รู้สึกว่ากำลังจะเป็นบ้า

ขณะที่ยืนแปลงฟันอยู่หน้ากระจกในห้องน้ำ
อยู่ดีๆ ผมก็รู้สึกว่า..
"เฮ้ย! นี่มันอะไรกัน นี่มันไม่ใช่เรานี่ ก็แค่ร่างกายของคนๆ นึง ที่ขยับไปมา มีชีิวิตไปวันๆ"
ก่อนหน้านี้ตั้งแต่ตอนประมาณวัยทีน(13-19) ผมเคยคิดว่า
อยากจะให้ร่างกายนี้ดำเนินไปเอง เช่นไปเรียน กินข้าว อาบน้ำ ทำทุกอย่างของมันเองโดยที่เราไม่ต้องไปควบคุมมัน เหมือนกับว่าให้เราหลับไหลไม่รู้สึกถึงการมีชีวิตนี้แล้ว (แต่ผมไม่ได้นึกถึงการตายนะ) หมายถึงว่า อยากให้ร่างกายนี้มีคนอื่นมาควบคุมแทน ที่ไม่ใช่เรา

แล้วบางครั้งที่ส่องกระจก อยู่ดีๆ ก็รู้สึกขึ้นมาว่า "นี่มันไม่ใช่เรา"
เคยรู้สึกแบบนี้ประมาณ 5-10 ครั้งได้แล้วครับ
(มันไม่ใช่ความคิดนะครับ มันเป็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นมาแค่แว็บเดียว แล้วก็หายไป
แล้วพอลองคิดดูให้รู้สึกแบบเดิมมันก็ไม่ใช่แล้ว มันกลายเป็นความคิดในเชิงวิเคราะห์ไปแล้ว ไม่ใช่ความรู้สึกแบบเดิม)
ผมก็ศึกษาธรรมมะมามากอยู่นะครับ แต่ไม่เคยปฏิบัติอะไร แล้วอะไรคือภาวนาผมก็ไม่ทราบ แต่มีคนแนะนำให้มาคุยในนี้
สิ่งที่ผมทำบ่อยๆ คือคิดวิเคราะห์สิ่งๆ ต่างๆ โดยเฉพาะเรื่องของจิตใจ ความคิด ความรู้สึก
แต่ผมก็ไม่รู้ว่าที่ผมรู้สึกแบบนี้มันคืออะไร มีใครพอจะอธิบายได้ไหมครับ

มันทำให้ผมรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะเป็นบ้า