ถูกต้องแล้วที่เสื้อแดงจะทวงถามความยุติธรรม จากคดี ปรส

เมื่อเสื้อแดงถูกกระทำทางการเมือง เป็นคดีทางการเมืองทำให้ต้องต่อสู้ทวงถามความยุติธรรม นั้นเห็นได้ชัดและเข้าใจง่ายเพราะ เมื่อเสื้อแดงซึ่งส่วนใหญ่เป็นคนรากหญ้า คนต่างจังหวัดมาชุมนุมก็ถูกกล่าวหาว่า รับจ้าง ไร้ความคิด ขัดขว้างการทำมาหากินของนายทุนใหญ่เจ้าของตึก และอำมาตย์เมืองกรุง เมื่อชุมนุมก็ถูกปราบถูกจับเข้าคุก ในขณะที่ เสื้อเหลืองยึดสนามบิน ยึดทำเนียบ คดีไปไม่ถึงไหน ท้ายสุดถูกฆ่าก็ถูกข้อหา เผาบ้าน เผาเมือง จึงจำเป็นต้องทวงถามความยุติธรรม

คดี ปรส เป็นคดีเศรษฐกิจ สองมาตรฐาน ไร้ความยุติธรรมต่อคนรากหญ้าและคนต่างจังหวัด สิ่งที่เกี่ยวพันกับ ปรส มีทั้งกองทุนฟื้นฟูช่วยเหลือสถาบันการเงิน(บริษัทเงินทุนหลักทรัพย์ ธนาคาร) ขายทรัพย์สินของสถาบันที่ปิดกิจการ ขายที่ดิน หุ้น โรงงาน กิจการ ทียึดมาจากสถาบันการเงิน รวมถึงการอุ้มชู ช่วยเหลือกิจการ โรงงาน ด้วยการปรับลดหนี้ คนที่ทำให้สถาบันการเงินพัง โรงงานเจ๊ง ก็เป็นอำมาตย์ในกรุง ได้เงินสนับสนุนลดหนี้จนรวยขึ้นมาใหม่ ก็เป็นอำมาตย์นายทุน ในกรุง ความเสียหาย รวมถึงเงินอุ้มชู ลดหนี้ จึงมากกว่า 6 แสนล้านบาท

แต่สิ่งเหล่านี้ ปปช  นักวิชาการ เช่น ทีดีอาร์ไอ เพิกเฉย เฉื่อยชา ไม่มีการวิจัยกล่าวถึง แต่ โครงการจำนำข้าวซึ่งผู้ได้รับประโยชน์เป็นชาวนามีการท้วงติงรายวัน (หรือเมื่อหลายปีก่อนคือกองทุนหมู่บ้านถูกโจมตีทุกวัน เมื่อพิสูจน์ว่าดีจึงเงียบไป) หรือ โครงการ สองล้านล้าน ซึ่งยังไม่ได้เริ่ม ปปช กลับมีเวลา ไปเขียนท้วงติงขั้นตอนการทำงาน

จึงถูกแล้วที่ เสื้อแดง จะทวงถามการทำงานของ ปปช และถ้าปล่อยให้คดีความหมดอายุ ก็สมควรที่จะถูกฟ้องร้อง