ช่วงแย่ๆ ที่ผ่านมาของผม
http://pantip.com/topic/30485811
http://pantip.com/topic/30494524
http://pantip.com/topic/30533716
http://pantip.com/topic/30541981
ส่วนนี่ก็ความคิดล่าสุดของผม
[img]http://image.ohozaa.com/i/2ca/Jmi4EW.png[/img]
ทำใจยากครับ ยากจริงๆ แต่สุดท้ายก็รู้ว่าใครที่ยังสำคัญกับเรานอกจากเค้า ผมยังมีครอบครัว เพื่อนฝูง เอาจริงๆ ก็ยังแอบหวังอยู่ลึกๆ (ถึงมันจะไม่มีโอกาสแล้วก็เถอะ ) นอกจากครอบครัวแล้ว ผมก็นึกไม่ออกเหมือนกันว่าถ้าผมชิงตัดช่องน้อยจากไปซะก่อนจะมีคนทุกข์ใจเพราะผมอีกซักกี่คน เกิดถ้ามันจะมีปาฏิหาริย์ขึ้นมาจริงๆ แล้วผมดันไปซะแล้วก็คงไม่มีโอกาสได้เจอมัน
วันที่รู้สึกแย่ที่สุดกลับเป็นวันที่มีคนให้กำลังใจผมมากที่สุด ที่ตกใจคือทั้งที่ผมตั้งใจจะโทรหาเค้าในวันพิเศษของผมแต่ดันเป็นเค้าที่โทรมาหาผมซะก่อน ฟังจากน้ำเสียงผมก็รู้เลยว่าเค้าไม่มีความสุขเลย แต่เค้าใช้ความพยายามมากจริงๆ ที่จะส่งความสุขให้ผม แล้วผมจะยอมแพ้ไปก่อนเค้าได้ยังไง
ไม่ได้หวังโอกาสที่จะได้พบคนที่ดีกว่าเค้าในอนาคตหรอกครับ แค่หวังว่าซักวันเค้าคงได้พบความสุขในชีวิตเค้าแค่นี้ผมก็มีความสุขแล้ว ส่วนชีวิตก็ต้องดำเนินมันต่อไป อนาคตเป็นยังไงผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ใครจะไปคาดเดาได้ล่ะครับ มีคนเตือนว่าอย่าพยายามมองหาใครเพื่อมาแทนที่เค้า คนเรามันแทนที่กันไม่ได้ ถ้าจะรักใครซักคนต้องรักที่ตัวตนของเค้า อันนี้ผมก็จะจำไว้ครับ
ทั้งชีวิตผมไม่ได้รักใครบ่อยนักหรอกครับ คนแรกเค้าหนีผมไปสวรรค์ซะก่อน ยังไม่ทันได้บอกลาด้วยซ้ำ รู้ตัวอีกทีก้ต้องมาใส่ชุดดำซะแล้ว ส่วนคนนี้ก็มาเกิดเรื่องบ้าๆ ที่ไม่คิดว่าจะต้องเกิดขึ้นกับเรา ยุคนี้สมัยนี้ยังต้องมีคนต้องมาเจ็บกับเรื่องอย่างนี้อีกเหรอเนี่ย (ไอ้คนนั้นก็ดันเป็นเราซะด้วยสิ)
แล้วก็ย้ำอีกทีนะครับถ้าใครคิดว่าเค้าไม่ได้รักผมอย่างที่ผมรักเค้า ผู้หญิงคนเดียวที่ทำให้ผมเลิกทานเหล้าได้ ลดบุหรี่ได้(เกือบจะเลิกได้อยู่แล้วเชียว) ดื่มเบียร์เฉพาะโอกาสจริงๆ (ไม่เกินสองขวด ต้องมีสติกลับบ้านได้) ที่ผมทำไปไม่ใช่เพราะรักเค้าจึงทำให้ แต่เพราะเค้าแสดงให้เห็นว่าเค้ารักและห่วงผมมากจริงๆ จนผมอยากตอบแทนเค้าด้วยการรักตัวเองให้มากกว่าเดิม และเป็นคนที่ดีกว่าเดิมเพื่อเค้าให้ได้
ขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจ คำแนะนำ คำด่าและคำตำหนิ ผมอ่านทุก Comment นั่นแหล่ะครับ (ก่อนกระทู้จะลบไป) ไม่รู้สึกโกรธหรืออะไรเพราะเข้าใจอยู่แล้วว่าบอร์ดนี้มีทุกเพศ ทุกวัย ประสพการณ์ สิ่งแวดล้อมของแต่ละคนก็แตกต่างกัน ถ้าไม่เปิดใจรับฟังเราคงไม่ได้ประโยชน์อะไรจากการตั้งคำถามหรอกครับ
จังหวะนี้ก็คือต้องไปพบจิตแพทย์ตามนัด เพราะรู้สึกจะมีอาการติดยานอนหลับเข้าให้แล้ว ไม่กินก็หลับไม่ได้ กับอาการเบื่ออาหารอยู่พอสมควร น้ำหนักที่เคยเกินเกณฑ์มานานมันก็ลดพรวดๆ ซะจนใกล้ได้มาตรฐานแล้ว แต่น่ากลัวร่างกายมันจะไปซะก่อนแฮะ
ตอนนี้ก็ยังคงตั้งคำถามกับตัวเองอยู่ทุกวันครับว่าความสุขในชีวิตมันคืออะไร เป้าหมายของชีวิตมันคืออะไร ซักวันมันคงหาคำตอบได้เองล่ะครับ
รู้สึกว่ากระทู้อยากหลับไม่ตื่นของผมจะโดนลบสินะครับ แต่ผมว่าผมคงไม่เป็นไรแล้วล่ะครับ
http://pantip.com/topic/30485811
http://pantip.com/topic/30494524
http://pantip.com/topic/30533716
http://pantip.com/topic/30541981
ส่วนนี่ก็ความคิดล่าสุดของผม
[img]http://image.ohozaa.com/i/2ca/Jmi4EW.png[/img]
ทำใจยากครับ ยากจริงๆ แต่สุดท้ายก็รู้ว่าใครที่ยังสำคัญกับเรานอกจากเค้า ผมยังมีครอบครัว เพื่อนฝูง เอาจริงๆ ก็ยังแอบหวังอยู่ลึกๆ (ถึงมันจะไม่มีโอกาสแล้วก็เถอะ ) นอกจากครอบครัวแล้ว ผมก็นึกไม่ออกเหมือนกันว่าถ้าผมชิงตัดช่องน้อยจากไปซะก่อนจะมีคนทุกข์ใจเพราะผมอีกซักกี่คน เกิดถ้ามันจะมีปาฏิหาริย์ขึ้นมาจริงๆ แล้วผมดันไปซะแล้วก็คงไม่มีโอกาสได้เจอมัน
วันที่รู้สึกแย่ที่สุดกลับเป็นวันที่มีคนให้กำลังใจผมมากที่สุด ที่ตกใจคือทั้งที่ผมตั้งใจจะโทรหาเค้าในวันพิเศษของผมแต่ดันเป็นเค้าที่โทรมาหาผมซะก่อน ฟังจากน้ำเสียงผมก็รู้เลยว่าเค้าไม่มีความสุขเลย แต่เค้าใช้ความพยายามมากจริงๆ ที่จะส่งความสุขให้ผม แล้วผมจะยอมแพ้ไปก่อนเค้าได้ยังไง
ไม่ได้หวังโอกาสที่จะได้พบคนที่ดีกว่าเค้าในอนาคตหรอกครับ แค่หวังว่าซักวันเค้าคงได้พบความสุขในชีวิตเค้าแค่นี้ผมก็มีความสุขแล้ว ส่วนชีวิตก็ต้องดำเนินมันต่อไป อนาคตเป็นยังไงผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ใครจะไปคาดเดาได้ล่ะครับ มีคนเตือนว่าอย่าพยายามมองหาใครเพื่อมาแทนที่เค้า คนเรามันแทนที่กันไม่ได้ ถ้าจะรักใครซักคนต้องรักที่ตัวตนของเค้า อันนี้ผมก็จะจำไว้ครับ
ทั้งชีวิตผมไม่ได้รักใครบ่อยนักหรอกครับ คนแรกเค้าหนีผมไปสวรรค์ซะก่อน ยังไม่ทันได้บอกลาด้วยซ้ำ รู้ตัวอีกทีก้ต้องมาใส่ชุดดำซะแล้ว ส่วนคนนี้ก็มาเกิดเรื่องบ้าๆ ที่ไม่คิดว่าจะต้องเกิดขึ้นกับเรา ยุคนี้สมัยนี้ยังต้องมีคนต้องมาเจ็บกับเรื่องอย่างนี้อีกเหรอเนี่ย (ไอ้คนนั้นก็ดันเป็นเราซะด้วยสิ)
แล้วก็ย้ำอีกทีนะครับถ้าใครคิดว่าเค้าไม่ได้รักผมอย่างที่ผมรักเค้า ผู้หญิงคนเดียวที่ทำให้ผมเลิกทานเหล้าได้ ลดบุหรี่ได้(เกือบจะเลิกได้อยู่แล้วเชียว) ดื่มเบียร์เฉพาะโอกาสจริงๆ (ไม่เกินสองขวด ต้องมีสติกลับบ้านได้) ที่ผมทำไปไม่ใช่เพราะรักเค้าจึงทำให้ แต่เพราะเค้าแสดงให้เห็นว่าเค้ารักและห่วงผมมากจริงๆ จนผมอยากตอบแทนเค้าด้วยการรักตัวเองให้มากกว่าเดิม และเป็นคนที่ดีกว่าเดิมเพื่อเค้าให้ได้
ขอบคุณทุกคนที่ให้กำลังใจ คำแนะนำ คำด่าและคำตำหนิ ผมอ่านทุก Comment นั่นแหล่ะครับ (ก่อนกระทู้จะลบไป) ไม่รู้สึกโกรธหรืออะไรเพราะเข้าใจอยู่แล้วว่าบอร์ดนี้มีทุกเพศ ทุกวัย ประสพการณ์ สิ่งแวดล้อมของแต่ละคนก็แตกต่างกัน ถ้าไม่เปิดใจรับฟังเราคงไม่ได้ประโยชน์อะไรจากการตั้งคำถามหรอกครับ
จังหวะนี้ก็คือต้องไปพบจิตแพทย์ตามนัด เพราะรู้สึกจะมีอาการติดยานอนหลับเข้าให้แล้ว ไม่กินก็หลับไม่ได้ กับอาการเบื่ออาหารอยู่พอสมควร น้ำหนักที่เคยเกินเกณฑ์มานานมันก็ลดพรวดๆ ซะจนใกล้ได้มาตรฐานแล้ว แต่น่ากลัวร่างกายมันจะไปซะก่อนแฮะ
ตอนนี้ก็ยังคงตั้งคำถามกับตัวเองอยู่ทุกวันครับว่าความสุขในชีวิตมันคืออะไร เป้าหมายของชีวิตมันคืออะไร ซักวันมันคงหาคำตอบได้เองล่ะครับ