมนตร์......นับถือพระโพธิสัตว์ นับถือพระเจ้า ...กินมังสวิรัติ กินเจ ฯลฯ
เอ....เอาล่ะสิครับ ตกลงการนับถือพระโพธิสัตว์ หรือ พระเจ้า นี่ไม่ดีหรืออย่างไรครับ ทำไมกลายเป็นความเชื่อที่ผิดๆไปเสียอย่างนั้น
แล้วการกินมังสวิรัติ หรือ กินเจ ซึ่งเรามีเหตุผลในเรื่องของสุขภาพพลานามัย นี่มันก็ไม่ไดีหรือครับ
กรณี กินมังสวิรัติ เพราะเข้าใจว่ากินแล้วได้บุญ อันนี้ ผมอาจจะเห็นด้วยระดับหนึ่งนะครับ ถ้าเรากินแล้ว เราไม่เปรียบเทียบ ยกตนข่มท่านคนอื่น เราก็รู้สึกดีในส่วนของเราไป อะไรทำนองนี้
หรือเนื้อหาตอนหนึ่งในหน้า 144 ที่กล่าวถึง นรกชั้น "สังฆาฏมหานรก" ซึ่งลงโทษชายหญิงที่มีเพศสัมพันธ์กันโดยไม่ได้สู่ขอตามประเพณี
เอ...ประเด็นนี้ ก็เป็นที่พูดคุยถามไถ่กันในแวดวงสนทนาธรรม รวมทั้งในเวบบอร์ดแห่งนี้มาหลายครั้งแล้วว่า การมีเพศสัมพันธ์กันลักษณะใดที่ผิดศีลข้อสาม ก็ได้ความกันว่า หญิงใดชายใดที่เข้าข่ายต้องห้ามตามในพระไตรปิฏกกัน
แต่ในเนื้อหานี้ กล่าวฟันธงเลยว่า หากยังไม่ได้สู่ขอกันตามประเพณีถือว่าบาปทั้งนั้น (อ้างตามพระไตรปิฏก อกุศลกรรมบท 10 พระไตรปิฏกเล่มที่ 12 พระสุตันตปิฏก มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ ข้อ 484)
เอาล่ะสิครับ ทั้งในอดีตและปัจจุบัน ต่างก็มีคู่รักหลายคนตัดสินใจอยู่กินกันโดยไม่ได้แต่งงานกันตามประเพณีก็เยอะนะครับ แล้วก็ไม่ได้นอกใจมีชู้กันด้วย
ชวนกันมาอภิปราย แลกเปลี่ยนสนทนากันอย่างมีสติอันเบิกบานละกันนะครับ
อย่างไรก็ตาม ผมก็ชื่นชมหนังสือเล่มนี้นะครับ และขอบคุณอนุโมทนาบุญต่อผู้เขียนจากใจจริงครับ
เนื้อหาในหนังสือ "ท่องนรก เที่ยวสวรรค์" ของคุณณัฐพบธรรม
ได้อ่านหนังสือเล่มนี้หมาดๆ ผมว่าเป็นหนังสือที่ดีนะครับ อยากขอบคุณ อนุโมทนาบุญต่อผู้เขียน ผู้จัดพิมพ์ สำนักพิมพ์ ฯลฯ จริงๆครับ ที่ช่วยย่นย่อเนื้อหาสาระจากพระไตรปิฏกเรื่องภพภูมิ ในรูปแบบของนวนิยายให้พวกเราได้อ่านเข้าใจได้ง่ายๆ
เพียงแต่ว่า อาจจะมีบางเนื้อหาในบางส่วน ที่ผมอ่านแล้วก็รู้สึกสงสัยอยู่ ถึงความชัดเจนถูกต้อง
เช่น ในเกร็ดความรู้ท่ายบทที่ 7 (หน้า 109) เกี่ยวกับ เทวดาในสวรรค์ชั้นจตุมหาราช ว่าเป็นผู้ที่กระทำบุญปนบาป หรือ ทำบุญด้วยความเชื่อผิดๆที่คล้ายพระพุทธศาสนา เช่น โหราศาสตร์ เวทมนตร์......นับถือพระโพธิสัตว์ นับถือพระเจ้า ...กินมังสวิรัติ กินเจ ฯลฯ
เอ....เอาล่ะสิครับ ตกลงการนับถือพระโพธิสัตว์ หรือ พระเจ้า นี่ไม่ดีหรืออย่างไรครับ ทำไมกลายเป็นความเชื่อที่ผิดๆไปเสียอย่างนั้น
แล้วการกินมังสวิรัติ หรือ กินเจ ซึ่งเรามีเหตุผลในเรื่องของสุขภาพพลานามัย นี่มันก็ไม่ไดีหรือครับ
กรณี กินมังสวิรัติ เพราะเข้าใจว่ากินแล้วได้บุญ อันนี้ ผมอาจจะเห็นด้วยระดับหนึ่งนะครับ ถ้าเรากินแล้ว เราไม่เปรียบเทียบ ยกตนข่มท่านคนอื่น เราก็รู้สึกดีในส่วนของเราไป อะไรทำนองนี้
หรือเนื้อหาตอนหนึ่งในหน้า 144 ที่กล่าวถึง นรกชั้น "สังฆาฏมหานรก" ซึ่งลงโทษชายหญิงที่มีเพศสัมพันธ์กันโดยไม่ได้สู่ขอตามประเพณี
เอ...ประเด็นนี้ ก็เป็นที่พูดคุยถามไถ่กันในแวดวงสนทนาธรรม รวมทั้งในเวบบอร์ดแห่งนี้มาหลายครั้งแล้วว่า การมีเพศสัมพันธ์กันลักษณะใดที่ผิดศีลข้อสาม ก็ได้ความกันว่า หญิงใดชายใดที่เข้าข่ายต้องห้ามตามในพระไตรปิฏกกัน
แต่ในเนื้อหานี้ กล่าวฟันธงเลยว่า หากยังไม่ได้สู่ขอกันตามประเพณีถือว่าบาปทั้งนั้น (อ้างตามพระไตรปิฏก อกุศลกรรมบท 10 พระไตรปิฏกเล่มที่ 12 พระสุตันตปิฏก มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ ข้อ 484)
เอาล่ะสิครับ ทั้งในอดีตและปัจจุบัน ต่างก็มีคู่รักหลายคนตัดสินใจอยู่กินกันโดยไม่ได้แต่งงานกันตามประเพณีก็เยอะนะครับ แล้วก็ไม่ได้นอกใจมีชู้กันด้วย
ชวนกันมาอภิปราย แลกเปลี่ยนสนทนากันอย่างมีสติอันเบิกบานละกันนะครับ
อย่างไรก็ตาม ผมก็ชื่นชมหนังสือเล่มนี้นะครับ และขอบคุณอนุโมทนาบุญต่อผู้เขียนจากใจจริงครับ